تاریخچه روز سال نو در روسیه

به گزارش مجله خبری نگار، در سال ۱۴۹۲، شاهزاده بزرگ مسکو، ایوان سوم (ایوان بزرگ)، تصمیم شورای مسکو را برای انتقال جشن سال نو به اول سپتامبر که مطابق با سنت بیزانس بود، تصویب کرد.

در زمان سلطنت تزار پیتر اول (بزرگ)، فرمانی مبنی بر تحمیل تقویم تولد مسیح در روسیه از ۱ ژانویه ۱۷۰۰ و جشن سال نو صادر شد. روسیه طبق تقویم جولیان به زندگی خود ادامه داد و سال نو را پس از ۱۱ روز از کشور‌های اروپایی جشن گرفت.

پیتر اول دستور داد که خیابان‌های اصلی مسکو و همچنین خانه‌های اشراف با درختان و شاخه‌های مخروطی تزئین شوند و بقیه ساکنان پایتخت "یک درخت یا شاخه در بالای دروازه یا بالای کاخ خود" قرار دهند. صنوبر به عنوان نمادی از تعطیلات پذیرفته شد، شبیه به رسم اروپایی‌هایی که در سکونتگاه آلمانی‌ها (منطقه لفورتوو مسکو کنونی) زندگی می‌کردند. ساکنان مجبور شدند به یکدیگر تبریک بگویند، خیابان‌ها را به آتش بکشند و اسلحه شلیک کنند. در میدان سرخ، جایی که جشن اصلی برگزار شد، به دستور تزار، آتش بازی ترتیب داده شد و سلام توپ و اسلحه برگزار شد. تعطیلات سال نو هفت روز به طول انجامید. درختان صنوبر برای کریسمس در ۲۵ دسامبر تزئین شدند و تا سال نو یا ظهور در ۱۹ ژانویه در جای خود باقی ماندند. جشن‌های سال نو فقط به عنوان افزودنی به جشن‌های کریسمس تلقی می‌شد. تمام ویژگی‌های این تعطیلات با آداب و رسوم مسیحی مرتبط بود.

این سنت در طول جنگ جهانی اول قطع شد. در سال ۱۹۱۵، اسیران جنگی آلمانی یک مهمانی کریسمس در بیمارستان ساراتوف ترتیب دادند که واکنش بسیار منفی مطبوعات روسیه را برانگیخت. در نتیجه، امپراتور نیکولای دوم تزئین درخت را در کریسمس ممنوع کرد.

پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، این ممنوعیت برداشته شد و در ۳۱ دسامبر همان سال، اولین درخت کریسمس عمومی در مدرسه توپخانه میخائیلوفسکی در پتروگراد افتتاح شد. در کرملین مسکو که در نوامبر ۱۹۱۷ بمباران شد، هیچ جشنی برگزار نشد. در ۲۴ ژانویه ۱۹۱۸، مقامات شوروی تقویم میلادی اروپای غربی را در روسیه به تصویب رساندند. کلیسای ارتدکس روسیه این سنت را به رسمیت نشناخت و تقویم جولیان را حفظ کرد. بنابراین، جشن کریسمس ارتدکس از ۷ ژانویه آغاز شد که در ۲۵ دسامبر به سبک قدیمی است.

در مبارزه با مذهب، در پایان دهه بیست، جشن کریسمس ممنوع شد و جشن‌های رسمی سال نو به عنوان «شکلی از سنت بورژوایی و کشیش» لغو شد.

در پایان دسامبر ۱۹۳۵، تصمیم گرفته شد که به تزئین درختان کریسمس در مدارس، باشگاه‌های کودکان و یتیم خانه‌ها بازگردند. در اول ژانویه ۱۹۳۶، روزنامه «پراودا» در صفحه اول تصویری از ژوزف استالین را با تبریک «سال نو به رفقا و آرزوی پیروزی‌های جدید زیر پرچم لنین-استالین!» منتشر کرد. در این دوره بود که شخصیت اصلی سال نو ظاهر شد - "ماروز مرده" (بابانوئل) که به کودکان هدیه می‌دهد.

در ۱ ژانویه ۱۹۴۲، تبریک رسمی سال نو به همه شهروندان شوروی برای اولین بار از رادیو پخش شد.

در دهه هفتاد، سنت تبریک رهبران ایالتی به شهروندان در تلویزیون ظاهر شد. برای اولین بار، تبریک لئونید برژنف، رهبر حزب کمونیست، در ۳۱ دسامبر ۱۹۷۰ شنیده شد.

در روسیه مدرن، رئیس دولت شب سال نو، رادیو و تلویزیون و پس از ضربه زدن ساعت کرملین در نیمه شب به مناسبت آغاز سال نو به شهروندان تبریک می‌گوید.

منبع: TASS