به گزارش مجله خبری نگار،احمدشاه قاجار متولد ۲ بهمن ۱۲۷۵ در تبریز است که در تاریخ ۸ اسفند ۱۳۰۸ در پاریس درگذشت. او هفتمین و آخرین پادشاه قاجار در ایران بود.
او دومین فرزند محمدعلیشاه قاجار و نخستین فرزند پسر او از ملکه جهان بود که در وقت ولیعهدی پدرش در تبریز به دنیا آمد و پس از فتح تهران و خلع محمدعلیشاه، توسط مجلس عالی رجال و بزرگان دولت در سن ۱۲ سالگی به پادشاهی رسید. تا رسیدن او به سن بلوغ و تاجگذاری در تیر ۱۲۹۳، ابتدا عضدالملک و سپس ابوالقاسم ناصرالملک از بزرگان ایل قاجار نایبالسلطنه بودند. در سال ۱۹۱۴ احمد شاه قاجار به عنوان چهارمین و آخرین پادشاه قاجار مفتخر به دریافت نشان لژیون دنور از دولت فرانسه گردید سه پادشاه قبل از او هم این نشان را دریافت کرده بودند.
احمدشاه در سن ۱۷ سالگی (یک سال پیش از تاجگذاری) با «بدرالملوک والا» دختر ظهیرالسلطان والا (نوادهٔ عباسمیرزا)، پیمان زناشویی بست. این ازدواج توسط مادر احمدشاه ترتیب داده شده بود. عروس در آن هنگام ۱۶ ساله بود و در تنها مدرسهٔ دخترانهٔ تهران درس میخواند. مراسم عقد با تشریفات مفصلی انجام شد و حاصل این ازدواج دختر بزرگ احمدشاه، ایراندخت بود.
او دختر ظهیرالسلطان والا بود. پدربزرگهای او محمدحسن میرزا معتضدالدوله و محمدعلی میرزا دادستان هر دو پسران مهدیقلی میرزا و نوادهٔ عباسمیرزا بودند.
گفته میشود بدرالملوک بسیار زیبا بود و احمدشاه به او علاقهٔ بسیار داشت. اغلب او را به تالار آیینه کاخ گلستان میبرد و به انعکاس عکس او در آینهها مینگریست و میگفت: «در اینجا من فقط یک بدری ندارم، بلکه هزاران بدری دارم».
احمدشاه علاوه بر ازدواج بدرالملوک، ۴ بار دیگر نیز ازدواج کرد و بهجز لیدا جهانبانی که از وی صاحب هیچ فرزندی نشد، صاحب ۳ دختر به نامهای «مریمدخت» (۱۹۱۵–۲۰۰۵) (از دلآرام خانم)، «ایراندخت» (۱۹۱۶–۱۹۸۴) از بدرالملوک، «همایوندخت» (۱۹۱۷–۲۰۱۱) (از خانمخانما معزی) و یک پسر به نام فریدونمیرزا (۱۹۲۲–۱۹۷۵) (از فاطمه خانم) شد.
بدرالملوک خواهر لعبت والا و عبدالله والا و خاله شهرنوش پارسیپور است. تاجالسلطنه دختر روشنفکر و پیشروی ناصرالدینشاه قاجار نیز دخترعمه او بوده است.
احمدشاه ۴ بار دیگر نیز ازدواج کرد و بهجز لیدا جهانبانی که از وی صاحب فرزندی نشد، صاحب ۳ دختر به نامهای «مریمدخت» (از دلآرام) (۱۹۱۵–۲۰۰۵)، «ایراندخت» (۱۹۱۶–۱۹۸۴) از بدرالملوک، «همایوندخت» (از خانمخانما معزی) (۱۹۱۷–۲۰۱۱) و یک پسر به نام فریدون میرزا (از فاطمه) (۱۹۲۲–۱۹۷۵) شد.
احمدشاه در اسفند سال ۱۳۰۸ (۱۹۳۰ م) بر اثر ورم کلیه در «نویی سورسن» در حومه پاریس درگذشت. جسد او طبق وصیتش به عتبات عالیات حمل و در کنار آرامگاه پدرش محمدعلیشاه در کربلا دفن شد.