به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دفتر مطبوعاتی دانشگاه، باستان شناسان و شیمیدانان دانشگاه در این مطالعه شرکت کردند که به مطالعه رنگدانههای رنگی بر اساس لباسهای روزمره و مواد تدفین برای مردم در اوایل دوره پارینه سنگی فوقانی یافت شده در سایت سونگیر در سال ۱۹۵۵ در نزدیکی شهر ولادیمیر، در محل تلاقی رودخانههای سونگیر و کلیازما یافت شد.
به گفته این دفتر، عملا هیچ مطالعه قبلی در مورد استفاده از رنگ در رنگرزی لباس در این دوره وجود ندارد. اما در نتیجه مطالعه مواد یافت شده در مقبره در سایت سونگگر، مشخص شد که افرادی که حدود ۳۲۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ سال پیش در این مکان زندگی میکردند، از مخلوطهای قرمز خمیر مانند با درجات مختلف غلظت برای رنگ آمیزی لباس، از جمله لباسهای مخصوص برای دفن استفاده میکردند.
محققان بر این باورند که مردم در عصر یخبندان از اخرای قرمز برای مالش مجسمهها و همچنین اسپری آنها بر روی اجساد مردگان برای اهداف آیینی استفاده میکردند؛ و اینکه شکارچیان و گردآورندگان با مشاهده نحوه واکنش پودر اخرایی به خاکستر و استخوانهای سوزانده شده در اجاق گازها یاد گرفتند که لباسها را رنگ کنند. این ترکیب به آنها اجازه میدهد تا هنگام رنگرزی چرم و لباس، فرمولاسیونهای پوشش چسب بادوام را به دست آورند.
ولادیسلاو ژیتنف، دانشیار گروه باستان شناسی در دانشکده تاریخ دانشگاه مسکو، اشاره میکند که لباسهای رنگ شده روشن و ظریف میشوند. معلوم شد که لباسهای مردان و کودکان دفن شده در گورستان سونگیر به شدت با مخلوطی رنگارنگ شبیه خمیر رنگ آمیزی شده بود و حتی برای تعمیر زیور آلات نیز استفاده میشد. دانشمندان سنتهای مشابهی را در گورستانی در موراویا، جمهوری چک کشف کردهاند که سطح جدیدی از وحدت فرهنگی عمومی و سنتهای اجتماعی را در اروپای پارینه سنگی علیا امکان پذیر میکند.
منبع: TASS