بنگلادش با کمک چین، به سوی امنیت در تامین انرژی پایدار گام برمی‌دارد

به گزارش مجله خبری نگار، «سیفان شاخائوات» محقق و نویسنده مستقل بنگلادشی، در گلوبال تایمز، نوشت: یک وسیله حفاری غول پیکر (ترانچر مدولار) چند منظوره برای بستر دریا که توسط یک شرکت چینی ساخته شده است، اخیراً ساخت ۱۰۰ کیلومتر خط لوله را در اولین پروژه خط لوله دریایی بنگلادش در برنامه کمربند و جاده (Belt and Road) به پایان رسانده است و طبق گزارش گلوبال تایمز، دو رکورد جهانی در حفاری جهت دار و حفاری عمیق به ثبت رسیده است.
این پروژه در سفر رئیس جمهوری چین، «شی جین پینگ» , به بنگلادش در سال ۲۰۱۶ به عنوان بخشی از همکاری توسعه، پروژه «محور تک نقطه‌ای با خطوط لوله دوگانه» آغاز شده است. این یکی از پروژه‌های دارای اولویت در بخش انرژی بوده، زیرا این پروژه به طور قابل توجهی در هزینه حمل و نقل سوخت و زمان صرفه جویی می‌کند. «محور تک نقطه‌ای با خطوط لوله دوگانه» یک شناور بارگیری لنگر انداخته در دریا است که به عنوان یک اسکله برای اتصال به تانکر‌های در حال بارگیری یا تخلیه محصولات گاز یا مایع استفاده می‌شود.

این پروژه توسط شرکت نفت بنگلادش (BPC) برای انتقال نفت خام وارداتی به پالایشگاه دولتی شرقی در چاتوگرام انجام شد.

در دسامبر ۲۰۱۶ (دی ماه ۱۳۹۵)، BPC با شرکت مهندسی خط لوله نفت چین (CPP) برای مهندسی، تدارکات، ساخت و راه اندازی برای نصب لنگرگاه تک نقطه‌ای با خطوط لوله دوبل به طول ۲۲۰ کیلومتر، از جمله ساخت یک ساحل دریایی به طول ۱۴۶ کیلومتر، به توافق رسید. خط لوله دریا و خط لوله خشکی به طول ۷۴ کیلومتر برای حمل نفت وارداتی از دریا به یک پالایشگاه در منطقه چاتوگرام، برنامه ریزی شده است.

نصب لنگرگاه تک نقطه‌ای (SPM) با خط لوله دوبل با وام اعطایی چینی در حدود ۵۵۴ میلیون دلار در حال اجراست. از کل مبلغ وام، چین ۴۶۷.۸۴ میلیون دلار را به عنوان اعتبار خریداران ترجیحی و ۸۲.۵ میلیون دلار باقیمانده را به عنوان وام نرم ارائه می‌کند، اگزیم بانک چین این پول را برای بازپرداخت ظرف ۲۰ سال با نرخ بهره ۲.۰ درصد در سال با مهلت پنج ساله ارائه می‌کند و این پروژه قرار است تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۳ (تیرماه ۱۴۰۲) تکمیل شود.

در حال حاضر، کشتی‌های بزرگ حامل نفت خام در اعماق دریا لنگر انداخته‌اند و شرکت نفت بنگلادش به دلیل بهره وری کم آنها، از برخی کشتی‌های سبک‌تر برای انتقال نفت خام وارداتی، استفاده می‌کند. این کار زمان بر و پرهزینه است.

وزیر برق و انرژی بنگلادش در توضیح ضرورت این پروژه گفت: این پروژه به صرفه جویی ۱۰۰۰ کرور Tk (۱۰۶ میلیون دلار) در سال کمک می‌کند، زیرا نیازی به استفاده از کشتی‌های سبک برای حمل و نقل نفت خام نخواهد بود.

پس از تکمیل، SPM (Single Point Mooring) ظرفیت تخلیه نفت، سالانه ۹ میلیون بشکه خواهد شد و قادر خواهد بود ۱۲۰ هزار تن نفت خام را در ۴۸ ساعت تخلیه کند و ۷۰ هزار تن گازوئیل را در ۲۸ ساعت به راحتی از ۱۰۰ هزار تانکر (Deadweight) تا ۷۲ ساعت تخلیه می‌کند که اکنون تخلیه آن ۱۱ روز طول می‌کشد.

مقامات بنگلادش گفتند که پروژه SPM دارای کنترل نظارتی و جمع آوری داده‌ها (SCADA) و سیستم ارتباطی خواهد بود و همچنین شامل ساخت سه مخزن نفت خام (هر یک با ظرفیت خالص ۵۰ هزار متر مکعب)، سه مخزن HSD (هر یک با ظرفیت خالص ۳۰ هزار متر مکعب) و پمپ‌های اصلی می‌شود. بوستر پمپ‌ها و سایر پمپ ها، نصب ژنراتور برای تامین برق، تاسیسات مسکونی، اداری و سایر ساختمان ها، سیستم پیجینگ، سیستم نظارتی نگهبانی، سیستم امنیتی و سیستم آتش نشانی نیز بخش‌های دیگر این سیستم خواهند بود.

نیروی دریایی بنگلادش و تولید برق زغال سنگ بنگلادش که در حال ساخت یک نیروگاه زغال سنگ در این منطقه است، درخواست کرده بود خطوط لوله انتقال را به عمق ۶ تا ۸ متری در زیر دریا برای ناوبری ایمن‌تر در منطقه ساحلی تغییر دهند و این موضوع بسیار چالش برانگیز بود، زیرا معمولاً عمق خطوط لوله دریایی مدفون ۱.۵ تا ۳ متر است که فرستادن آن به ۵ متر زیر بستر دریا، کاری نشدنی به شمال می‌آید.

شتاب‌دهنده تولید داخلی چین «شنلونگ-۳»، برای رسیدن به عمق بی‌سابقه ۱۱ متری برای عبور خط لوله ۱۴۶ کیلومتری دریایی استفاده شد که این یک رکورد جهانی است. دستگاه حفاری بستر دریا توسط شرکت مهندسی خط لوله نفت چین (CPP)، که یک شرکت حرفه‌ای متخصص در ساخت زیرساخت‌های ذخیره سازی و حمل و نقل نفت و گاز، تحت شرکت ملی نفت چین است، ساخته شده است.

امنیت انرژی برای بنگلادش که در مسیر تبدیل شدن به کشوری توسعه یافته تا سال ۲۰۴۱ و جدا شدن از LCD تا سال ۲۰۲۶ است، بسیار حیاتی است که این پروژه تضمین مهمی برای آن به شمار می‌آید.