به گزارش مجله خبری نگار،والدین بامسئولیت هر کاری برای تربیت فرزندی شاد و موفق میکنند، اما گاهی شکست میخورند. اشتباهات تربیتی والدین میتواند باعث شکلی گیری ذهنیتی در فرزند شود که به طور حتم زندگی بزرگسالی او را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
در ادامه با برخی از این اشتباهات آشنا خواهیم شد.
برای یک کودک، پدر و مادرش مهمترین آدمهای دنیا هستند. چه اتفاقی رخ میدهد اگر فرزند عشق والدینش را احساس نکند؟
اعتماد به نفسش لطمهی زیادی میبیند و نمیتواند خودش را دوست داشته باشد. درنتیجه برخی افراد سعی میکنند در دوران بزرگسالی به کمک جراحیهای زیبایی، خودشان را تغییر بدهند.
برخی والدین هم برعکس، سعی میکنند تمام عشق شان را به فرزندشان دهند و مراقبت خود را تبدیل به کنترل کامل میکنند و فرزندان آنها هم احساس شادی نمیکنند.
چرا والدین باید رابطهای با فرزندشان ایجاد کنند که عاری از کنترل مداوم باشد؟ پدر و مادرها گاهی فراموش میکنند که فرزندشان بزرگ شده و باز هم همهی کارها را برای او انجام میدهند. چنین فرزندانی به لحاظ عاطفی رشد نمیکنند و بعدها در دوران بزرگسالی در روابط خود دچار مشکل میشوند.
این فرزندان کماکان تصور میکنند که تمام دنیا حول محور آنها میگردد. آنها همچنین از برقراری روابط سالم با دیگران ناتوان میشوند، چون نمیتوانند تصمیم بگیرند و تنها به خودشان فکر میکنند، رفتاری که به طور حتم به کشمکش و درگیری میانجامد.
والدین وقتی به جای فرزندشان تصمیم میگیرند، به او اجازهی مستقل شدن نمیدهند. هر فرزندی باید حق انتخاب داشته باشد (با حمایت والدین و بر حسب سن خود).
ناتوانی در تصمیم گیری، افراد را از حل مشکلات عاجز میکند و آنها تا همیشه نیازمند کمک دیگران خواهند بود. برای آنها پیدا کردن جایگاه خود در دنیا دشوار خواهد بود، چون اصلاً نمیدانند که در زندگی به دنبال چه هستند.
اگر پدر و مادر دائماً با یکدیگر دعوا کنند، فرزندان ممکن است خود را مقصر بدانند. آنها درک نمیکنند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و خود را گناهکار میدانند.
این افراد معمولاً سعی میکنند از کشمکشهای مختلف پرهیز کنند یا برعکس، با دیگران، بدرفتاری میکنند. درآینده، دخترها به طور ناخودآگاه سعی میکنند به مردان نشان دهند که قویتر هستند و پسرها معمولاً رفتار پدرشان را تکرار میکنند. به علاوه، آنها اغلب متوجه هستند که به کار بدی مرتکب میشوند و ممکن است گرفتار اعتیاد هم شوند.
کودک به بزرگترهای زندگی اش، به ویژه والدینش اعتماد میکند و برای انجام هر چه که آنها به او میگویند، تلاش میکند. اگر موفق نشود، این تصور را پیدا میکند که یک بازنده است که لیاقت دوست داشته شدن ندارد.
زندگی با چنین فردی تقریباً غیر ممکن است. این افراد همیشه تمرکز بیش از اندازهای روی موفقیت دارند. اگر موفق نشوند بهترین باشند (از دید خودشان)، احساس شادی خود را از دست میدهند و حتی افسرده میشوند.
متأسفانه کنترل خواستههای فرزند از سوی والدین، امری رایج است. پدر و مادرها اغلب به فرزندشان میگویند که برود تلویزیون تماشا کند یا بازی ویدئویی انجام دهد تا مزاحم آنها نشود. این وضعیت اگر زیاد رخ ندهد ایرادی ندارد، اما به طور کلی نباید به طور مداوم باشد. هدف هر پدر و مادری، بزرگ کردن فرزندی است که بتوانید در زندگی مستقل باشد، خودش تصمیم بگیرد و نیازها و ارزشهای خودش را دنبال کند.
اما این فرزندان معمولاً نمیتوانند در بزرگسالی زندگی مستقل عادیای داشته باشند و تبدیل به افرادی وابسته میشوند. آنها همچنین نمیدانند که در زندگی به دنبال چه هستند و این امر سلامت آنها تحت تأثیر قرار میدهد و میتواند آنها را درگیر اعتیاد کند.
کمبود توجه پدر بر روی زندگی آیندهی هم دخترها و هم پسرها تأثیر میگذارد. این امر بیشتر در مورد خانوادههایی صدق میکند که در آنها پدر توجه کافی به فرزندان خود ندارد و صرفاً حضور دارد. بخشی از رشد فردی فرزند به پدرش وابسته است؛ بنابراین اگر فرزندان توجه کافی از پدر خود دریافت نکنند، چه اتفاقی رخ میدهد؟
در بزرگسالی، پسرها ممکن است رفتاری مانند پدرشان را در پیش بگیرند و دخترها هم معمولاً در برقراری روابط عاشقانه دچار مشکل میشوند. آنها دل شان یک خانوادهی شاد میخواهد، اما تجربههای کودکی شان آنها را نسبت به مردان مردد ساخته است.
کودکان گاهی به خاطر چیزهایی ناراحت میشوند که از نظر بزرگترها احمقانه هستند. اما به جای حمایت شدن، با ارزیابی (مثلاً “خوب / بد است” یا “دخترها / پسرها که این کار را نمیکنند”) یا دستور والدین شان (مثلاً “گریه نکن” یا “عصبانی نباش”) مواجه میشوند. والدین با این کار احساسات فرزند خود را کم ارزش جلوه میدهند.
هر چه فردی احساساتش را بیشتر درک کند و آنها را کنترل کند، تاب آوری روانی بیشتری خواهد داشت. این امر همچنین برای مواقع تصمیم گیری هم مهم است. این فرزندان در دوران بزرگسالی نمیتوانند احساسات خود را بروز دهند و آنقدر خشم خود را سرکوب میکنند تا بالاخره منفجر میشوند.
منبع:روزیاتو