به گزارش مجله خبری نگار، بیماری پارکینسون یک اختلال طولانیمدت است که مغز و در درجه اول حرکت را تحت تأثیر قرار میدهد. اگرچه معمولاً به آرامی پیشرفت میکند، اما علائم اولیه میتواند نامحسوس باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
شناسایی این علائم اولیه برای تشخیص و درمان به موقع مهم است، که میتواند به کنترل مؤثرتر بیماری کمک کند.
یکی از اولین نشانههایی که افراد ممکن است تجربه کنند، لرزش یا رعشه خفیف است که اغلب در دستها یا انگشتان رخ میدهد. این لرزش معمولاً زمانی رخ میدهد که دست در حالت استراحت است و از آن استفاده نمیشود.
ممکن است شبیه یک "رول قرص" به نظر برسد که در آن انگشت شست و اشاره با هم در یک دایره حرکت میکنند. لرزش اغلب اولین دلیلی است که افراد به دنبال مراقبت پزشکی میروند.
یکی دیگر از علائم اولیه، کند شدن حرکات است که به عنوان برادیکینزی شناخته میشود. این به کاهش تدریجی سرعت حرکت اشاره دارد. افراد ممکن است متوجه شوند کارهایی که قبلاً به راحتی انجام میدادند، مانند بستن دکمه یا راه رفتن، دشوارتر شده و زمان بیشتری طول میکشد.
آنها همچنین ممکن است برخی از حالات چهره خود را از دست بدهند، کمتر پلک بزنند یا طوری به نظر برسند که انگار چهرهای بیروح دارند. حرکت کندتر میتواند بر هر بخشی از بدن تأثیر بگذارد و حتی انجام کارهای روزمره را دشوارتر کند.
سفتی عضلات که به عنوان سفتی نیز شناخته میشود، یکی دیگر از علائم اولیه شایع است. این میتواند باعث ناراحتی شود و توانایی فرد را برای حرکت آزادانه محدود کند.
برای مثال، وقتی کسی سعی میکند بازوی خود را حرکت دهد، ممکن است احساس کند که سفت شده و خم کردن آن دشوار است و راه رفتن و سایر فعالیتها را دشوار میکند. این سفتی اغلب برای دیگران قابل توجه است، زمانی که سعی میکنند اندامهای فرد را حرکت دهند و متوجه میشوند که آنها به راحتی مورد انتظار حرکت نمیکنند.
یکی دیگر از علائم اولیه، تغییر در وضعیت بدن و تعادل است. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، حالت خمیدهای پیدا میکنند، به طوری که هنگام ایستادن یا راه رفتن، کمی به جلو خم میشوند.
تعادل نیز میتواند به یک مشکل تبدیل شود و منجر به افزایش خطر زمین خوردن شود. این مشکلات ممکن است در ابتدا آشکار نباشند، اما با پیشرفت بیماری، بیشتر قابل توجه میشوند.
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون همچنین ممکن است متوجه شوند که حرکات کوچک خودکار خود را متوقف میکنند. به عنوان مثال، ممکن است کمتر پلک بزنند، کمتر لبخند بزنند یا هنگام راه رفتن، دستهای خود را تکان ندهند.
این حرکات ناخودآگاه به راحتی قابل تشخیص نیستند، اما نشانهی رایجی از مراحل اولیهی بیماری پارکینسون هستند.
تغییرات در گفتار و دست خط نیز از نشانههای اولیه هستند. فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است آرامتر یا سریعتر صحبت کند، یا ممکن است کلمات را نامفهوم ادا کند.