به گزارش مجله خبری نگار، در حالی که به نظر میرسد تعدادی از عوامل میتوانند شما را در معرض خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی قرار دهند، اما تحقیقات نشان میدهد که اضطراب حداقل تا حدی ارثی است.
در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم که آیا اضطراب ژنتیکی است یا عوامل دیگری هم در ایجاد آن نقش دارند؟
محققان ۱۰۰ ٪ مطمئن نیستند که چه عواملی باعث اختلالات اضطراب میشوند. هر اختلال اضطرابی فاکتورهای خطر خاص خود را دارد، اما طبق نظر انستیتوی ملی بهداشت روان، احتمال ابتلا به اختلال اضطراب در شما بیشتر است اگر:
شما تجربه زندگی آسیب زایی داشتهاید
یک وضعیت جسمی دارید که با اضطراب مرتبط است مانند اختلالات تیروئید
بستگان بیولوژیکی شما دارای اختلالات اضطرابی یا سایر بیماریهای روحی هستند
به عبارت دیگر، اختلالات اضطرابی هم میتواند ژنتیکی باشد و هم ناشی از عوامل محیطی.
چندین دهه تحقیق، روابط ارثی در اضطراب را بررسی کرده است. به عنوان مثال، یک تحقیق در سال ۲۰۰۲ نشان داده که برخی ویژگیهای کروموزومی با ترس و هراس ارتباط دارند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ بیماریهای روانی و دوقلوها را بررسی کرد و دریافت که ژن RBFOX۱ ممکن است کسی را بیشتر در معرض اختلال اضطراب عمومی قرار دهد. یک بررسی معتبر در سال ۲۰۱۶ نشان داد که اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال ترس و اختلال اضطراب عمومی همه با ژنهای خاصی مرتبط هستند.
اخیرا، در سال ۲۰۱۷ یک بررسی نتیجه گرفت که اختلال اضطراب عمومی (GAD) میتواند ارثی باشد و شرایط مرتبط با آن با تعدادی از ژنهای مختلف مرتبط است.
بیشتر محققان نتیجه میگیرند که اضطراب ژنتیکی است، اما میتواند تحت تاثیر عوامل محیطی نیز باشد. به عبارت دیگر بدون اینکه در خانواده شما ایجاد شود، میتوانید اضطراب داشته باشید.
چیزهای زیادی در مورد ارتباط بین ژنها و اختلالات اضطرابی وجود دارد که ما نمیفهمیم و تحقیقات بیشتری لازم است.
اضطراب خود یک احساس است و یک بیماری روانی نیست، اما شرایط بسیاری وجود دارد که به عنوان اختلالات اضطرابی طبقه بندی میشوند. این شامل موارد زیر میشود:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD): اضطراب مزمن در مورد تجارب و موقعیتهای معمول و روزمره
اختلال هراس: حملات ترس مکرر
فوبیا: ترس شدید از یک چیز یا موقعیت خاص
اختلال اضطراب اجتماعی: ترس و اضطراب شدید از موقعیتهای اجتماعی
اختلال اضطراب جدایی: ترس شدید از دست دادن افرادی که دوستشان دارید یا افراد مهم زندگی
طبق نظر انجمن روانپزشکی آمریکا، سایر موارد بهداشت روانی نیز وجود دارد که اگرچه از نظر فنی اختلالات اضطرابی نیست، اما همچنان اضطراب را به عنوان یک علامت شامل میشوند مانند:
*اختلال وسواس اجباری (OCD)
*اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
*اختلال استرس حاد
*اختلالات سازگاری
اضطراب احساس نگرانی یا دلهره است. در حالی که هر کس هر از گاهی احساس اضطراب میکند برخی از افراد دارای اختلالات اضطرابی هستند. اختلالات اضطرابی معمولا شامل اضطراب شدید و ناتوان کنندهای میشوند حتی درمورد چیزهایی که معمولا باعث اضطراب نمیشوند.
علائم اختلالات اضطرابی بسته به نوع اختلال اضطرابی شما متفاوت است. به طور کلی علائم اختلالات اضطرابی عبارتند از:
*نگرانی بیش از حد
*حملات اضطراب
*مشکل در تمرکز
*مشکلات حافظه
*تحریک پذیری
*تلاش برای خواب خوب
*سفتی عضلات
برای تشخیص اختلال اضطراب باید با یک روانپزشک، روانشناس، مشاور حرفهای یا مددکار اجتماعی صحبت کنید.
شما درباره افکار، احساسات و رفتار خود صحبت خواهید کرد. آنها همچنین در مورد علائم شما با شما صحبت میکنند و علائم را با موارد ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی (DSM-۵) مقایسه میکنند.
روان درمانی میتواند برای کسانی که اختلالات اضطرابی دارند مفید باشد. روزان درمانی میتواند ابزار و بینش مفیدی به شما بیاموزد، به شما در کشف احساسات کمک کند و باعث شود تاثیر تجربیاتی را که داشتهاید درک کنید.
یکی از رایجترین درمانهای اضطراب، رفتار درمانی شناختی (CBT) است که شامل گفتوگو با روانشناس یا روانپزشک در مورد تجربیات شماست. از طریق رفتار درمانی شناختی، شما یاد میگیرید که الگوهای فکری و رفتاری را متوجه شده و تغییر دهید.
طبق گفتهی انجمن روانشناسی آمریکا حدود ۷۵ درصد افرادی که رفتار درمانی شناختی را امتحان میکنند، نتیجه میگیرند.
اضطراب همچنین با دارو درمان میشود که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند. انواع مختلفی از داروهای اضطرابی وجود دارد که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
دارو برای اضطراب همیشه لازم نیست، اما میتواند برای کاهش برخی علائم مفید باشد.
برخی از تغییرات در سبک زندگی همچنین میتواند به شما در کنترل اضطراب کمک کند. این تغییرات شامل موارد زیر است:
*بیشتر ورزش کنید
*مصرف کافئین را کاهش دهید
*از مصرف داروهای تفریحی و الکل اجتناب کنید
*یک رژیم متعادل داشته باشید
*خواب کافی داشته باشید
*از تکنیکهای آرام سازی مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنید
*زمان خود را برای کاهش استرس مدیریت کنید
*با افراد حامی در مورد اضطراب خود مشورت کنید
*یک ژورنال داشته باشید تا بتوانید احساسات خود را براساس آن بهتر درک کنید
اگر احساس میکنید اضطراب شما غیرقابل کنترل است یا مانع عملکرد شما در زندگی روزمره میشود به پزشک یا درمانگر مراجعه کنید.
بیشتر اختلالات اضطرابی مزمن هستند یعنی هرگز به طور واقعی از بین نمیروند. با این وجود گزینههای درمانی موثر زیادی برای اختلالات اضطرابی وجود دارد.
از طریق روان درمانی، تغییر سبک زندگی و شاید دارو میتوانید یاد بگیرید که چگونه بهتر کنار بیایید تا بتوانید اختلال خود را مدیریت کنید.
تعدادی از دلایل احتمالی اضطراب وجود دارد. شرایط روحی و روانی شامل اضطراب میتواند ژنتیکی باشد، اما همچنین تحت تاثیر عوامل دیگر هم میباشد.
اگر احساس اضطراب میکنید به طوریکه زندگی روزمره شما را مختل میکند با پزشک یا یک درمانگر صحبت کنید. علت اضطراب شما مهم نیست، اضطراب قابل درمان و مدیریت است.
منبع:سومیتا