به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دانشمندان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، انزوای اجتماعی در بزرگسالان مسن ممکن است خطر ابتلا به دیابت و اختلالات قند خون را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. نتایج مطالعه آنها در کنفرانس ENDO ۲۰۲۵ انجمن غدد درون ریز در سانفرانسیسکو ارائه شد.
در طول این مطالعه، دانشمندان دادههای سلامت نزدیک به هزار آمریکایی ۶۰ تا ۸۴ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. محققان همچنین ثبت کردند که شرکتکنندگان چند وقت یکبار با دوستان و اقوام خود ارتباط برقرار میکنند، با چه کسانی زندگی میکنند و چند وقت یکبار در رویدادهای اجتماعی مختلف شرکت میکنند.
مشخص شد افرادی که تنها بودند، در مقایسه با افرادی که منزوی نبودند، ۳۴٪ بیشتر احتمال ابتلا به دیابت و ۷۵٪ بیشتر احتمال اختلال در کنترل قند خون داشتند. اختلال در کنترل قند خون، پیشدیابت نیز نامیده میشود. این اختلال معمولاً شامل افزایش قند خون ناشتا و اختلال در تحمل گلوکز است. در حالت دوم، سلولها حساسیت کمتری به انسولین پیدا میکنند و سطح قند خون از حد طبیعی بالاتر میرود.
نویسندگان خاطرنشان میکنند که پیش از این پزشکان عمدتاً علل بیولوژیکی و رفتاری ابتلا به دیابت را شرح میدادند، اما اکنون میتوان دریافت که تنهایی نیز میتواند به عنوان محرک این بیماری عمل کند.
با توجه به افزایش سن جمعیت جهان و شیوع روزافزون انزوای اجتماعی، به ویژه پس از همهگیری، دانشمندان از پزشکان میخواهند که این عامل را در ارزیابی سلامت بیماران مسن در نظر بگیرند. به نظر آنها، توسعه و حفظ ارتباطات اجتماعی نه تنها میتواند وضعیت روانی-عاطفی را بهبود بخشد، بلکه به جلوگیری از اختلالات متابولیک جدی نیز کمک میکند.