به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: شهر ایزنیک، در شمال غربی ترکیه به اندازه استانبول معروف نیست، اما تاریخچهای به همان اندازه طولانی و باستانی دارد. به گفته محققان، زمانی این شهر توسط پیروان اسکندر مقدونی اداره میشد و سرانجام به یکی از مهمترین مراکز شهری در امپراتوری روم تبدیل شد، جایی که با تغییر نام به نیکیه، ادعای اصلی خود را برای شهرت در تاریخ مسیحیت بازیافت و میزبان اولین و دومین شوراهای نیکیه بود. جلساتی که به طور رسمی برخی از باورهای اساسی دین را بیان میکرد.
از آن زمان تاکنون، زلزله ها، تهاجمات، صنعت و افول در تاریخ این شهر دیده میشود و برخی از قدیمیترین و مورد احترامترین مکانها حتی در دوران مدرن تخریب شده اند. گفتنی است که این شهر پایتخت چهار تمدن بوده و به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شده است.
تایلان سویل (Taylan Sevil) مدیر پیشین موزه این شهر و باستان شناس درباره موزه جدید این شهر گفت: موزه جدید دارای داراییهای فرهنگی قابل منقول بسیار قابل توجهی بوده و دربرگیرنده مصنوعات بسیاری از تمدنها از دوران ماقبل تاریخ تا امروز است.
در میان این مصنوعات یک تخته سنگ مرمر مربوط به دوران روم، یک تابوت با تزئینات بسیار زیبا متعلق به قهرمان یونانی آشیل و تابوت سردار اسکندر مقدونی آنتیگونوس اول است. اما یادگار دیگری وجود دارد که جالبتر از همه این مصنوعات است و آن یک نامه سوگواری متعلق به روم باستان است که در مقبره آنتیگونوس یافت شده و به تازگی ترجمه شده است.
در این پیام آمده است: من، آرته غمگین، با تمام جسم و روح از آرامگاه آنتیگونوس فریاد میزنم. موهایم را از غم میکشم و با گریه ابراز وجود میکنم. این بدشانسی و این مرگ، مرا اسیر خود کرده است.
به گفته کارشناسان، مشخص نیست که آرته چه کسی بوده است. به گفته محققان آرته در واقع یک نام نیست، بلکه یک مفهوم یونانی باستان است که به نوعی صفت عالی را توصیف میکند. بسته به اینکه برای چه چیزی یا چه کسی به کار میرود، میتواند به تحقق پتانسیل کامل فرد اشاره داشته باشد که میتواند شامل فضیلت اخلاقی؛ خویشتن داری یا عدالت؛ قدرت و شجاعت؛ یا به سادگی حالت خوب بودن باشد.
اما پیام از طرف هر کسی که آمده باشد، داستان احساسی را منتقل میکند که همه ما در مقطعی از آن عبور میکنیم و آن غم از دست دادن کسی است که برایمان مهم است. پس جای تعجب نیست که این نامه یکی از با ارزشترین قسمتهای این موزه جدید است که مقامات امیدوارند به یکی از مهمترین موزههای جهان تبدیل شود.