به گزارش مجله خبری نگار،بچهها گاهی دست به کارهای عجیب و حتی چندش آوری میزنند، مثلاً دست در بینی شان میکنند، خاک باغچه را مزه میکنند یا پیش از خواب سر خود را به نردههای تخت شان میکوبند. برای بزرگ ترها این رفتارهای بچهها ممکن است غیر قابل توضیح به نظر برسد. اما برای همهی این رفتارهای آنها دلیلی وجود دارد.
فرزندتان ممکن است تا سر حد بنفش شدن یا حتی از حال رفتن، نفس خود را نگه دارد. بچهها وقتی این کار را انجام میدهند که خشمگین، ناراحت، ترسیده، شوکه یا در حال درد کشیدن هستند. گرچه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما معمولاً کار بی خطری است و بچهها تا پیش از ۴ یا ۵ سالگی آن را کنار میگذارند.
بچهها از برهنگی خجالت نمیکشند. به همین دلیل با اینکه در هر زمان و مکانی لباسهای خود را درآورند مشکلی ندارند حتی در مکانهای عمومی. دلیل این کار آنها ممکن است راحت نبودن لباس هایشان باشد یا اینکه احساس گرما میکنند. یک دلیل احتمالی دیگر این میتواند باشد که فرزندتان به تازگی لباس درآوردن به تنهایی را یاد گرفته و حالا این کار برای او حکم یک مهارت تازه را دارد که به او احساس مستقل بودن میدهد.
بچهها ممکن است متوجه نباشند که آب کف آلود حمام با آب آشامیدنی متفاوت است؛ و از آنجایی که بچهها هنگام حمام کردن بازیگوشی میکنند، به همین دلیل ممکن است تصور کنند خوردن از آن آب هم جالب است.
بعضی بچهها زمانی که خواب آلود میشوند یا در میانهی شب سر خود را به نردههای تخت، بالش یا تشک خود میکوبند؛ و گرچه برخی کارشناسان این کار را یک اختلال میدانند، اما برخی متخصصان هم آن را نوعی رفتار آرامش بخش مانند مکیدن انگشت برای بچهها میدانند. در هر صورت، این عادت معمولاً بی خطر است و خود به خود از میان میرود و نیازی به درمان ندارد.
بچهها دوست دارند دنیای اطراف خود را کشف کنند. به همین دلیل وقتی چیزهای کوچکی را درون گوش ها، بینی و چشم هایشان فرو میکنند، در حقیقت در حال آزمایش کردن چیزهای مختلف هستند. آنها صرفاً میخواهند از آن چیزها و ساز و کارشان سردربیاورند.
بچهها ممکن است تقریباً هر چیزی را بخورند، از حشرات تا خاک و مخاط بینی. آنها دوست دارند چیزهای جدید را کشف کنند و برای این منظور چه راهی بهتر از استفاده از گیرندههای چشایی خود؟ در مورد مخاط بینی، گرچه برای بزرگ ترها چندش آور است، اما برای بچهها مزهی آن خوب به نظر برسد.
کودکان زیر ۲ سال ممکن است برای آرام کردن خود موهای خود را بکشند یا بپییچانند. علاوه بر این، ممکن است وقتهایی هم که کسل میشوند و حوصله شان سر رفته هم این کار را انجام دهند. آنها تا ۳ سالگی متوجه واکنش والدین شان به این کار میشوند و ممکن است از آن به عنوانی روشی برای جلب توجه یا هنگام جیغ و دادن کردن استفاده کنند. در کودکان بزرگ تر، کشیدن موها ممکن است نشانهی اختلال بیش فعالی – نقص توجه هم باشد.
گوش دادن به داستانی که از قبل آن را بلد هستند، میتواند به بچهها حس در کنترل داشتن اوضاع را دهد. این کنترل به آنها احساس آرامش و راحتی میدهد. آنها میدانند که والدین شان قرار است پیش از خواب برایشان کتاب بخوانند و به علاوه، میدانند که داستان چطور پیش میرود، به همین دلیل احساس آرامش میکنند و به خواب میروند.
منبع:روزیاتو