به گزارش مجله خبری نگار، فویل آلومینیومی اغلب به عنوان وسیلهای موقت برای بستهبندی محصولات نهایی استفاده میشود. این روش راحت و ایمن در نظر گرفته میشود، اما کارشناسان در مورد این روش سوالات جدی دارند.
زاخاری کارترایت، متخصص بیوشیمی و ایمنی مواد غذایی آمریکایی، به دیلی میل گفت که چنین فویلی هوابند نیست و بنابراین از رشد باکتریهای خطرناک مختلف، از جمله استافیلوکوک، در محصولات غذایی جلوگیری نمیکند.
این دانشمند توضیح داد که بیشتر پاتوژنهای خطرناک برای تولید مثل به اکسیژن نیاز دارند. این شامل پاتوژنهای قدرتمندی مانند S. aureus (استافیلوکوک) و Bacillus cereus، Clostridium botulinum و Listeria monocytogenes میشود.
چنین میکروارگانیسمهایی سمومی تولید میکنند که علائم مسمومیت غذایی را تحریک میکنند: تب، استفراغ، درد شکم و اسهال. به گفته کارشناسان، خطرناکترین آنها کلستریدیوم بوتولینوم و لیستریا مونوسیتوژنز هستند، زیرا حاوی سمی با منشأ بیولوژیکی هستند که میتواند فلج عضلات تنفسی و لیستریوز را تحریک کند. مورد دوم یک بیماری عفونی است که بر بافت لنفاوی و سیستم عصبی تأثیر میگذارد.
برای محدود کردن تعامل غذا با اکسیژن، راحتترین راه استفاده از ظروف دربسته با دربهایی است که مخصوص نگهداری غذا طراحی شدهاند. فیلم چسبناک نیز مناسب است.
اما فویل قادر به جداسازی غذا از محیط نیست. علاوه بر این، آلومینیومی که از آن ساخته شده است با محصولات ترش و شور واکنش نشان میدهد، به مواد غذایی، به ویژه سس گوجه فرنگی تند، نفوذ میکند. این ماده در بدن تجمع مییابد و باعث اختلالات عصبی و همچنین آسیب به کلیهها، کبد و استخوانها میشود.