شب‌زنده‌داری می‌تواند خطر تجمع چربی شکم را افزایش دهد

به گزارش مجله خبری نگار-القدس العربی: بدن به دو دلیل به کمی چربی احشایی نیاز دارد. اول، به عنوان محافظی برای اندام‌های حیاتی اطراف شکم عمل می‌کند. دوم اینکه به عنوان منبع ذخیره انرژی عمل کند که بدن بتواند از آن استفاده کند.

با این حال، به نقل از اکسپرس، چربی احشایی اضافی می‌تواند خطر ابتلا به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی را افزایش دهد و طبق یک مطالعه، کمبود خواب می‌تواند اوضاع را بدتر کند.

این مطالعه روی ۱۲ فرد سالم و غیر چاق انجام شد. هر شرکت‌کننده دو دوره ۲۱ روزه را به پایان رساند که در طی آن از یک الگوی خواب خاص پیروی می‌کردند.

از برخی خواسته شد که با الگوی خواب «عادی» بخوابند، در حالی که از برخی دیگر خواسته شد که الگوی خواب محدود شده را امتحان کنند و هر شرکت‌کننده در طول مطالعه به طیف وسیعی از غذا‌ها دسترسی آزاد داشت.

به عنوان بخشی از مطالعه، وزن بدن، ترکیب بدن و توزیع چربی و همچنین نشانگر‌های زیستی اشتها مورد بررسی قرار گرفتند.

محققان دریافتند که کمبود خواب منجر به افزایش ۹ درصدی کل چربی احشایی و افزایش ۱۱ درصدی چربی احشایی در شکم می‌شود.

علاوه بر این، آنها دریافتند افرادی که از الگوی خواب محدود پیروی می‌کردند، روزانه ۳۰۰ کالری بیشتر، ۱۳٪ پروتئین بیشتر و از همه مهم‌تر، ۱۷٪ چربی بیشتر مصرف می‌کردند. این افزایش در دوره بهبود کاهش یافت.

اگرچه کمبود خواب گاهی اوقات انتخاب فرد نیست، اما در موقعیت‌هایی مانند بی‌خوابی یا کار شیفتی، برخی افراد ترجیح می‌دهند کمتر بخوابند.

دکتر ورند سامرز گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که خواب کوتاه، حتی در افراد جوان، سالم و نسبتاً ضعیف، با افزایش کالری دریافتی، افزایش وزن بسیار کم و افزایش قابل توجه تجمع چربی شکمی مرتبط است.»

دکتر سامرز توضیح داد: «چربی معمولاً ترجیحاً زیر پوست رسوب می‌کند.» «با این حال، به نظر می‌رسد خواب ناکافی، چربی را به بخش خطرناک‌تر احشایی هدایت می‌کند. نکته مهم این است که با وجود کاهش کالری دریافتی و وزن در طول دوره بهبودی، چربی احشایی همچنان افزایش یافت. این نشان می‌دهد که خواب ناکافی، علت ناشناخته قبلی رسوب چربی احشایی است و خواب بعدی، حداقل در کوتاه مدت، تجمع چربی احشایی را معکوس نمی‌کند.»

دکتر سامرز گفت: «یافته‌های آنها نشان می‌دهد که خواب ناکافی یکی از عوامل مؤثر در همه‌گیری چاقی، بیماری‌های قلبی عروقی و سندرم متابولیک است.».

زیرا سطح بالای چربی احشایی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی و طیف وسیعی از بیماری‌های دیگر مانند سرطان و دیابت را در فرد افزایش دهد.

دکتر نعیما کوواسین، یکی از نویسندگان این مطالعه، در مورد تجمع چربی توضیح می‌دهد: «تجمع چربی احشایی فقط توسط سی‌تی‌اسکن تشخیص داده شد و ممکن بود از قلم افتاده باشد، به خصوص که افزایش وزن بسیار ناچیز بود - فقط حدود یک پوند. اندازه‌گیری وزن به تنهایی می‌تواند به طور کاذب در مورد عواقب سلامتی خواب ناکافی اطمینان‌بخش باشد.»

او ادامه داد: «همچنین نگرانی‌هایی در مورد اثرات بالقوه خواب ناکافی از نظر افزایش تدریجی و تجمعی چربی احشایی در طول چند سال وجود دارد.»

اگرچه کمبود خواب می‌تواند منجر به افزایش سطح چربی احشایی شود، عوامل دیگری نیز می‌توانند در این امر تأثیر داشته باشند.

این موارد شامل عادات ناسالم سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و نوشیدن الکل است که هر دو می‌توانند در افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن یا کشنده مانند سرطان و بیماری‌های کبدی نقش داشته باشند.

علاوه بر این، عدم فعالیت بدنی و رژیم غذایی سرشار از قند و نمک می‌تواند در احتمال افزایش چربی احشایی فرد نقش داشته باشد.

در نتیجه، بهترین راه‌ها برای کاهش سطح آن شامل داشتن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و اجتناب از عادات ناسالم سبک زندگی است.

علاوه بر بهبود سلامت جسمی، کاهش چربی احشایی از طریق ورزش می‌تواند به بهبود سلامت روان نیز کمک کند.