به گزارش مجله خبری نگار، این گیاه به طور معمول در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی در میان بیشه زارها، روی دامنههای خشک و روی صخرهها چه در دشت و چه در کوهستان میروید. دوران گلدهی این گیاه از مرداد تا مهر ماه میباشد.
خواص درمانی: مدر، آرام کننده، قابض و بادشکن است و هم از این رو در درمان اسهالهای ساده، ورم روده و به طور کلی رفع ناراحتیهای دستگاه گوارش که با بروز حالات اسهالی همراه است اثرات مفید ظاهر مینماید.
مصرف آن برای درمان اسهال مسلولین و کودکان در زمان ظاهر شدن دندان توصیه شده است. با مصرف فرآوردههای این گیاه نه تنها التهاب مخاط دهان بلکه التهاب دستگاه گوارش و مجاری ادرار نیز درمان میگردد و خونریزیهای داخلی متوقف میشود. فرآوردههای این گیاه دارای اثر دفع اوره و کاهش کلسترول خون است.
در درمان بیماریهای عفونی مجاری ادرار موثر است. در استعمال خارجی جوشانده برگهای خشک گیاه به صورت غرغره جهت رفع التهاب مخاط دهان، درد گلو و ورم لثهها به کار میرود. اگر گرد برگهای خشک گیاه بر روی زخم و جراحات پاشیده شود در خشکاندن ترشحات و بهبودشان موثر است.
این گیاه را میتوان همراه سایر گیاهان برای درمان آنفولانزا به کار گرفت. به عنوان یک آنتی سپتیک) ضد عفونی کننده (در درمان التهاب مثانه سودمند است.
ملاحظات ایمنی: در افراد حساس به گیاهان تیره آستراسه) کاسنی ممکن است سبب بروز واکنشهای آلرژیک شود. ترکیبات شیمیایی: تمامی بخشهای گیاه دارای تانن، موسیلاژ، مواد تلخ، کمی اسانس، ساپونین، آلکالوئید و اسید سالیسیلیک است. درریشه گیاه اینولین وجود دارد.