به گزارش مجله خبری نگار، پسوریازیس معمولا با کرمهای مرطوب کننده یا داروهای موضعی مانند آنالوگهای ویتامین D، رتینوئیدها و کورتیکواستروئیدها درمان میشود، اما به دلیل عوارض جانبی نمیتوان از این درمانها برای مدت طولانی استفاده کرد.
تیمی از دانشمندان دانشگاه بیرمنگام دنبالهای از ۳ اسید آمینه را شناسایی کردهاند که قادر به کاهش پسوریازیس در صورت استفاده موضعی در یک کرم مرطوب کننده هستند.
این مطالعه بر روی کوچکترین قسمت یک پپتید طبیعی به نام پپتیم، پروتئینی که التهاب را در بدن تنظیم میکند، متمرکز بود. نتایج نشان داد که این پپتید علاوه بر توالی سه گانه جدیدش، اثر واضحی در تسکین علائم پسوریازیس، مشابه اثر کرمهای استروئیدی، بدون ایجاد عوارض جانبی طولانی مدت آنها دارد.
پپتم در حالت طبیعی خود از ۱۴ اسید آمینه تشکیل شده است، اما دانشمندان به سرپرستی پروفسور اد رینگر از دانشگاه بیرمنگام و پروفسور فرانچسکو مایونی از دانشگاه ناپل فدریکو دوم، به دنبال شناسایی کوچکترین قسمت مولکول بودند که میتواند بر سلولهای ایمنی تأثیر بگذارد و التهاب را کاهش دهد. آنها دریافتند که دنبالهای از ۳ اسید آمینه اثر بیولوژیکی شبیه به یک پپتید کامل دارد.
پس از بهبود پایداری این پپتید جدید، آزمایشات ثابت کرد که میتواند فعالیت و مهاجرت سلولهای ایمنی را کاهش دهد، دو عامل کلیدی در ایجاد بیماریهای التهابی مانند پسوریازیس.
هنگام آزمایش این پپتید در یک مدل حیوانی، دانشمندان دریافتند که استفاده موضعی روزانه به مدت ۷ روز منجر به کاهش واضح شدت بیماری میشود، با توجه به PASI (شاخص منطقه و شدت پسوریازیس)، یک ابزار تایید شده برای اندازه گیری پیشرفت بیماری.
نتایج نشان داد که پپتم و پپتید سه گانه جدید نمرات PASI را تا ۵۰ درصد کاهش دادند، اثری مشابه کرم استروئیدی کلوبتازول پروپیونات بود.
تیم تحقیقاتی خاطرنشان کرد که این پپتیدها ممکن است در درمان سایر بیماریهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید، دیابت و لوپوس مفید باشند.
دانشگاه بیرمنگام چندین درخواست ثبت اختراع را برای محافظت از استفاده از PEPITEM در کاربردهای درمانی ثبت کرده است و این تیم در حال حاضر به دنبال سرمایه گذاری و مشارکت مشترک برای توسعه بیشتر این کشف امیدوارکننده است.
این مطالعه در مجله Pharmacological Research منتشر شد.
منبع: مدیکال اکسپرس