کاهش خواب عمیق و REM می‌تواند نشانه‌ای از بیماری آلزایمر باشد

به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید که در مجله پزشکی بالینی خواب منتشر شده است نشان می‌دهد که کیفیت پایین خواب با کاهش حجم بخشی از مغز که در برابر بیماری آلزایمر آسیب‌پذیر است، مرتبط است.

در یک مطالعه جدید، محققان دانشکده پزشکی ییل (YSM) بررسی کردند که آیا الگو‌های خواب افراد با مناطقی از مغز که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر دچار تخریب عصبی می‌شوند، مرتبط است یا خیر. آنها دریافتند که زمان کمتر در خواب موج آهسته و خواب با حرکت سریع چشم (REM) با حجم کمتر ناحیه آهیانه تحتانی - بخشی از مغز که به ادغام اطلاعات حسی کمک می‌کند - بیش از یک دهه بعد مرتبط است.

این کشف می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بیماران در معرض خطر را زودتر شناسایی کرده و قبل از بروز بیماری مداخله کنند.

گاوون چو، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «جمعیت ما در حال پیر شدن است و تعداد فزاینده‌ای از افراد با بیماری آلزایمر زندگی می‌کنند.» نتایج ما نشان می‌دهد که معماری خواب شبانه انسان می‌تواند به عنوان یک نشانگر بالقوه برای شناسایی افرادی که ممکن است در معرض خطر بالای آتروفی مغز مرتبط با بیماری آلزایمر باشند، مورد استفاده قرار گیرد.

مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده‌اند که کیفیت و مدت خواب غیرطبیعی با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است. مطالعات همچنین اختلالات خواب را با افزایش تجمع پروتئین‌های آمیلوئید بتا و تاو، که از ویژگی‌های پاتولوژیک بارز این بیماری هستند، مرتبط دانسته‌اند. چو به مسیر‌های اساسی که کمبود خواب را به بیماری آلزایمر مرتبط می‌کنند، علاقه‌مند است.

خواب به مراحل مختلفی تقسیم می‌شود. معماری خواب به چگونگی پیشرفت فرد در مراحل مختلف خواب در طول شب اشاره دارد. در آخرین مطالعه‌ی چو، او بررسی کرد که چگونه معماری خواب یک فرد با حجم نواحی آسیب‌پذیر مغز او مرتبط است.

مرحله خواب موج آهسته حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد از کل خواب یک فرد را تشکیل می‌دهد. می‌توان آن را به مراحل N۱، N۲ و N۳ تقسیم کرد، که مرحله N۱ سبک‌ترین و مرحله N۳ که خواب با موج آهسته نیز نامیده می‌شود، عمیق‌ترین مرحله است. خواب REM مرحله‌ای است که در طی آن بیشتر رویا‌ها اتفاق می‌افتد و برای تثبیت حافظه، پردازش عاطفی و موارد دیگر بسیار مهم است.

برای این مطالعه، تیم چو داده‌های مطالعه‌ی خطر تصلب شرایین در جوامع، یک مطالعه‌ی چند دهه‌ای که توسط مؤسسات ملی بهداشت تأمین مالی شده است، را تجزیه و تحلیل کردند. این داده‌ها شامل پلی‌سومنوگرافی - که ساختار خواب فرد را در طول شب اندازه‌گیری می‌کند - از ۲۷۰ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۶۱ سال و همچنین تصویربرداری مغز با وضوح بالا از افرادی بود که ۱۳ تا ۱۷ سال پس از اندازه‌گیری‌های خواب جمع‌آوری شده بودند.

چو گفت این یافته که کاهش خواب موج آهسته و REM با حجم جداری تحتانی کوچک‌تر بیش از یک دهه بعد مرتبط است، جالب توجه است، زیرا اختلالات بینایی-فضایی، که در آن مغز در تفسیر آنچه می‌بینیم مشکل دارد، ممکن است نشانه‌ای از بیماری آلزایمر اولیه باشد.

چو توضیح می‌دهد: «این ناحیه از مغز، بخش‌های مختلف اطلاعات حسی، از جمله اطلاعات بصری-فضایی را ترکیب می‌کند.» و وقتی از افرادی که در مراحل اولیه آلزایمر هستند می‌خواهید که در آزمون نقاشی ساعت شرکت کنند یا یک مکعب بکشند، اغلب با مشکل مواجه می‌شوند.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. این مطالعه نشان می‌دهد که ساختار خواب شبانه فرد می‌تواند به پزشکان در شناسایی بیماران در معرض خطر کمک کند. همچنین این موضوع چو را بر آن داشت تا مطالعه سیستم گلیمفاتیک را آغاز کند، سیستمی که به پاکسازی مواد زائد از مغز کمک می‌کند و در طول خواب موج آهسته بیشترین فعالیت را دارد.

چو می‌گوید: «من در حال مطالعه سیستم گلیمفاتیک هستم تا ببینم آیا اهداف بالقوه‌ای برای مداخله وجود دارد یا خیر.»