به گزارش مجله خبری نگار، این دو شرایط علائم مشابهی دارند و ممکن است فرد همزمان به قارچ و پسوریازیس ناخن مبتلا باشد، اما این دو متفاوت بوده و درمانهای جداگانهای دارند.
قارچ ناخن یک عفونت است که زمانی رخ میدهد که قارچها به زیر ناخن نفوذ میکنند. این قارچها ناخنها را ضخیم، بیرنگ و شکننده میکنند. نام دیگر این عفونت «اونیکومیکوز» است.
پسوریازیس ناخن یک بیماری خودایمنی است که در آن سلولهای پوستی به سرعت تکثیر میشوند. پسوریازیس ناخن، مانند قارچ ناخن، باعث تغییر رنگ و سوراخشدن ناخنها میشود. بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس ناخن نیز دارای ضایعات پوستی و گاهی درد مفاصل به نام آرتریت پسوریاتیک هستند.
هر دو قارچ و پسوریازیس میتوانند ناخنهای دست و پا را تحت تاثیر قرار دهند. با این حال، پسوریازیس ناخن بیشتر در ناخنهای دست دیده میشود، در حالی که قارچ ناخن بیشتر ناخنهای پا را درگیر میکند.
پسوریازیس ناخن از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود، اما قارچ ناخن مسری است و میتواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود.
قارچها باعث قارچ ناخن میشوند که شامل انواعی از کپکها، مخمرها و کپکهای خاصی مانند درماتوفیتها میشود. این قارچها ممکن است از طریق راهرفتن با پای برهنه در مکانهای عمومی یا محیطهای مرطوب وارد ناخن شوند.
پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است. سیستم ایمنی بدن واکنش شدیدی نشان میدهد و باعث التهاب در پوست میشود. التهاب پسوریازیس میتواند ناخنها را درگیر کرده و علائمی مانند سوراخ شدن، ضخیمشدن و تغییر رنگ ناخنها را ایجاد کند.
هم قارچ ناخن و هم پسوریازیس ناخن میتوانند رنگ و بافت ناخنها را تغییر دهند.
ضخیمشدن
ترکخوردگی یا خرد شدن
تغییر رنگ به زرد، سفید یا قهوهای
بدشکلشدن
بلندشدن از بستر ناخن (پوست زیر ناخن)
دردناک
بوی بد
فرورفتگی و سوراخشدن
وجود شیارها به نام خطوط بیو یا لکههای قهوهای به نام لکههای روغنی
نازک و شکنندهشدن
تغییر رنگ به سفید، زرد، قرمز، صورتی یا قهوهای
جداشدن از بستر ناخن
پزشک عمومی، متخصص پوست یا متخصص پا میتواند این مشکلات ناخن را تشخیص دهد. پزشک ممکن است نمونهای از ناخن برداشته و آن را در آزمایشگاه بررسی کند تا وجود عفونت یا نوع قارچ تشخیص داده شود. در صورت شک به پسوریازیس ناخن، نمونهای از بافت زیر ناخن به نام بیوپسی برداشته و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار میگیرد.
داروهای ضد قارچ موضعی برای قارچ ناخن شامل موارد زیر است:
لاک دارویی سیکلوپیروکس (Penlac)
کرم افیناکونازول (Jublia)
کرم تاوابورول (Kerydin)
قرصهای ضد قارچ مانند فلوکونازول (Diflucan) و تربینافین (Lamisil) عفونت را سریعتر درمان میکنند.
در پسوریازیس خفیف ناخن، پزشک ممکن است داروهای موضعی مانند کرم کورتیکواستروئید، کالسیپوتریول (Dovonex) یا تازاروتن (Tazorac) تجویز کند. برای موارد شدیدتر، داروهای سیستمیک مانند متوترکسات یا داروهای بیولوژیکی ممکن است تجویز شوند.
در مکانهای عمومی، صندل بپوشید.
ناخنها را کوتاه و تمیز نگه دارید.
از ابزارهای شخصی خود با دیگران به اشتراک نگذارید.
استرس و شرایط تحریککننده پسوریازیس را کاهش دهید.
منبع:فوت وفن