روایت فرانسیس فورد کاپولا از شکل‌گیری ایده «مگالوپولیس» تا ٣٠٠ بار بازنویسی فیلمنامه

به گزارش مجله خبری نگار، «مگالوپولیس» که پس از سال‌های طولانی و با بودجه سنگین و شخصی کاپولا به سرانجام رسید، در اکران اولیه موفق عمل کرد و بازخورد‌های مثبت زیادی به دنبال داشت. تماشاگران «مگالوپولیس» را «یادآور فیلم‌های تجربی دهه شصت، جذاب و سرگرم‌کننده، آوانگارد، بسیار شخصی با جلوه‌های بصری چشمگیر» توصیف کردند.

در این فیلم دو ساعت و سیزده دقیقه‌ای، کاپولا گذشته و آینده را بهم پیوند می‌زند. شهر کوچکی در نیویورک بر اثر حادثه‌ای ویران می‌شود و تقابلی بین مردی جاه‌طلب و آرمان‌گرا، با شهردار که دشمن قسم‌خورده اوست، شکل می‌گیرد.

مباحثه بر سر بازسازی شهر است؛ از یک سو، ساخت آرمان‌شهری با مواد تجدیدپذیر، و از سوی دیگر دلالی، قدرت، فساد، آسیب به قشر محروم هسته مرکزی آخرین اثر کاپولا را شکل می‌دهد.

آدام درایور، فارست ویتاکر، ناتالی امانوئل، جان ویت، لارنس فیشبرن، آبری پلازا، شیا لابوف، کلوئه فاینمن، کاترین هانتر و داستین هافمن از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.

کاپولا درایور را شخصیتی با قدرت متوقف‌کردن زمان توصیف می‌کند، در حالیکه امانوئل بین عشق به درایور و وفاداری به پدرش گیر افتاده است.

کاپولا در بیانیه‌ای «مگالوپولیس» را همچون بذری توصیف کرد که در کودکی کاشته و به عنوان دغدغه تمام عمرش همیشه با او همراه بوده است.

«به یاد می‌آورم که سال‌ها پیش ١٣٠ برگ کاغذ سفید گرفتم و با تیتر بزرگ و پررنگی روی آن نوشتم «مگالوپولیس فرانسیس فورد کاپولا» و در زیر آن «تمام راه‌ها به رم ختم می‌شوند». تظاهر کردم که کاغذ‌ها سفید نیستند و آن‌ها را در دستانم نگه داشتم تا بتوانم تصور کنم که یک روز چه احساسی خواهد داشت و باور کنم که چنین روزی از راه خواهد رسید. باور کنم که یک روز [فیلمنامه]وجود خواهد داشت. بعد‌ها یک پیش‌نویس داشتم و فکر می‌کنم ٣٠٠ بار بازنویسی کردم با امید اینکه هر بار پیشرفتی داشته باشد حتی اگر به اندازه نیم درصد بهتر شده باشد.»

کارگردان «پدرخوانده» می‌گوید که بذر مگالوپولیس در کودکی با دیدن فیلم «آنچه پیش رو است» محصول ١٩٣۶ که بر اساس کتاب اچ جی ولز درباره ساختن دنیای فرداست در او شکل گرفته و همیشه با او بوده است. «اوایل به عنوان یک کودک کنجکاو و بعد‌ها به عنوان یک فیلمساز.»

فیلم درباره برخورد‌های شخصی، سیاسی و رمانتیکی است که طی درگیری‌ها برای ساخت آرمان شهری آمریکایی رخ می‌دهد و با الهام از تئوری‌های اچ جی ولز، دسیسه‌های خشونت بار تاریخ روم باستان، ویرانی حملات یازده سپتامبر و تأثیرات غیرمعمول رسانه‌ها شکل می‌گیرد.

