دانشمندان اکنون اذعان دارند که پس از مرگ بدن، مرحله جدیدی از هستی آغاز می‌شود

علم در چند دهه اخیر اکتشافات متعددی انجام داده است که به ما امکان داده است نقاط همگرایی با اصول کتاب مقدس را پیدا کنیم. مخصوصاً وقتی صحبت از قوانین فیزیک کوانتومی باشد.

به گزارش مجله خبری نگار، علم در چند دهه اخیر اکتشافات متعددی انجام داده است که به ما امکان داده است نقاط همگرایی با اصول کتاب مقدس را پیدا کنیم. مخصوصاً وقتی صحبت از قوانین فیزیک کوانتومی باشد. حتی در بحث مربوط به امکان جاودانگی روح، وجود خودمختار آن در خارج از بدن، پیشرفت‌هایی در حال ظهور است.

با این حال، دانشمندان مدت‌ها قبل از دوران ما به این موضوع پرداخته‌اند. بدون پرداختن به فلسفه دوران باستان، شایسته است حداقل تأملات ورنادسکی، دانشمند علوم طبیعی روس و شوروی، در مورد نوسفر را یادآوری کنیم. آن دوران تمایلی به «سکونت در ابرها» نداشت. با این وجود، این آکادمیسین معتبر در مورد احتمال وجود مجموعه‌ای از افکار، ایده‌ها و احساسات یک فرد در فضای نزدیک به زمین به عنوان پوسته انرژی او فکر می‌کرد، که طبق قوانین علم سنتی، نباید بدون هیچ اثری ناپدید شود.

اما اگر به پزشکی «خالص» برگردیم، آنگاه تغییرات خاصی در اینجا نیز در حال رخ دادن است. پیش از این، اعتقاد بر این بود که مغز پس از ایست قلبی تنها برای چند دقیقه عملکرد خود را حفظ می‌کند. استثنائات نادری وجود دارد، اما آنها به عنوان مظاهر خواص ویژه موجودات زنده در نظر گرفته می‌شدند. یا یک بی‌دقتی پزشکی در ثبت مرگ بالینی؛ و اخیراً، پنتاگون تصمیم گرفت اسناد مربوط به دهه ۱۹۸۰ را از حالت طبقه‌بندی خارج کند، زمانی که آزمایش‌هایی با هوشیاری در آستانه مرگ انجام می‌داد. پس از تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده، گروهی از متخصصان موسسه مونرو در ویرجینیا به این نتیجه رسیدند که هوشیاری انسان حتی پس از مرگ بدن نیز می‌تواند باقی بماند.

روزنامه دیلی میل در گزارشی مفصل به یکی از پدیده‌های دوران ما پرداخت. یک بیمار ۸۷ ساله مبتلا به صرع در حالی که پزشکان در حال ثبت امواج مغزی او با استفاده از دستگاه EEG بودند، درگذشت.

پس از یک حمله قلبی مرگبار، که در زمان مطالعه رخ داد، فعالیت مغز یک مرد بسیار مسن به مدت ۱۵ دقیقه دیگر پس از توقف قلب ادامه یافت. علاوه بر این، این عملکرد‌ها عمدتاً در مناطقی از مغز که با حافظه مرتبط هستند، حفظ شدند.

این موضوع داستان‌های تعداد زیادی از بیمارانی را که به اندازه کافی خوش شانس بودند تا از مرگ بالینی جان سالم به در ببرند، توضیح می‌دهد. آنها بعداً به یاد آوردند که پس از ایست قلبی، تصاویری از زندگی گذشته‌شان، به ویژه مهم‌ترین وقایع، از ذهنشان عبور می‌کرد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری