تغییرات مرموز در قمر مشتری، اروپا، احتمال وجود حیات فرازمینی را افزایش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که به رهبری دکتر اوجوال راوت از موسسه تحقیقات جنوب غربی (SwRI) انجام شده است، نشان می‌دهد که این سطح یک توده یخی خفته نیست، بلکه در حالت تغییر مداوم است و نرخ تبلور یخ از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است که نشان‌دهنده تعامل پیچیده بین عوامل خارجی و فرآیند‌های زمین‌شناسی داخلی است.

چیزی که اروپا را بسیار خاص می‌کند، رفتار منحصر‌به‌فرد یخ سطحی آن است. در حالی که روی زمین می‌دانیم که کریستال‌های یخ زمانی تشکیل می‌شوند که مولکول‌های آب خود را در الگو‌های شش ضلعی منظم قرار می‌دهند، در اروپا وضعیت کاملاً متفاوت است. سطح یخی آنجا دائماً توسط ذرات باردار از فضا بمباران می‌شود و یخ را به حالتی تبدیل می‌کند که به عنوان یخ آمورف شناخته می‌شود و فاقد سازماندهی کریستالی منظم است.

تیم تحقیقاتی مجموعه‌ای از آزمایش‌های آزمایشگاهی دقیق را برای شبیه‌سازی شرایط سطح اروپا انجام داد. این آزمایش‌ها جزئیات مهمی را در مورد زمان لازم برای گذار یخ از حالت بلوری به حالت بی‌شکل، به ویژه در مناطقی که به عنوان "زمین آشوب" شناخته می‌شوند، جایی که تپه‌ها، شکاف‌ها و دشت‌ها به طور تصادفی با هم مخلوط شده‌اند، آشکار کرد.

حتی هیجان‌انگیزتر چیزی است که داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب، همراه با این آزمایش‌ها، آشکار کرده‌اند. پس از دهه‌ها باور به اینکه سطح اروپا توسط یک لایه نازک از یخ آمورف پوشیده شده است که از یخ کریستالی در زیر محافظت می‌کند، محققان شواهدی از یخ کریستالی را روی خود سطح و در اعماق بیشتر در برخی مناطق، به ویژه در منطقه مرموز تارا رجیو، یافته‌اند.

دکتر ریچارد کارت‌رایت، متخصص طیف‌سنجی و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح می‌دهد که سطح این منطقه متخلخل و به اندازه کافی گرم به نظر می‌رسد که امکان تبلور مجدد سریع یخ را فراهم کند. اما آنچه واقعاً قابل توجه است، شیمی غیرمعمولی است که آنها در این نقطه خاص مشاهده کردند، با شواهد قوی از ترکیباتی مانند کلرید سدیم (نمک طعام معمولی)، دی‌اکسید کربن و پراکسید هیدروژن که نشان دهنده فرآیند‌های شیمیایی پیچیده است.

دکتر راوت معتقد است که محتمل‌ترین منبع این مواد، اقیانوس مایعی است که گمان می‌رود در زیر پوسته ضخیم یخی اروپا، در عمق تا ۳۰ کیلومتر، قرار دارد.

زمین‌های شکسته در منطقه تارا رجیو نشان می‌دهد که فرآیند‌های زمین‌شناسی فعال، مواد را از اعماق به سطح زمین می‌رانند.

اما راز واقعی در تشخیص دو نوع مختلف دی اکسید کربن نهفته است: نوع رایج حاوی کربن-۱۲ (¹²CO۲) و نوع سنگین‌تر حاوی کربن-۱۳ (¹³CO۲). توضیح وجود این ایزوتوپ سنگین‌تر دشوار است، اما همه شواهد نشان می‌دهد که از درون ماه می‌آید، درست مانند ایزوتوپ سبک‌تر.

این اکتشافات گامی مهم در درک ما از احتمال حیات فرازمینی هستند. با جمع‌آوری شواهد از یک اقیانوس مایع شور در زیر یخ، فرآیند‌های شیمیایی فعال و تبادل مواد بین سطح و داخل، اروپا در حال تبدیل شدن به یکی از امیدوارکننده‌ترین مکان‌ها در منظومه شمسی ما برای جستجوی اشکال اولیه حیات است.

این مطالعه در مجله علوم سیاره‌ای منتشر شده است.

منبع: لایو ساینس