جهانی را بدون نوزاد تصور کنید! اگر دیگر بچه‌دار نشویم، چه اتفاقی برای بشریت خواهد افتاد؟

یک انسان‌شناس بریتانیایی، چشم‌انداز تکان‌دهنده‌ای را برای آینده بشریت در صورت توقف ناگهانی تولید مثل آشکار کرده است.

به گزارش مجله خبری نگار، پروفسور مایکل لیتل، استاد انسان‌شناسی دانشگاه بیرمنگام، در مقاله‌ای که در مجله «کانورسیشن» منتشر شد، توضیح داد که کاهش سریع تعداد کارگران جوان منجر به فروپاشی زیرساخت‌ها و کمبود مواد غذایی و مراقبت‌های بهداشتی خواهد شد و فروپاشی تمدن را تسریع می‌کند.

او گفت: «اگر انسان‌ها ناگهان بچه‌دار شدن را متوقف کنند، جهان یک شبه ناپدید نمی‌شود. بلکه جمعیت به تدریج با مرگ نسل‌های قدیمی‌تر، بدون اینکه نسل‌های جدید جایگزین شوند، کاهش می‌یابد.»

او اشاره کرد که انقراض، آنطور که قبلاً تصور می‌شد، یک قرن کامل طول نخواهد کشید، بلکه می‌تواند تنها ظرف ۷۰ تا ۸۰ سال رخ دهد.

مشکل تنها کمبود جمعیت نخواهد بود، بلکه کمبود فزاینده منابع و خدمات به دلیل فقدان نیروی کار جوان و توانمند است. با گذشت زمان، دیگر کسی برای ارائه مراقبت، تولید غذا یا مدیریت خدمات ضروری باقی نخواهد ماند.

لیتل خاطرنشان کرد کشور‌هایی که جمعیت آنها از قبل رو به پیری است، مانند ژاپن و کره جنوبی، اولین کشور‌هایی خواهند بود که از اثرات این کاهش رنج می‌برند، در حالی که کشور‌های جوان‌تر مانند نیجر مدت بیشتری را تحمل خواهند کرد. با این حال، همه کشور‌ها در نهایت با سرنوشت یکسانی رو‌به‌رو خواهند شد.

احتمال کمی وجود دارد که زاد و ولد به طور ناگهانی متوقف شود، مگر اینکه یک فاجعه جهانی مانند شیوع یک ویروس که باعث ناباروری گسترده می‌شود، رخ دهد.

اگرچه ویروس‌هایی مانند زیکا و اچ‌آی‌وی بر باروری تأثیر می‌گذارند، اما منجر به ناباروری کامل نمی‌شوند، بنابراین این احتمال هنوز بیشتر یک داستان علمی تخیلی است تا یک تهدید قریب‌الوقوع.

با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که کاهش نرخ باروری فعلی، به ویژه در کشور‌های توسعه‌یافته، تهدیدی واقعی محسوب می‌شود. جمعیت جهان از ۲.۱ میلیارد نفر در سال ۱۹۳۰ به ۸ میلیارد نفر در حال حاضر افزایش یافته است و انتظار می‌رود تا اواسط دهه ۲۰۸۰ به ۱۰ میلیارد نفر برسد و سپس شروع به کاهش کند.

ایلان ماسک، میلیاردر، بار‌ها نسبت به «فروپاشی جمعیت» هشدار داده و کاهش نرخ زاد و ولد را بزرگترین تهدید برای تمدن توصیف کرده است.

لیتل در پایان مقاله خود، سرنوشت احتمالی بشریت را به سرنوشت نئاندرتال‌ها تشبیه کرد که با وجود بقای بیش از ۳۵۰ هزار سال، منقرض شدند.

او توضیح داد که انسان خردمند در تولید مثل و بقا سرآمد بود، اما این به معنای مصونیت از انقراض نبود.

منبع: دیلی میل

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری