اختلالات خواب و محرومیت از خواب آثار مختلفی در مغز به جا می‌گذارد

به گزارش مجله خبری نگار، حدود ۲۰ تا ۳۵ درصد از جمعیت از اختلالات مزمن خواب رنج می‌برند و تا نیمی از افراد در سنین پیری رنج می‌برند. علاوه بر این، تقریبا هر نوجوان یا بزرگسالی در مقطعی کمبود خواب کوتاه مدت را تجربه کرده است. دلایل زیادی برای نداشتن خواب کافی وجود دارد، خواه مهمانی، ساعت‌های طولانی کار، مراقبت از بستگان، یا فقط گذراندن وقت با تلفن هوشمند.

در یک متا مطالعه اخیر، محققان یولیچ توانستند نشان دهند که نواحی مغزی درگیر در حالت‌های کوتاه مدت و بلند مدت به طور قابل توجهی متفاوت هستند. نتایج این مطالعه در مجله JAMA Psychiatry منتشر شد.

"خواب ضعیف یکی از مهم ترین، اما متغیر‌ترین عوامل خطر برای بیماری‌های روانی در نوجوانان و افراد مسن است، " هماهنگ کننده مطالعه مسعود طهماسیان می‌گوید. در مقابل، اختلالات پاتولوژیک طولانی مدت خواب مانند بی خوابی، آپنه انسدادی خواب، حمله خواب و محرومیت از خواب کوتاه مدت در قسمت‌های مختلف مغز قرار دارند.

علائم کمبود خواب در طول روز مشابه است. همه کسانی که تا به حال ضعیف خوابیده‌اند یا به اندازه کافی نخوابیده‌اند، می‌دانند که به دلیل بدتر شدن قابل توجه توجه و زمان واکنش، چقدر احساس تحریک پذیری می‌کنید یا نمی‌توانید وظایف را به خوبی انجام دهید.

موارد مکرر محرومیت از خواب می‌تواند عواقب بسیار جدی تری داشته باشد. مطالعات نشان می‌دهد که محرومیت مکرر از خواب اثرات نامطلوبی بر رشد مغز دارد، حذف مواد مضر از مغز را کاهش می‌دهد، ثبات عاطفی را کاهش می‌دهد و باعث کاهش قابل توجه حافظه فعال و همچنین عملکرد فرد در مدرسه یا محل کار می‌شود. ریمن می‌گوید: اختلالات خواب مزمن و محرومیت مداوم از خواب نیز از عوامل خطر برای بیماری‌های روانی مختلف هستند.

دانشمندان یولیچ داده‌های ۲۳۱ مطالعه مغزی را تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعات چندین گروه را مورد بررسی و مقایسه قرار دادند - به عنوان مثال، بیمارانی که از اختلالات مزمن خواب رنج می‌برند با افراد سالم، یا افراد سالم و خوب استراحت با افرادی که از محرومیت از خواب رنج می‌برند. نتایج نشان دهنده تفاوت‌های عصبی واضح بین گروه‌ها است.

افراد مبتلا به اختلالات مزمن خواب تغییراتی در ناحیه‌ای از مغز به نام شکنج سینگولیت قدامی و همچنین در آمیگدال راست و هیپوکامپ، یکی از مراکز مرکزی مغز داشتند. به عنوان مثال این مناطق در پردازش احساسات، خاطرات، تصمیمات و احساسات نقش دارند.

این ناهنجاری‌ها منعکس کننده علائم رایجی است که در طول روز با انواع اختلالات خواب مانند خستگی، مشکلات حافظه، نوسانات خلقی و حتی افسردگی رخ می‌دهد. اینکه آیا تغییرات در مغز علت یا پیامد اختلالات مزمن خواب است یا خیر، باید دید.

در مقابل، محرومیت از خواب کوتاه مدت با تغییراتی در تالاموس راست، ناحیه‌ای از مغز که مسئول تنظیم دما، حرکت و درک درد است، همراه بود. ریمن می‌گوید: «این مربوط به علائم محرومیت از خواب کوتاه مدت است. "شما کمتر توجه می‌کنید، در کاری که انجام می‌دهید محدود هستید و اغلب راحت‌تر احساس سرما می‌کنید. "

ریمن می‌گوید: «به این ترتیب، برای اولین بار، ما توانستیم نشان دهیم که این دو گروه نواحی مغزی همپوشانی ندارند. این برای تحقیقات آینده مهم است. اکنون می‌توانیم بر روی مناطق و شبکه‌های ساختاری و عملکردی دقیق که نماینده اختلال خواب مربوطه هستند، تمرکز کنیم.

پیش از این، اختلالات خواب فردی جدا از یکدیگر در نظر گرفته می‌شد. اکنون می‌توانیم اختلالات مزمن خواب را در مطالعات فراتشخیصی نیز در نظر بگیریم - به عبارت دیگر، می‌توانیم چندین نتیجه را به طور همزمان مطالعه کنیم.

یافته‌های جدید همچنین می‌تواند راه را برای درمان‌های هدفمندتر و اقدامات پیشگیرانه هموار کند. ریمن توضیح می‌دهد: «بسیاری از بیمارانی که از بی خوابی رنج می‌برند - یا به طور کلی اختلالات مزمن خواب - همچنین در معرض خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات روانی و همچنین بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل هستند.

او می‌افزاید: "اکنون که می‌دانیم کدام مناطق مغز درگیر هستند، می‌توانیم نگاهی دقیق‌تر به اثرات درمان‌های غیر دارویی، مانند درمان شناختی رفتاری یا درمان مداوم فشار مثبت راه هوایی (CPAP) در مقایسه با درمان‌های دارویی برای اختلالات مختلف خواب بیندازیم. "