به گزارش مجله خبری نگار-برلین: با افزایش سن، چه وقتی ورزش میکنیم و چه وقتی برای دویدن بیرون میرویم، به انعطافپذیری بدنمان فکر میکنیم. ممکن است با افزایش سن انعطافپذیری خود را از دست بدهیم، اما به گفته کارشناسان تناسب اندام، این فرآیندی است که اکثر مردم میتوانند به آن بپردازند.
برخی ممکن است بگویند که حرکات کششی فقط در صورتی مفید است که سعی در مقابله با یک مشکل خاص داشته باشید، اما بدون اطمینان از انعطافپذیری، خم شدن یا کشش برای رسیدن به چیزها میتواند دشوار شود. به زودی، برداشتن کتابی از قفسهی بالا میتواند بسیار دشوار شود، یا پوشیدن جوراب میتواند به یک مبارزه تبدیل شود.
به همین دلیل است که متخصصان میگویند ما باید با افزایش سن به حرکت ادامه دهیم، حتی اگر فواید آن دیرتر ظاهر شود.
دنیل گارتنر، مربی تناسب اندام و دانشمند ورزشی اهل مونیخ، میگوید: «همیشه ارزشش را دارد که برای بهبود تحرک خود، ورزش را شروع کنید.»
اگر کسی زیاد حرکت کند، اما انعطافپذیری نداشته باشد، این میتواند برای بدن سخت باشد و بر مفاصل تأثیر بگذارد.
هر کسی در طول سالها تا حدی انعطافپذیری خود را از دست میدهد، اما ورزش میتواند این روند را معکوس کند. گارتنر میگوید: «ورزش برای تأثیرگذاری به زمان بیشتری نیاز دارد و ممکن است تأثیر آن به اندازه ورزش قوی نباشد، اما تا حدی کمک میکند.»
اینگو فروبوسه، استاد دانشگاه سلامت ورزشی در کلن، میگوید هیچ قانون سفت و سختی در مورد میزان انعطافپذیری افراد وجود ندارد و این میزان از مفصلی به مفصل دیگر متفاوت است.
در مورد شانهها، فرد قادر خواهد بود بازوهای خود را ۳۶۰ درجه بچرخاند. این نیز برای بسیاری از جوانان یک چالش است و همه میتوانند از برخی تمرینات برای بهبود این ناحیه بهرهمند شوند.
فروبوز اضافه میکند که میتوانید با صاف ایستادن و سپس خم شدن به جلو، انعطافپذیری خود را آزمایش کنید. نوک انگشتان شما باید حداقل به وسط ساق پا برسد. با این حال، اگر به سختی میتوانید به زانوی خود برسید، باید فوراً تمرین کنید.
گارتنر میگوید برای شانهها، فرد باید بتواند با یک دست از پایین و دست دیگر از بالا، پشت کمر خود را تا جایی که نوک انگشتان به هم برسند، لمس کند.
فروبوز میگوید هدف باید دامنه کامل حرکت مفاصل باشد، نه بیشتر، زیرا انعطافپذیری بیش از حد نیز میتواند مضر باشد.
(دی پیای)