گیدعون صعر؛ ابزار نتانیاهو برای سرکوب صدا‌های مخالف در کابینه

به گزارش مجله خبری نگار، رژیم صهیونیستی از نوامبر ۲۰۱۸، همزمان با خروج «آویگدور لیبرمن» رهبر حزب اسرائیل خانه ما، از ائتلاف کابینۀ «نتانیاهو» با بحران عدم ثبات سیاسی روبرو است. پس از فروپاشی کابینه در آن سال، رژیم صهیونیستی تا سال ۲۰۲۰ طی دو انتخابات نتوانست تشکیل کابینه دهد. سال ۲۰۲۰ میلادی به دلیل شیوع کرونا، در سومین انتخابات پی در پی در رژیم صهیونیستی، «بنی گانتس»، رهبر ائتلاف وحدت ملی با «نتانیاهو» ائتلاف کرد. اما آن کابینه هم با همه فشارها، بیش ازیکسال دوام نیاورد و در چهارمین انتخابات مستمر، «نفتالی بِنِت» و «یائیر لاپید» کابینه مخالفان «نتانیاهو» را تشکیل دادند. کابینه‌ای که یکسال بیشتر عمر نکرد و سال ۲۰۲۲ فروپاشید تا «نتانیاهو» با کمک جریان‌های مذهبی و تندرو، کابینۀ جدید رژیم صهیونیستی را تشکیل دهد.

کابینه اخیر «نتانیاهو» با ۶۴ کرسی از دو بخش تشکیل شده است: ۳۲ کرسی از آنِ «لیکود» راستگرا به رهبری «نتانیاهو» و ۳۲ کرسی از آنِ مذهبی‌های تندرو با رهبران راستگرای افراطی مثل «آریه درعی»، «بتسلائل اسموتریچ» و «ایتمار بن گویر» که در حال حاضر مسئولیت وزارت دارایی و امنیت داخلی رژیم صهیونیستی را برعهده دارند.

حضور این جریان‌های افراطی حتی برای کشور‌های غربی و هم پیمان اصلی رژیم صهیونیستی، یعنی ایالات متحده هم قابل پذیرش نبود. تا آنجا که آمریکایی‌ها از «نتانیاهو» خواستار آن شدند که به این شخصیت‌های افراطی پست وزارت ندهد. اما «نتانیاهو» - که خودش یک افراطیِ تندرو است- برای باقی ماندن در مستند قدرت، به حضور این افراطی‌های تندرو نیز بال و پر داد؛ چرا که آنها ۳۲ کرسی از ۶۴ کرسی ائتلاف کابینه، یعنی نیمی از کرسی‌های کابینه را در اختیار داشتند و خروج یکی از آنها برای سرنگونی و فروپاشی کابینه نتانیاهو کافی بود.

گیدعون صعر؛ رقیب دیروز، متحد امروز

در آخرین روز‌های سپتامبر ۲۰۲۴، در روز‌هایی که اختلاف بین «نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و «یوآو گالانت»، وزیر جنگ این رژیم در حال افزایش بود، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در نشست خبری مشترک با «گیدعون صعر»، رهبر حزب «امید جدید»، از پیوستن وی به ائتلاف کابینه خود خبر داد. «گیدعون صعر» در معیت چهار هم حزبی خود، تعداد کرسی‌های ائتلاف کابینۀ «نتانیاهو» را به ۶۸ کرسی ارتقاء داد.

در حال حاضر در ائتلاف کابینۀ «نتانیاهو»، راستگرایان افراطی صاحب ۱۴ کرسی هستند. این مجموعه، از اتحاد حزب «قدرت یهودی» به رهبری «ایتمار بن گویر» و «صهیونیزم مذهبی» به رهبری «بتسلائل اسموتریچ» به وجود آمده است. «بن گویر»، ۶ کرسی و «اسموتریچ»، ۸ کرسی در اختیار دارد.

احساس خطر گالانت از اضافه شدن صعر به ائتلاف حاکم

ورود «گیدعون صعر» به کابینۀ «نتانیاهو» در وهلۀ نخست، تهدید جدی برای «یوآو گالانت»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود. طی یکماه اخیر، اختلافات «نتانیاهو» با «گالانت» به نقاط حساس رسیده است. تا جایی که دو هفته قبل، رسانه‌های رژیم صهیونیستی، «گیدعون صعر» را به عنوان اصلی‌ترین گزینه جایگزینِ «گالانت» در وزارت جنگ رژیم صهیونیستی معرفی کردند.

