به گزارش مجله خبری نگار، ۱- خبرنگاران اینترنشنال، در بین ضدّ انقلابهای لندننشین هم کم دشمن ندارند؛
برای مثال ضدّ انقلابهای باسابقه و شناختهشدهی بیبیسی_فارسی، معتقدند اینترنشنال به دلیل انتشار اخبار دروغ (FakeNews) و اطّلاعات غلط (Disinformation) بیشمار و استفاده از مجریان و خبرنگاران خلق السّاعه و کارشناسان غیر معتبر، باعث افزایش ابتذال خبری و کاهش اعتبار سیاسی و مرجعیّت رسانههای فارسیزبان ضدّ ایرانی شده و از دلایلی که منجر به تعطیلی منونو شد تا شبکهای دیگر را بعداً مجدّداً راهاندازی کنند نیز از همین جنس بود.
۲- اینترنشنال از مهر ماه ۱۳۹۸ و پیرو مصاحبه و حمایت از عملیّات تروریستی گروهک داعشی الاحوازیه در اهواز و نیز در مقاطع مختلف بعد از آن، رویکرد عجیب و جدیدی از براندازی ضدّ مردمی و مسلّحانه را ارائه کرد که حتّی خلاف محرز قوانین آفکام (سازمان تنظیمگر مقرّرات رسانهای بریتانیا) محسوب میشود.
۳- هیچ رسانهی فارسیزبان خارجی، در حمایت از رژیم صهیونیستی و نادیده گرفتن نسلکشی در غزّه، به گرد پای اینترنشنال هم نمیرسد و از بزرگترین حامیان #تروریزم_رسانهای در جهان، اینترنشنال و کارکنانش هستند؛
از این جهت هم، چنین مظلومنماییها و خودزنیهایی، توسّط تحلیلگران، چندان جدّی گرفته نمیشود.
لازم به ذکر است که مصاحبهی اختصاصی پوریا زراعتی با نتانیاهو، موجب خشم بسیاری از ایرانیان و مخالفان رژیم خونخوار صهیونیستی شد و زراعتی، دشمنانی بسیار فراتر از مدافعان جمهوری اسلامی ایران و گستردهتر از ایرانیان دارد.
۴- جمهوری اسلامی ایران، هیچ ارادهای مبنی بر ترور مجریان و خبرنگاران رسانههای ضدّ ایرانی فارسیزبان ندارد و برخلاف ضدّ انقلابهای صهیوندوست، رویکردش، مقابلهی رسانهای است، نه ترور و روشن است که ترور این افراد، در واقع میتواند به عنوان وسیلهای جهت مبرّا کردن اینترنشنال از تروریزم رسانهای و تظلّمخواهی، مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
اینترنشنال ثابت کرده، نیازی به حذف فیزیکی خبرنگارانش نیست و خود به خود، میتواند به سمت سرنوشت منوتو حرکت کند و به همین دلیل، از هیچ اقدامی برای احیاء خود، دریغ نمیورزد، حتّی زخم زدن بر بدن یک خبرنگار. پس علاوه بر احتمالهای مطرح شده، بعید نیست این حمله، زیر سر حامیان مالی اینترنشنال باشد به منظور برگشتن به دوران اوج.
۵- ماجرای حملهی آن دو مرد به زراعتی، اگر بنا بود واقعاً با هدف ترور اتّفاق بیفتد، دلیلی نداشت صرفاً ضرباتی به پای او وارد کنند و میتوانستند با دو سه ضربهی حتّی غیر دقیق، ولی عمیق به بالاتنه، حملهشان را به ثمر برسانند؛ ضمن اینکه در پایینتنه هم اندامهای حسّاس وجود دارد، امّا مورد هدف ضاربان نبوده است.
فلذا شائبهی ترور، ظاهراً منتفی به نظر میرسد و این نمایشنامه، بیشتر شبیه یک تسویهحساب بین بعضی دار و دستههای تبهکاران ضدّ ایرانی لندننشین مینمایاند.