به گزارش مجله خبری نگار،صحبت کردن در خواب معمولاً بی ضرر است و نیازی به درمان ندارد. بیشتر افرادی که در خواب صحبت میکنند، انجام آن را به خاطر نمیآورند. با این حال، اگر صحبت کردن در خواب مکرر است و خواب شما یا دیگران را مختل میکند، ممکن است نشانهای از یک اختلال خواب زمینهای مانند سندرم پای بی قرار یا آپنه خواب باشد. در این موارد ممکن است درمان لازم باشد.
صحبت کردن در خواب میتواند از زمزمه کردن چند کلمه تا ادامه مکالمه کامل متغیر باشد. معمولاً در هنگام گذار از بیداری به خواب (حالت هیپناگوژیک) یا از خواب به بیداری (حالت هیپنوپومپیک) اتفاق میافتد. با این حال، ممکن است در هنگام خواب عمیق نیز رخ دهد. صحبت کردن در خواب یک پاراسومنیا در نظر گرفته میشود که نوعی اختلال خواب است که شامل رفتارها یا تجربیات غیرعادی است که در طول خواب اتفاق میافتد:
علامت اصلی خواب گویی صحبت کردن در هنگام خواب بدون آگاهی از آن است.
چیزهایی که مردم در طول این قسمتها میگویند میتواند از جملات بیهوده تا جملات کامل باشد.
در برخی موارد، فرد ممکن است حتی فریاد بزند یا با صدای بلند فحش دهد.
صحبت کردن در خواب میتواند به صورت پراکنده یا مکرر رخ دهد.
برخی افراد در ماه فقط یک بار در خواب صحبت میکنند، در حالی که برخی دیگر چندین بار در شب این کار را انجام میدهند.
اپیزودها معمولاً کمتر از ۳۰ ثانیه طول میکشند. با این حال، آنها میتوانند گهگاه برای چند دقیقه ادامه داشته باشند.
اکثر افرادی که در خواب صحبت میکنند، چیزهایی را که در طول قسمتهای خود گفته اند به خاطر نمیآورند.
هیچ دلیل واحدی برای صحبت کردن در خواب وجود ندارد. ممکن است ژنتیکی باشد و در خانواده ایجاد شود. همچنین میتواند در اثر استرس، کم خوابی یا برخی داروها ایجاد شود. صحبت کردن در خواب میتواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان و نوجوانان شایع است. در زیر فهرستی از دلایل بالقوه صحبت کردن در خواب آورده شده است:
سابقه خانوادگی: حرف زدن در خواب میتواند در خانوادهها منتقل شود. اگر والدین یا سایر اقوام نزدیکتان در هنگام خواب صحبت میکردند، ممکن است شما نیز این کار را انجام دهید.
محرومیت از خواب: نداشتن خواب کافی میتواند باعث صحبت در خواب شود. این به این دلیل است که محرومیت از خواب میتواند منجر به خواب پراکنده شود که باعث میشود شما وارد مراحل سبکتر خواب شوید، جایی که احتمال صحبت کردن بیشتر است.
استرس: وقایع استرس زا در زندگی میتوانند صحبت کردن در خواب را تحریک کنند. این به این دلیل است که استرس همچنین میتواند منجر به خواب پراکنده شود.
برخی داروها: برخی داروها مانند آرام بخشها و آنتی هیستامینها میتوانند باعث صحبت در خواب شوند. این به این دلیل است که آنها میتوانند باعث خواب آلودگی شوند و احتمال ورود شما را به مراحل سبکتر خواب افزایش دهند.
اختلالات روانپزشکی: صحبت کردن در خواب با اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی، شیدایی و افسردگی مرتبط است. این به این دلیل است که این اختلالات میتوانند باعث خواب پراکنده شوند.
اختلالات خواب: صحبت کردن در خواب با اختلالات خواب مانند آپنه خواب و سندرم پای بی قرار مرتبط است.
با این حال، در بسیاری از موارد، هیچ دلیل روشنی برای صحبت کردن در خواب وجود ندارد.
در زیر لیستی از انواع مختلف صحبت کردن در خواب آورده شده است:
ساده: این رایجترین نوع صحبت در خواب است. معمولاً شامل جملات کوتاه و بی معنی مانند غرغر، ناله یا تک واژهها میشود.
پیچیده: این نوع صحبت کردن در خواب نادرتر است و شامل گفتار طولانیتر و منسجم است. ممکن است به نظر برسد که فرد در حال گفتگو با کسی است یا ممکن است با حرفهای بیهوده صحبت کند.
لوگوره: این یک شکل بسیار نادر از صحبت کردن در خواب است که شامل جریان غیر طبیعی گفتار میشود. فرد ممکن است هر بار چند دقیقه سریع و نامنسجم صحبت کند. این نوع صحبت کردن در خواب میتواند نشانه یک اختلال سلامت روان مانند اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی باشد.
اکثر مردم برای صحبت کردن در خواب نیازی به درمان ندارند. اگر صحبت کردن در خواب، خواب شما یا دیگران را مختل میکند، کارهایی وجود دارد که میتوانید برای کاهش دفعات یا شدت آن انجام دهید:
به اندازه کافی بخوابید: کم خوابی میتواند صحبت کردن در خواب را تحریک یا بدتر کند. مطمئن شوید که هر شب خواب آرام و کافی دارید.
