مطالعه جدید فرضیه‌های قبلی در مورد ارتباط سلامت مادر با اختلال اوتیسم را رد می‌کند

مطالعه‌ای که توسط محققان مرکز بهداشت لانگون دانشگاه نیویورک انجام شد، نشان داد که رابطه بین سلامت مادر در دوران بارداری و اوتیسم کودک ممکن است ناشی از عوامل متفاوت از مشکلات سلامت مادر باشد.

به گزارش مجله خبری نگار، تیم تحقیقاتی تجزیه و تحلیل جامعی از تاریخچه پزشکی بیش از ۱.۱ میلیون بارداری در دانمارک انجام داد، جایی که سوابق سلامت همه افراد استاندارد شده است و آنها را قادر می‌سازد تا تشخیص‌های پزشکی را به طور دقیق بررسی کنند.

نتایج نشان داد که بیشتر ارتباط‌های قبلی بین تشخیص سلامت مادر و اوتیسم را می‌توان با عوامل دیگری مانند ژن‌ها و مواجهه با محیط زیست توضیح داد تا خود مشکلات بارداری.

محققان توضیح دادند که ژن‌ها نقش کلیدی در اوتیسم دارند، زیرا نشان داده شده است که ژن‌های خاصی مرتبط با افسردگی نیز احتمال ابتلا به اوتیسم را افزایش می‌دهند. به عنوان مثال، اگر مادری در دوران بارداری دچار یک دوره افسردگی شود و فرزندش اوتیسم داشته باشد، به احتمال زیاد ناشی از عوامل ژنتیکی است که آنها به اشتراک می‌گذارند، نه تأثیر افسردگی بر رشد جنین.

این تجزیه و تحلیل نه تنها مادران، بلکه پدران را نیز شامل می‌شد، زیرا محققان دریافتند که بسیاری از تشخیص‌های والدین با اوتیسم با همان سرعت تشخیص مادران مرتبط است، که نشان می‌دهد عوامل خانوادگی نقش مهمی در اوتیسم دارند.

پس از رد تأثیرات ژنتیکی و خانوادگی، محققان دریافتند که تنها تشخیصی که به شدت با اوتیسم مرتبط است، عوارض جنینی در دوران بارداری است. آنها معتقدند که این عوارض باعث اوتیسم نمی‌شوند، اما ممکن است نشانه‌های اولیه آن باشند و این فرضیه را تأیید می‌کنند که اوتیسم قبل از تولد شروع می‌شود.

دکتر ماگدالنا جانیکا، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که این یافته‌ها می‌تواند به کاهش احساس گناه مادران کمک کند، زیرا بسیاری معتقدند که آنها در دوران بارداری اشتباهاتی مرتکب شده‌اند که منجر به اوتیسم نوزادان آنها شده است. او خاطرنشان کرد که درک عمیق‌تر این عوامل ممکن است به توسعه استراتژی‌های حمایتی موثرتر برای کودکان مبتلا به اوتیسم و خانواده‌های آنها کمک کند.

این مطالعه در مجله Nature Medicine منتشر شد.

منبع: Medical Express

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری