به گزارش مجله خبری نگار، برنامههای نظارت فعال به عنوان یک روش درمانی تعریف میشوند که به پایش منظم سرطان بدون مداخله فوری با جراحی یا درمانهای مرسوم متکی است.
نتایج مطالعه جدید نشان داد که رژیم غذایی کم اسید امگا ۶ و غنی از امگا ۳ و همچنین مصرف مکملهای روغن ماهی، به کاهش سرعت رشد سلولهای سرطانی پروستات در مردان در مراحل اولیه کمک میکند.
محققان همچنین توضیح دادند که این تغییرات رژیم غذایی ممکن است نیاز به درمانهای شدیدتر را به تعویق بیندازد.
این مطالعه نشان داد که مصرف زیاد ماهی، روغن زیتون و گردو، در حالی که مصرف سیب زمینی سرخ کرده، بیسکویت و سس مایونز را محدود میکند، ممکن است به کاهش رشد سرطان پروستات اولیه کمک کند.
این مطالعه بر روی ۱۰۰ مرد مبتلا به سرطان پروستات کم خطر یا متوسط انجام شد که تصمیم گرفتند یک برنامه نظارت فعال را دنبال کنند.
شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یکی که به خوردن رژیم غذایی طبیعی خود ادامه داد. گروهی از رژیم غذایی کم امگا ۶ و امگا ۳ بالا پیروی کردند که به مدت یک سال توسط مکملهای روغن ماهی حمایت میشد.
شرکت کنندگان در گروه دوم توصیههایی در مورد جایگزینی غذاهای پرچرب و پرکالری با جایگزینهای سالمتر مانند روغن زیتون یا لیمو و سرکه به عنوان جایگزینی برای سسهای سنتی سالاد دریافت کردند.
محققان همچنین به شرکت کنندگان توصیه کردند که مصرف غذاهای سرشار از امگا ۶ مانند سیب زمینی سرخ کرده، بیسکویت، سس مایونز و غذاهای فرآوری شده را کاهش دهند.
شاخصی به نام Ki-۶۷ کنترل شد که میزان تقسیم سلولهای سرطانی را نشان میدهد (یک شاخص کلیدی پیشرفت سرطان و پیش بینی گسترش و بقا).
نتایج نشان داد که کاهش ۱۵ درصدی در شاخص Ki-۶۷ در گروه رژیم غذایی امگا ۳ و امگا ۶ کم با مکمل روغن ماهی وجود دارد.
افزایش ۲۴ درصدی در همان شاخص در گروهی که رژیم غذایی طبیعی را ادامه دادند وجود داشت.
به گفته دکتر ویلیام آرانسون، استاد اورولوژی در دانشگاه کالیفرنیا-لس آنجلس و نویسنده اصلی این مطالعه، "این یک گام مهم در جهت درک چگونگی تأثیر رژیم غذایی بر نتایج سرطان پروستات است. بسیاری از مردان علاقهمند به تغییر سبک زندگی خود، از جمله رژیم غذایی، برای کنترل سرطان و جلوگیری از پیشرفت بیماری هستند. "نتایج ما نشان میدهد که یک اصلاح ساده در رژیم غذایی ممکن است رشد سرطان را کند کند و نیاز به مداخلات درمانی شدیدتر را به تعویق بیندازد. "
علیرغم نتایج دلگرم کننده، این مطالعه تفاوت معنی داری را در سایر شاخصهایی که معمولا برای ردیابی پیشرفت سرطان پروستات استفاده میشود، نشان نداد.
این مطالعه در مجله انکولوژی بالینی منتشر شد.
منبع: دیلی میل