هرچند، گیدعون صعر، رسماً به رسانه‌های رژیم صهیونیستی اعلام کرد که در این مقطع قصد ورود به وزارت جنگ را ندارد و این کار را در این وضعیت نادرست می‌داند و در حال حاضر نیز به عنوان وزیر بدون وزارتخانه، به ائتلاف کابینه پیوسته است؛ اما حضور کسی که گزینۀ مدنظر «نتانیاهو» برای تکیه بر کرسی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به شمار می‌رفت، به مثابه تهدیدی علنی علیه «گالانت» به شمار می‌رود.

صعر؛ ابزار نتانیاهو برای مهار «بن گویر» و «اسموتریچ» 

معنای دوم حضور «گیدعون صعر» در کابینۀ «نتانیاهو»، تهدید رسمی و جدی «بن گویر»، وزیر امنیت داخلی و «اسموتریچ»، وزیر دارایی است. همانگونه که در سطور بالا اشاره شد، «بن گویر» در حال حاضر ۶ کرسی و «اسموتریچ»، ۸ کرسی کنست را در اختیار دارند. با ورود «گیدعون صعر»، تهدید‌های «بن گویر» برای خروج از کابینه بی اثر خواهد شد؛ چرا که حتی خروج «بن گویر» با ۶ کرسی، منجر به انحلال کابینۀ «نتانیاهو» نخواهد شد.

از سوی دیگر خروج «اسموتریچ» با ۸ کرسی، تعداد کرسی‌های ائتلاف حاکم را به ۶۰ کرسی خواهد رساند. هرچند این تعداد کرسی با حداقل کرسی‌های لازم برای تشکیل کابینه یعنی ۶۱ کرسی، یک کرسی فاصله دارد، اما «نتانیاهو» در سال ۲۰۲۰ نیز در موقعیتی مشابه توانست با تطمیع یکی از اعضای اپوزیسیون، کابینۀ خود را حفظ کند. فلذا ورود «گیدعون صعر» اگرچه تهدید خروج «اسموتریچ» را به طور کامل از بین نمی‌برد، اما می‌تواند مخاطرات ناشی از این تهدید را به حداقل ممکن برساند.

در چارچوب این سناریو کابینۀ «نتانیاهو» با وجود «گیدعون صعر» تنها در صورتی دچار فروپاشی خواهد شد که «بن گویر» و «اسموتریچ» مشترکاً از ائتلاف کابینه خارج شوند. مسئله‌ای که هرچند محتمل است، اما وقوع آن نیز به، اما و اگر‌های فراوانی وابسته است که با باج دادن‌های «نتانیاهو» در موضع ضعف قرار می‌گیرد.

تقویت موضع «نتانیاهو» در ساختار کابینه

ورود «گیدعون صعر» به ائتلاف کابینه حاضر آن هم در شرایطی که وی از سال ۲۰۲۰ در اعتراض به سیاست‌های تکروانه «نتانیاهو»، از «لیکود» خارج و حزب «امید جدید» را تأسیس کرده بود، موجب تقویت جایگاه «نتانیاهو» و کابینه‌اش در میانه جنگ در نوار غزه شده است. حال ورود «صعر» موجب آن شده که خطرات ناشی از باج‌گیری‌های مکرر بن گویر و اسموتریچ به طور کامل از بین برود و «گالانت» نیز در مخالفت با «نتانیاهو» در موضع ضعف قرار گیرد.

این بدان معنا است که «نتانیاهو» با وارد کردن «صعر» به جمع ائتلاف حاکم، جایگاه خود را در کابینه‌اش تثبیت کند تا کمتر در معرض بحران‌های ناشی از تهدید اعضای ائتلاف قرار گیرد و بتواند هر آنچه را که خود می‌خواهد به اجرا برساند. در حقیقت «نتانیاهو» وضعیتی را در کابنیه به وجود آورد تا کسی نتواند مقابل یکجانبه‌گرایی‌های او بایستد و آنچه خودش می‌خواهد را بدون تهدید مخالفان به پیش ببرد. در حقیقت ورود «گیدعون صعر»، ایجاد موقعیتی برای «نتانیاهو» در راستای اجرای خواسته‌های او است.