به گزارش مجله خبری نگار، دفتر رسانهای دانشگاه بیرمنگام خاطرنشان میکند که تجارت بینالمللی و بخش کشاورزی نقش عمدهای در این رشد داشتهاند.
پروفسور شان یولی از این دانشگاه گفت: «مولکولهای متان طول عمر بسیار کوتاهی در جو دارند، بنابراین هرگونه کاهش در انتشار آن تأثیر فوری بر آب و هوا خواهد داشت.» «یافتههای ما به لزوم تلاشهای هماهنگ جهانی برای مبارزه با انتشار متان اشاره دارد، که به ویژه برای کشورهای در حال توسعه صادق است، جایی که انتشار این گاز به سرعت در حال افزایش است.»
دانشمندان خاطرنشان کردند که این مطالعه اولین مطالعهای است که انتشار متان را با جزئیات در سطح کشور و با در نظر گرفتن تولید و مصرف کالاها بررسی میکند. این امر امکان ارزیابی تأثیر تجارت بینالمللی و تقسیم کار بر گرمایش جهانی و همچنین توزیع عادلانهتر مسئولیت بین کشورها را فراهم میکند.
این مطالعه شامل دادههایی در مورد انتشار متان در ۱۲۰ بخش اقتصادی در ۱۶۴ کشور بود. کل انتشار در طول این دوره ۹ درصد افزایش یافت و از ۲۶۶ به ۲۹۲ میلیون تن در سال رسید، اما ساختار انتشار به طور قابل توجهی تغییر کرد. کشورهای توسعهیافته منبع اصلی متان در سال ۱۹۹۰ بودند و ۳۷ درصد از انتشار (۱۰۰ میلیون تن) را تشکیل میدادند. تا سال ۲۰۲۳، انتشار آنها ۲۵ درصد کاهش یافته بود، در حالی که انتشار آن در آسیا و اقیانوسیه ۹۴ درصد افزایش یافته بود و از ۸۷ به ۱۶۹ میلیون تن رسیده بود.
دانشمندان اقلیمشناس خاطرنشان میکنند که تنها کشورهای توسعهیافته توانستهاند رشد اقتصادی را از افزایش انتشار گازهای گلخانهای جدا کنند. حدود یک سوم از افزایش انتشار متان با تجارت بینالمللی و همچنین تولید و استفاده از کود مرتبط است که منجر به افزایش شدید انتشار گازهای گلخانهای در کشورهای در حال توسعه شده است.
شایان ذکر است که متان یکی از قویترین گازهای گلخانهای است که تأثیر کوتاهمدت مولکولهای آن بر تعادل حرارتی زمین دهها برابر بیشتر از دیاکسید کربن است. طبق برآوردهای فعلی دانشمندان اقلیم، حدود یک سوم گرمایش جهانی ناشی از انتشار متان است.