استرس را کاهش دهید: استرس میتواند صحبت کردن در خواب را تحریک یا بدتر کند. منابع استرس را در زندگی خود شناسایی کرده و از آن دوری کنید. تکنیکهای آرامش بخشی مانند مدیتیشن عمیق را تمرین کنید.
پرهیز از الکل: مصرف الکل میتواند صحبت کردن در خواب را تحریک یا بدتر کند. اگر شما الکل مینوشید این کار را در حد اعتدال انجام دهید.
درمان برای کمک به کاهش استرس یا اضطراب: اگر استرس یا اضطراب باعث صحبت کردن در خواب شما میشود، درمان میتواند به شما در یادگیری تکنیکهای مقابله و آرامش کمک کند.
دارو برای درمان اختلال خواب زمینه ای: اگر یک اختلال خواب زمینهای باعث صحبت کردن در خواب شما شده باشد، درمان این اختلال ممکن است صحبت کردن در خواب را کاهش داده یا از بین ببرد.
خوابیدن در اتاقی جدا از دیگران: اگر صحبت در خواب، خواب دیگران را مختل میکند، خوابیدن در اتاقی مجزا میتواند کمک کننده باشد.
استفاده از محافظ دهان در شب: اگر صحبت کردن در خواب خواب شما را مختل میکند، استفاده از محافظ دهان در شب ممکن است به جلوگیری از ایجاد صدا کمک کند.
اگر صحبت کردن در خواب نشانه یک اختلال خواب باشد، ممکن است درمان این اختلال ضروری باشد. به عنوان مثال، اگر آپنه خواب علت آن باشد، ممکن است یک دستگاه فشار مداوم مثبت راه هوایی (CPAP) برای کمک به باز نگه داشتن راه هوایی شما در طول خواب تجویز شود. اگر سندرم پای بیقرار علت آن باشد، ممکن است داروهایی برای تسکین علائم تجویز شود.
اگر با کسی زندگی میکنید که در خواب صحبت میکند، کارهایی وجود دارد که میتوانید برای کنترلتر کردن وضعیت انجام دهید:
قوانین اساسی ایجاد کنید: اگر صحبت کردن در خواب باعث اختلال در خواب شما میشود، با فردی که در خواب صحبت میکند، قوانین اساسی ایجاد کنید. برای مثال، ممکن است موافقت کنید که در تختها یا اتاقهای خواب جداگانه بخوابید.
از گوش گیر یا نویز سفید استفاده کنید: گوش گیر یا دستگاه نویز سفید میتواند به جلوگیری از صدای صحبت کردن در خواب کمک کند.
از صحبت کردن با فردی که در خواب صحبت میکند اجتناب کنید: این میتواند برای هر دوی شما گیج کننده و خسته کننده باشد. برای برقراری ارتباط بهتر است تا زمانی که آنها بیدار شوند صبر کنید.
اگر صحبت کردن در خواب زندگی شما یا اطرافیانتان را مختل میکند، با پزشک مشورت کنید. آنها میتوانند به تعیین اینکه آیا یک اختلال خواب زمینهای وجود دارد که باعث صحبت کردن در خواب میشود کمک کنند و گزینههای درمانی را توصیه کنند.
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از صحبت در خواب وجود ندارد. با این حال، میتوانید با خواب کافی، کاهش استرس و اجتناب از الکل، این خطر را کاهش دهید. اگر صحبت کردن در خواب نشانه یک اختلال خواب باشد، درمان این اختلال ممکن است به پیشگیری یا کاهش دفعات صحبت کردن در خواب کمک کند.
هیچ فرآیند رسمی تشخیصی برای خوابآلودگی وجود ندارد، زیرا این یک وضعیت پزشکی در نظر گرفته نمیشود. تشخیص معمولاً بر اساس گزارشهای خود یا گزارش همسر یا هم اتاقیها انجام میشود. پزشک ممکن است در مورد داروهایی که مصرف میکنید یا شرایط پزشکی که میتواند در علائم شما نقش داشته باشد، سوال کند. آنها همچنین ممکن است در مورد سلامت روان عمومی شما و اینکه آیا اخیراً تحت استرس غیرمعمولی بوده اید یا خیر بپرسند. در برخی موارد، پزشک ممکن است پلی سومنوگرام، یک آزمایش تشخیصی که از حسگرها برای اندازهگیری جنبههای مختلف خواب شما استفاده میکند، برای رد سایر علل بالقوه علائم شما مانند بیخوابی یا آپنه خواب تجویز کند.
اگر گاهی اوقات در خواب صحبت میکنید، جای نگرانی نیست، این برای بسیاری از افراد یک رفتار کاملا طبیعی است. با این حال، اگر متوجه شدید که مکرراً شریک یا هم اتاقیهای خود را با غوغاهای بلند شبانه خود از خواب بیدار میکنید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به دنبال کمک پزشکی باشید. بعلاوه، اگر فقط پس از تجربه یک عامل استرس زای اصلی زندگی (مانند مرگ یکی از عزیزان یا از دست دادن شغل) شروع به صحبت در خواب کرده اید، این میتواند نشانهای از یک بیماری روانی زمینهای باشد که باید توسط یک متخصص درمان شود. در هر صورت، اگر در مورد عادات شبانه خود نگران هستید، در گفتن آن با پزشک خود دریغ نکنید - آنها میتوانند به شما کمک کنند تا به ته کارها برسید و کمی تسکین پیدا کنید.
منبع: سلامت نیوز