به گزارش مجله خبری نگار، محققان استرالیایی ۷۱ گونه ناشناخته از زنبورهای بومی متعلق به گروهی به نام زنبورهای سفالگر رزینی (Megachile (Austrochile)) را توصیف کردهاند. این زنبورها در تمام ایالتها و قلمروهای استرالیا به جز تاسمانی یافت میشوند و به خاطر ساخت "گلدانهای" رزینی مینیاتوری برای نوزادان خود شناخته شدهاند. این مطالعه در مجله طبقهبندی استرالیا (AJT) منتشر شده است.
دکتر رمکو لیز، نویسنده اصلی این مطالعه از موزه استرالیای جنوبی، گفت: «پیش از این تصور میشد که تنها هفت گونه از این دست وجود دارد، اما در سال ۱۹۹۲، دکتر جودیت کینگ از موزه کوئینزلند در پایاننامه کارشناسی ارشد خود ۱۸ گونه دیگر را به این تعداد اضافه کرد.»
از آن زمان، سفرهای اکتشافی از جمله برنامهی بوش بلیتز - که حاصل همکاری بین دولت استرالیا، بیاچپی بیلیتون و سازمان دیدهبان زمین استرالیا است - ۲۳ گونهی جدید دیگر را ثبت کردهاند، در حالی که تجزیه و تحلیل تطبیقی مجموعههای موزهها، ۲۰ گونهی ناشناختهی دیگر را که سالها ناشناخته مانده بودند، شناسایی کرده است.
لیز افزود: «این موضوع اهمیت بسیار زیاد مجموعههای حشرهشناسی را به عنوان مخزن اکتشافات پنهان برجسته میکند.»
دکتر کاتیا هوگندورن از دانشگاه آدلاید میگوید: با وجود نقش مهم زنبورها در گرده افشانی محصولات کشاورزی و گیاهان وحشی، اطلاعات کمی در مورد گونههای زنبورهای استرالیا وجود دارد.
این دانشمند در پایان گفت: «حدود یک سوم از گونههای زنبور عسل استرالیایی هنوز ناشناخته باقی ماندهاند. به دلیل کمبود بودجه تحقیقاتی، ما حتی نمیتوانیم به طور کامل ارزیابی کنیم که کدام یک از آنها در معرض خطر انقراض هستند. ما ممکن است گونههایی را از دست بدهیم که حتی هنوز از وجود آنها خبر نداریم.»
این کشف تعداد گونههای شناختهشدهی زنبورهای سفالگر رزینی را از ۷ به ۷۸ گونه افزایش میدهد. تقریباً نیمی از این گونهها تنها از یک مکان واحد شناخته شدهاند و همین امر آنها را به ویژه در برابر تغییرات محیطی محلی آسیبپذیر میکند.
دکتر جیمز دوری از دانشگاه ولونگونگ گفت: «بسیاری از این زنبورها احتمالاً دامنهی پراکندگی بسیار محدودی دارند، اما ما هنوز دادههای کافی برای قضاوت در مورد تعداد یا میزان تهدید آنها نداریم.»