به گزارش مجله خبری نگار، ویاچسلاو آرتیشچف، استادیار گروه مورفولوژی دانشگاه پیروگوف، به Gazeta گفت: کرمهای روده میتوانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و باعث ایجاد آلرژی، از جمله آسم آلرژیک، شوند.
کرمهای روده پس از ورود به بدن انسان، از آن به عنوان منبع غذا، زیستگاه و تولید مثل استفاده میکنند. مسیر نفوذ اغلب مدفوعی-دهانی است - از طریق دستهای کثیف، سبزیجات و میوههای نشسته، آب و همچنین گوشت یا ماهی که به اندازه کافی حرارت ندیده است.
این پزشک گفت: «کرمهای روده پس از ورود به بدن، چرخه مهاجرت پیچیدهای را طی میکنند: برخی، مانند کرمهای گرد، پس از ورود به رودهها، به خون نفوذ میکنند، به کبد، قلب، ریهها میرسند و سپس به دستگاه گوارش بازمیگردند. این فرآیند با آسیب مکانیکی به بافتها و التهاب همراه است. اما خطرناکترین چیز نه تأثیر مکانیکی، بلکه تأثیر مزمن انگلها بر سیستم ایمنی و متابولیسم است. آنها سیستم ایمنی را سرکوب میکنند و شرایط مساعدی را برای عفونتهای ثانویه ایجاد میکنند و همچنین میتوانند در واکنشهای آلرژیک، از جمله آسم برونش، نقش داشته باشند. علاوه بر این، بسیاری از کرمهای روده سمومی ترشح میکنند که بدن را مسموم کرده و عملکرد اندامهای داخلی را مختل میکنند.»
این پزشک خاطرنشان میکند که برخی از انواع انگلها به دلیل تمایلشان به حمله به اندامهای حیاتی، به ویژه خطرناک هستند.
«برای مثال، اکینوکوکها در کبد، ریهها و گاهی در مغز کیست تشکیل میدهند. چنین تشکیلاتی نیاز به مداخله جراحی دارند و گاهی منجر به مرگ میشوند. تشخیص هلمینتیازیس دشوار است. علائم اغلب غیر اختصاصی هستند - ضعف، خستگی، سردرد، از دست دادن اشتها، درد شکم، مدفوع ناپایدار. تشخیص نیاز به یک رویکرد سیستماتیک دارد: مطالعات میکروسکوپی متعدد، آزمایشهای سرولوژیکی، در برخی موارد - PCR یا سونوگرافی. به همین دلیل پیشگیری تنها روش واقعاً قابل اعتماد برای مبارزه با هلمینتها است. این شامل نه تنها بهداشت شخصی، بلکه کنترل منابع عفونت نیز میشود: اجتناب از مصرف ماهی و گوشت خام یا فرآوری نشده، به ویژه ماهیهای شکاری و رودخانهای، کرمزدایی منظم حیوانات، ضدعفونی کردن سطوح، اسباببازیها و اشیاء که کودکان با آنها در تماس هستند.»