افسانه‌های چای و چرا پزشکان آن را توصیه می‌کنند؟

به گزارش مجله خبری نگار، چندین روایت جالب در مورد کشف چای سبز بافته شده است که یکی از آنها بیان می‌کند که این نوشیدنی حدود ۵,۰۰۰ سال پیش توسط یک امپراتور افسانه‌ای به نام شین نونگ کشف شده است. این شخصیت مرموز و ماوراء طبیعی به عنوان یک کشاورز بزرگ، یکی از سه پادشاه خیالی که بر قدیمی‌ترین دوره تاریخ چین حکومت می‌کردند، توصیف می‌شود.

این امپراتور گاهی اوقات "امپراتور آتش" و گاهی "پادشاه داروها" نامیده می‌شد و علاوه بر این که به دلیل تخصص در درمان انواع مختلف گیاهان مشهور است، اختراع گاوآهن و آموزش نحوه کشت زمین به چینی‌ها اعتبار دارد.

چای بین جزوه خشک، قطره شبنم و مژه راهب:

یک روز، در سفر امپراتور شین نونگ به استانی دورافتاده، او احساس تشنگی کرد و خدمتکارانش طبق معمول شروع به جوشاندن آب آشامیدنی در دیگ کردند، همانطور که همیشه دستور می‌داد. به طور تصادفی یک برگ چای خشک از بوته‌ای در همان نزدیکی به داخل دیگ افتاد. بوی مطبوع آب جوش امپراتور متخصص را به خود جلب کرد و پس از چشیدن نوشیدنی، احساس طراوت، انرژی و خوشحالی کرد و چای برای همه شناخته شد.

نسخه دیگری با جزئیات متفاوت از همان حادثه وجود دارد. در این رمان ذکر شده است که امپراتور با نوشیدنی گیاهی داغ مسموم شده و به زمین افتاده است. قطره‌ای از شبنم که توسط خورشید گرم می‌شد، برگ‌های بوته چای مجاور را هل داد و در دهان امپراتور افتاد که روی زمین دراز کشیده بود. قطره شبنم در چای اثر سم را متوقف کرد و پادشاه که متخصص دارو بود، شروع به استفاده از چای به عنوان پادزهر کرد.

بودایی‌ها رنگ و بوی تقدس را به چای اضافه کردند. در میان آنها افسانه‌ای در ارتباط با راهب معروفی به نام Bodhipharma ظاهر شد. این راهب که در قرن چهارم میلادی در چین زندگی می‌کرد، نذر کرد که نخوابد و پلک هایش را نبند، اما نتوانست بر خواب غلبه کند و به خواب رفت. وقتی از خواب بیدار شد، از خودش عصبانی شد، زیرا به نذر عمل نکرده بود، بنابراین مژه هایش را بریده و به زمین انداخت. مژه‌های راهب در زمین کاشته می‌شد و گیاه چای از آنها رشد می‌کرد. این روایت بودایی از منبع چای با وجود زیبایی آن، با شواهدی که نشان می‌دهد چای خیلی زودتر از زمان این راهب در چین مصرف شده است، در تضاد است.

این به دلیل منشأ چای سبز افسانه‌ای است که منشا آن است، در حالی که چای سیاه طبق نسخه اروپایی آن است که به طور تصادفی در قرن هفدهم کشف شد، زمانی که کشتی‌های انگلیسی با محموله‌های عظیم چای سبز به کشور باز می‌گشتند. در آن سفرها، ملوانان نتوانستند به درستی از برگ‌های چای در برابر گرما و رطوبت محافظت کنند و چای سبز در این شرایط تخمیر شد و به چای سیاه تبدیل شد.

دیدگاهی وجود دارد که با این روایت در تضاد است و ادعا می‌کند که این چینی‌ها بودند که عمدا شروع به تخمیر برگ‌های چای کردند تا ماندگاری آنها را افزایش دهند و از آنها در برابر آسیب محافظت کنند.

فواید چای برای سلامتی:

پزشکان نوشیدن چای را توصیه می‌کنند و خاطرنشان می‌کنند که انواع سبز و سیاه آن حاوی ترکیب "تانن چای" است که طعم خاصی از چای می‌دهد و در عین حال در برابر باکتری‌های مضر مقاومت می‌کند.

کارشناسان می‌گویند نوشیدن یک یا دو فنجان چای سیاه بعد از غذا به هضم سنگین‌ترین غذا‌ها از جمله غذا‌های چرب و آنهایی که کالری بالایی می‌دهند کمک می‌کند.

اگرچه کافئین در قهوه و چای وجود دارد، اما سطح آن معمولا در چای بسیار متفاوت است. غلظت کافئین معمولا در قهوه بسیار بیشتر است، بنابراین در کوتاه مدت اثر تونیک زیادی می‌دهد، در حالی که چای به آرامی و برای مدت طولانی تری انرژی می‌دهد.

چای علاوه بر اینکه یک محرک ممتاز است، تنفس را نیز تحریک می‌کند. دانشمندان تأیید می‌کنند که وقتی کسی چای می‌نوشد، بیشتر از نوشیدن قهوه یا نوشیدن چیزی استنشاق و بازدم می‌کند. علاوه بر همه اینها، برخی از چای‌ها حاوی آنتی اکسیدان‌های فراوانی هستند که وضعیت این نوشیدنی جادویی و سالم را افزایش می‌دهد.

منبع: RT