به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه، اختلاف تکاندهندهای را در میزان انتشار کربن بین مردان و زنان نشان داد، به طوری که کل انتشار گازهای گلخانهای مردان از بخشهای حمل و نقل و غذا ۲۶ درصد بیشتر از زنان است. این شکاف پس از در نظر گرفتن عوامل اجتماعی و اقتصادی به ۱۸ درصد کاهش مییابد.
این مطالعه که شامل ۱۵۰۰۰ نفر بود، نشان داد که علاقهی مردان به خودروهای شخصی و مصرف گوشت قرمز، بخش عمدهای از این شکاف کربنی را توضیح میدهد، حتی پس از در نظر گرفتن اینکه مردان به کالری بیشتری نیاز دارند و مسافتهای طولانیتری را طی میکنند.
از قضا، این شکاف هنگام بحث در مورد انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سفرهای هوایی کاملاً ناپدید میشود و تأیید میکند که مشکل نه توانایی مالی، بلکه عادات روزانه مرتبط با هویت مردانه است.
محقق، اوندین برلند، توضیح میدهد: «هنجارهای اجتماعی که مردانگی را به مصرف گوشت قرمز و مالکیت خودروهای گرانقیمت مرتبط میکنند، نقش محوری در این شکاف ایفا میکنند.» این یافتهها پرسشهای عمیقی را در مورد چگونگی تأثیر کلیشههای جنسیتی بر رفتارهای زیستمحیطی افراد مطرح میکند.
در مقابل، زنان نگرانی بیشتری در مورد بحران آب و هوا نشان میدهند، شاید به این دلیل که هزینه تحول زیستمحیطی برای آنها کمتر سنگین است، یا به این دلیل که کمتر درگیر کلیشههایی هستند که مانع تغییر میشوند.
لروتیه توضیح داد: «شکاف جنسیتی کربن در فرانسه تقریباً معادل شکاف بین درآمدهای بالا و پایین است.»
تلاشهای آگاهیبخشی زیستمحیطی با مقاومت برخی از گروههایی مواجه میشود که شیوههای پایدار را تهدیدی برای هویت مردانه میدانند. کنار گذاشتن ماشین لوکس یا کاهش مصرف گوشت ممکن است از نظر برخی به عنوان فقدان مردانگی تلقی شود، نه گامی به سوی مسئولیتپذیری زیستمحیطی.
در نهایت، راهحلهای عملی کاملاً شناخته شده هستند: کاهش وابستگی به خودروهای شخصی، روی آوردن به رژیم غذایی گیاهیتر و اتخاذ وسایل حمل و نقل پایدار. اما چالش واقعی در تغییر فرهنگ اجتماعی نهفته است که هنوز برخی از شیوههای آلاینده را به تصاویر کلیشهای از مردانگی پیوند میدهد. این تغییر فرهنگی عمیق همان چیزی است که جهان برای مقابله مؤثر و عادلانه با بحران آب و هوا به آن نیاز دارد.
منبع: گاردین