به گزارش مجله خبری نگار، سامارا یک «آکن یا فندقه بالدار» است، نوعی میوه که در آن یک یا دو بال صاف از جنس فیبری و کاغذی از دیواره بذر ایجاد میشود.
سامارا یک میوه خشک ساده و ناشکوفاست (برای آزاد کردن دانه باز نمیشود). در عوض در داخل پوشش خود جوانه میزند و با رشد گیاه از آن جدا میشود.
شکل سامارا باد را قادر میسازد تا دانهها را نسبت به دانههای معمولی دورتر از درخت ببرد، و بنابراین نوعی انیموکوری (پراکنده شدن بذر) اتفاق میافتد.
در برخی موارد بذر در مرکز بال قرار دارد، مانند نارونها (جنس)، هوپتره و بیدهای بوته ای.
در موارد دیگر، دانه در یک طرف قرار دارد و بال آن به طرف دیگر کشیده میشود و همین امر باعث میشود که دانه در حین افتادن خود بچرخد، مانند درختان افرا.
سامارای تک بال مانند چوب ماهون نیز وجود دارد که شکل آنها به گونهای است که بال زدن را امکان پذیر میکند. برخی از گونههایی که معمولاً ساماراهای جفتی تولید میکنند.
مانند Acer pseudoplatanus، و حتی آنها میتوانند این ساماراهای جفتی را در گروههای سه یا چهار تایی نیز تولید کنند.
ساماراها با توجه به شکلی که دارند در طی مسافتهای طولانی تنها با نیروی باد بسیار خوب هستند. آنها میتوانند دور از درخت مادر قرار گیرند، که یک تکنیک تولید مثل عالی است. نمونههایی مانند درختان سامارای تک بال دانه افرا و خاکستر هستند.
نمونههای سامارای جفت بال در دو طرف دانه شامل درخت لاله، نارون و توس هستند. یکی از معدود حبوباتی که سامارا تولید میکند، درخت تیپو آمریکای جنوبی است.
سامارا گاهی اوقات «کلید» نامیده میشود و گاهی با نامهای مختلفی مانند بالگرد، هلیکوپتر، گرداب، پلینوز، یا در شمال انگلستان، جرثقیل دوار نامیده میشود.
در طول ماههای پاییز، ساماراها منبع سرگرمی محبوبی برای انسانها هستند چرا که آدمها از پرتاب شدن آنها به هوا و تماشای چرخش آنها روی زمین لذت میبرند.
منبع: راز بقا