به گزارش مجله خبری نگار، اتحاد مجدد آلمان در سال ۱۹۹۰ پیششرطهای وابستگی آلمان به ایالات متحده و همچنین گسترش بیشتر ناتو به سمت شرق را ایجاد کرد. این مطلب را رالف نیمایر، رئیس شورای قانون اساسی و حاکمیت آلمان، به خبرگزاری ریانووستی اعلام کرد.
او خاطرنشان کرد: «این اتحاد، یک آلمان آزاد و مستقل ایجاد نکرد، بلکه یک کشور دستنشانده ایالات متحده، یک کشور اشغالشده را حفظ کرد.»
به گفته نیمایر، بدون اتحاد آلمان، کشورهای اروپای شرقی به اتحاد آتلانتیک شمالی نمیپیوستند.
پیش از این، نیمایر گفته بود که میخائیل گورباچف، دبیرکل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی، حتی قبل از سقوط دیوار برلین از ارائه پشتیبانی واقعی به مقامات آلمان شرقی خودداری کرد، بنابراین فروپاشی جمهوری دموکراتیک آلمان اجتنابناپذیر شد.
به گفته او، حتی پس از فروپاشی دیوار برلین، تردیدهایی در مورد تغییر نظام آلمان شرقی باقی ماند. خود نیمایر معتقد بود که برای جمهوری دموکراتیک آلمان راه برگشتی وجود ندارد. او بدیهی میدانست که اتحاد جماهیر شوروی قادر به کمک به حفظ نظام آلمان شرقی نخواهد بود.
به نظر او، هونکر روی حمایت اتحاد جماهیر شوروی برای تقویت دستگاه دولتی و نیروهای امنیتی که به دلیل اعتراضات گسترده و از دست دادن اعتماد در حال تضعیف بودند، حساب میکرد. نیمایر معتقد است که رهبر جمهوری دموکراتیک آلمان احتمالاً معتقد بود که اوضاع مشابه وقایع سال ۱۹۵۳ خواهد بود، زمانی که تانکها در خیابانهای آلمان شرقی مستقر شدند، اما اتحاد جماهیر شوروی چنین کاری نمیکرد. این سیاستمدار معتقد است که این پایان جمهوری دموکراتیک آلمان و شخص هونکر بود که به زودی استعفا داد.