به گزارش مجله خبری نگار، یکی از اجزای کلیدی آمریکا و تعهدات نظامی جهانی آن ناوگان هواپیماهای ترابری آن از جمله لاکهید مارتین C-۵ Galaxy و Boeing C-۱۷ Globemaster III است. اینها به نیروی هوایی ایالات متحده این امکان را میدهد که سربازان و تجهیزات آنها را در کوتاهترین زمان به هر نقطه از جهان منتقل کنند و آنها را برای مدت نامحدودی تامین کند.
با این حال، دستیابی و نگهداری این قابلیت بسیار پرهزینه است و اغلب به معنای اعزام خدمه هوایی به مناطق خطرناک است که ممکن است با تسلیحات ضد هوایی متخاصم روبرو شوند. همچنین به تعداد زیادی خلبان نیاز دارد که ارزان نیستند و همیشه کمبود دارند.
برای مقابله با این کمبود، نیروی هوایی شرکت Reliable Robotics را برای بررسی خودکار کردن هواپیماهای باری موجود استخدام کرده است. این ایده جدید نیست، اما تطبیق این فناوری با جتهای حمل و نقل چند موتوره بزرگ که ماموریتهای تدارکاتی نظامی پرواز را انجام میدهند، سطح دیگری از پیچیدگی را اضافه میکند.
اگر این مفهوم عملی شود، به نیروی هوایی اجازه میدهد تا بدون نیاز به آموزش خلبانان بیشتر یا ساخت هواپیماهای جدید، ماموریتهای باری خود را بهبود بخشد.
همچنین سطح جدیدی از ایمنی بالقوه را معرفی خواهد کرد، زیرا با سیستمهای هوش مصنوعی بهبودیافته، کامپیوترهای پرواز خودمختار به لطف توانایی خود در محاسبه فوری مسیرهای پرواز جایگزین، بهتر میتوانند به برخی موارد اضطراری پاسخ دهند در حالی که خلبان انسان باید به تجربه خود تکیه کند.
هدف قرارداد جدید تولید سیستمهای پرواز مستقل است که میتوانند تمام جنبههای پرواز، از حرکت آهسته هواپیما بر روی باند فرودگاه گرفته تا برخاستن و فرود را با انسانهایی که فقط برای نظارت از راه دور مورد نیاز هستند، انجام دهند. همچنین امکان ناوبری دقیقتر و کنترلهای پروازی قویتر و همچنین توانایی بهتر برای مدیریت هواپیما در شرایط مختلف محیطی را فراهم میکند.
دکتر دیوید اوبراین، سرلشکر و معاون ارشد راه حلهای دولتی در Reliable Robotics گفت: ما نیروی هوایی را به عنوان یک شریک ضروری در این ماموریت ارج مینهیم. چشم انداز ما ارائه قابلیت خلبانی از راه دور برای طیف گستردهای از هواپیماها است. این قرارداد تمرکز ما را بر اتوماسیون هواپیماهای جت بزرگ و چند موتوره بیشتر میکند که گام مهمی در نقشه راه توسعه ما است.