به گزارش مجله خبری نگار، سایت arXiv خاطرنشان میکند که دانشمندان مدتهاست از این فرآیند شیمیایی آگاه بودهاند، اما هیچکس تا همین اواخر رفتار دقیق پیازها را هنگام برش به طور دقیق مطالعه نکرده بود. بنابراین، تیمی از فیزیکدانان دانشگاه کورنینگ به رهبری سونگ-هوان جونگ تصمیم گرفتند این شکاف تحقیقاتی را پر کنند و بررسی کنند که آیا پارامترهای فیزیکی چاقو (مانند تیزی آن) و سرعت برش میتوانند میزان مواد تحریککننده ساطعشده را کاهش دهند یا خیر.
به گفته محققان، وقتی پیاز بریده میشود، یک ترکیب شیمیایی به نام سین-پروپانتیال-اس-اکسید آزاد میکند که مسئول تحریک غشاهای مخاطی چشم است. با این حال، نشان داده شده است که میزان این تحریک نه تنها به عوامل شیمیایی، بلکه به روش مکانیکی برش پیاز نیز بستگی دارد.
برای مطالعه دقیق این فرآیند، محققان یک دستگاه ویژه طراحی کردند - یک گیوتین مجهز به مجموعهای از چاقوهای قابل تعویض. برای اینکه ردیابی پخش شدن شیره پیاز آسانتر شود، از رنگ مخصوصی برای رنگآمیزی پیازها استفاده میکردند.
این تیم با استفاده از تکنیکهای تصویربرداری پیشرفته مانند ویدئو با وضوح بالا و میکروسکوپ الکترونی، توانست تعامل تیغه چاقو با بافت پیاز را در شرایط مختلف برش با دقت بیسابقهای ثبت کند.
نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از چاقوی کند در واقع پیاز را برش نمیدهد، بلکه آن را فشرده میکند و باعث میشود لایههای آن تغییر شکل داده و آب آن در هوا آزاد شود. در مقابل، افزایش سرعت برش منجر به انتشار مقدار بیشتری از اسپری و مدت زمان طولانیتری معلق ماندن آن در هوا میشود.
محققان توصیه کردند برای جلوگیری از سوزش چشم هنگام خرد کردن پیاز، از چاقوی تیز استفاده کنید و از عجله در فرآیند برش خودداری کنید. این مطالعه ثابت کرده است که این روش به طور قابل توجهی انتشار مواد محرک فرار را کاهش میدهد.
منبع: gazeta