به گزارش مجله خبری نگار، همانطور که از نامش پیداست، آکنه هورمونی یا جوش هورمونی آکنهای است که تحت تأثیر نوسانات هورمونی شکل میگیرد. این جوشها میتوانند در دوران بلوغ ظاهر شوند، اما بزرگسالان را هم در هر سنی تحت تاثیر قرار میدهند و بهویژه در زنان شایعاند. تعدادی از عوامل مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک یا افزایش سطح آندروژن میتوانند در ایجاد این نوسانات نقش داشته باشند، اما دو عامل اصلی قاعدگی و یائسگی هستند؛ به همین دلیل است که احتمالا قبل از پریود، زمانی که سطح استروژن، پروژسترون و تستوسترون در حال تغییر است شاهد بروز جوشها هستید.
پاسخ ساده در اینجا تغییر یا نوسانات هورمونی است، اما این گویای تمام ماجرا نیست. عواملی مانند تولید چربی و باکتریها مجموعهای از رویدادها را تشکیل میدهند که باعث بروز جوش میشوند؛ بنابراین جوش هورمونی اصطلاحی است که وقتی هورمونهای شما تولید چربی در پوست را افزایش میدهند از آن استفاده میکنیم. به عبارت دیگر لزوما خود هورمونها باعث ایجاد جوش نمیشوند، بلکه این هورمونها باعث تولید چربی اضافی میشوند که به نوبه خود میتواند منجر به مسدود شدن منافذ شود که در نهایت باعث ایجاد جوش میشود.
علاوه بر عادت ماهانه، عوامل دیگری که میتوانند نوسانات هورمونی را افزایش دهند عبارتند از: قرصهای ضدبارداری خوراکی، اضطراب، و حتی منابع غذایی حاوی هورمون (مانند هورمونهای رشد طبیعی در لبنیات) که میتوانند آکنه هورمونی را نیز تشدید کنند؛ و با اینکه ممکن است استرس را به عنوان یک هورمون در نظر نگیرید، کورتیزول، هورمونی که درنتیجه اضطراب تولید میشود، میتواند تولید چربی را نیز افزایش دهد، که باز هم منجر به آن برآمدگیهای قرمز دردناک میشود.
خوشبختانه، تشخیص اینکه آیا آکنهای که با آن درگیر هستید، هورمونی است یا نه بسیار آسان است. الگوی کلاسیک آن برآمدگیهای عمیق، قرمز و حساسی است که یک هفته قبل از قاعدگی ایجاد میشود. در بزرگسالان، آکنه هورمونی به طور کلی در نیمه پایینی صورت متمرکز است و روی چانه، فک و پایین گونهها ظاهر میشود و در نوجوانان میتواند در ناحیه T صورت ظاهر شود.
مانند بسیاری از انواع دیگر آکنه، راههای متعددی برای درمان آکنه هورمونی وجود دارد. مهم نیست چه راهی را انتخاب میکنید، هدف این روشها کاهش تولید چربی و ریزش سلولهای پوستی برای جلوگیری از ایجاد جوش است. بهتر است به دنبال محصولات حاوی رتینوئید، بنزوئیل پراکسید و آلفا هیدروکسی اسید باشید.
برخی متخصصان استفاده از آداپلین را پیشنهاد میکنند، که به عنوان یک رتینوئید نسل سوم شناخته میشود که میتواند تولید چربی را کاهش دهد و سلولهای پوست را تنظیم کند تا از بروز جوشهای پوستی جلوگیری کند.
با این حال، علاوه بر استفاده از لایه بردار، نگه داشتن بقیه محصولات در حالت ملایم برای آرام کردن التهاب و عدم اختلال در pH پوست اهمیت دارد. توصیه میشود پاککنندههای خشن را با پاککنندههای بدون عطر یا سطحی تعویض کنید.
در نهایت، بسیار مهم است که به یک روال مراقبت از پوست روزانه پایبند باشید. به یاد داشته باشید که از یک پاک کننده ملایم، محصولی با مواد موثر مناسب برای آکنه، ضدآفتاب و مرطوب کنندههای آرامبخش و آبرسان استفاده کنید.
حتی اگر شاهد نتایج فوری نبودید، به روال خود پایبند باشید، زیرا ثبات، کلید ایجاد یک تفاوت طولانی مدت است. با این حال، اگر با بیش از یک یا دو جوش سر و کار دارید یا با جوشهایی مواجه هستید که علائم تیرهای به جا میگذارد، یا محصولات مراقبت از پوست بعد از دو ماه تفاوتی در پوستتان ایجاد نکرده است، زمان خوبی است که به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
هیچ روش تضمینی برای جلوگیری از جوش هورمونی بدون استفاده از برخی داروها وجود ندارد. نوسانات هورمونی طبیعی است. سیگنالهای پوست و جوشهای ناشی از آن ممکن است شما را خوشحال نکند، اما به پیامهایی که بدنتان میفرستد، پاسخ مناسبی میدهند.
اگر نمیخواهید داروها را امتحان کنید، چند کار وجود دارد که میتوانید در خانه انجام دهید تا از تشدید جوشهای هورمونی جلوگیری کنید. مهمترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که سعی کنید با کاهش استرس، هورمونهای خود را متعادل نگه دارید. پرهیز از مصرف بیش از حد گوشت قرمز، شکر و محصولات لبنی نیز به شما کمک خواهد کرد.
منبع:روزیاتو