او همچنین به شایعاتی که درباره مدت زمان ساخته‌شدن فیلم وجود دارد، اشاره کرد و گفت: «در واقع من ۴٠ سال روی این فیلمنامه کار نکرده‌ام، چون اغلب می‌بینم که چنین چیزی می‌نویسند. از نکاتی که به نظرم جالب بود یا موضوعات گوناگون تاریخی، برای فیلمنامه‌های بعدی یادداشت برمی‌داشتم. در نهایت پس از سال‌های طولانی به ایده حماسه روم رسیدم و پس از آن حماسه روم در آمریکای مدرن. از آنجا نگارش این فیلمنامه را آغاز کردم و با وجود وقفه‌ها سال‌ها طول کشید. از آنجایی که فیلم‌هایی با موضوعات متنوع و سبک‌های متفاوت ساخته‌ام، آرزوی پروژه‌ای در زندگی‌ام را داشتم که سبک شخصی خودم را بهتر درک کنم.»

کاپولا در بررسی وقایع تاریخی به کودتایی که ۶٣ سال پیش از میلاد در روم باستان رخ داده برمی‌خورد. زمانی که روم درگیر بحران‌هایی شدید بوده، طغیانگری به نام لوسیوس سرگیوس کاتیلین با نقشه قتل چند تن از رهبران سیاسی و آتش‌افروزی در شهر، قصد ایجاد هرج‌ومرج دارد تا پس از آشوب جامعه‌ای نو بسازد. نقشه‌های او توسط سیسرون زمامدار روم افشا و خنثی می‌شود.

«در میان بررسی‌ها به واقعه‌ای که به عنوان دسیسه کاتیلین شناخته می‌شود، علاقمند شدم. آمریکای مدرن همتای تاریخی روم باستان و دسیسه کاتیلین بود. همانطور که سالوست تاریخ‌نگار گفته است و از آن الهام گرفتم. همانگونه که از رمان «دل تاریکی» جوزف کنراد در «اینک آخرالزمان» الهام گرفته شد.»

گام بعدی کاپولا خلق رهبران مدرن شهری از شخصیت‌های تاریخی بود. «نجیب‌زاده‌ای شرور (کاتیلین) براندازی حکومتی را طرح‌ریزی کرد و توسط سیسرون خنثی شد. به پیشنهاد ماری بیرد کاتیلین را به سزار تغییر نام دادم. نام ژولیوس سزار که همدست کاتیلین بود برای بیننده آشناتر است؛ و هرچه که تاکنون خوانده‌ام و یادگرفته‌ام را به آن افزودم.»

کاپولا در لیستی طولانی از کسانی نام می‌برد که الهام‌بخش او در ساخت «مگالوپولیس» بوده‌اند؛ از جمله جورج برنارد شاو، چارلز دیکنز، رالف والدو امرسون، توماس کارلایل، اورسون ولز، اینگمار برگمان، شکسپیر، لوکینو ویسکونتی، فدریکو فلینی، آلفرد هیچکاک، آکیرا کوروساوا، لئو تولستوی، کنجی میزوگوچی و بسیاری دیگر.

او در مورد تأمین بودجه ١٢٠ میلیون دلاری برای سرمایه‌گذاری شخصی، توضیح می‌دهد که بخشی از کارخانه‌اش در شمال کالیفرنیا را فروخته است.

در پایان، کاپولا از آرزویش برای آینده فیلم می‌گوید. «رویای من این است که «مگالوپولیس» فیلم موردعلاقه و همیشگی شب سال نو شود که بینندگان به جای بحث در مورد رژیم غذایی و ترک سیگار این پرسش ساده را مطرح کنند که آیا جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم تنها مکان قابل دسترس است.»

خالق «پدرخوانده» سال‌ها برای به اتمام رساندن «مگالوپولیس» تلاش کرده است. با کاهش سی پوندی وزن، تمام توان خود را برای تکمیل فیلم‌نامه به کار گرفت و ١٢٠ میلیون دلار برای این اثر هزینه کرد و اکنون در ٨٥ سالگی با بی‌اعتنایی نسبت به شایعات مبنی بر بازنشستگی می‌گوید که «فیلم بزرگ و سختی بود، ولی پایان کار من نیست».