به گزارش مجله خبری نگار، در یک مطالعه جامع که دادههای بیش از ۳۰، ۰۰۰ نفر را ترکیب کرد، تیم تحقیقاتی مدل جدیدی را برای درک چگونگی تغییر عملکرد ریه در طول عمر نشان داد و مفاهیم قبلی در مورد اوج عملکرد ریه و کاهش آن با افزایش سن را مورد بازنگری قرار داد.
محققان از یک طرح همگروهی تسریعشده استفاده کردند و نتایج چندین مطالعه از اروپا و استرالیا را که گروه خاصی از افراد ۴ تا ۸۲ ساله را دنبال میکردند، ترکیب کردند و عملکرد ریه را با استفاده از حجم بازدمی اجباری (FEV۱)، که حجم بازدمی اجباری را در یک ثانیه (FEV۱) اندازهگیری میکند، و ظرفیت حیاتی اجباری (FVC)، که حداکثر مقدار هوایی است که یک فرد میتواند بدون محدودیت زمانی پس از یک دم عمیق بیرون دهد، ارزیابی کردند. اطلاعات مربوط به سیگار کشیدن و تشخیص آسم نیز جمعآوری شد.
نتایج نشان داد که عملکرد ریه از دو مرحله اصلی عبور میکند: مرحله اول رشد سریع در دوران کودکی است و پس از آن مرحله رشد کندتر تا رسیدن به اوج عملکرد ادامه مییابد.
اوج FEV۱ در زنان حدود ۲۰ سالگی و در مردان حدود ۲۳ سالگی است.
این مطالعه نشان داد که عملکرد ریه بلافاصله پس از رسیدن به این اوج، شروع به کاهش میکند، بدون اینکه مانند آنچه قبلاً تصور میشد، از یک مرحله ثابت عبور کند.
این مطالعه همچنین تأثیر بیماریهای مزمن و عادات سالم را بر عملکرد ریه تأیید کرد. افراد مبتلا به آسم مزمن اوج پایینتر و زودتری را نشان میدهند، در حالی که سیگار کشیدن روند کاهش عملکرد ریه را تسریع میکند و از سن ۳۵ سالگی شروع میشود.
این یافتهها اهمیت غربالگری زودهنگام و پایش منظم عملکرد ریه در طول زندگی، به ویژه برای افرادی که عوامل خطری مانند آسم و سیگار کشیدن دارند را برجسته میکند، زیرا این امر تأثیر قابل توجهی در پیشگیری از بیماریهای مزمن تنفسی دارد.
محقق، رزا وانیر، توضیح داد که «تشخیص زودهنگام کاهش عملکرد ریه میتواند فرصتی برای مداخلاتی فراهم کند که از ابتلا به بیماریهای مزمن در مراحل بعدی زندگی جلوگیری میکند.»
این مطالعه در مجله پزشکی تنفسی لنست منتشر شده است.
منبع: مدیکال اکسپرس