اقتصاد هنر یعنی هیچ! سونامی تعطیلی سالن‌های موسیقی، تئاتر و گالری‌های هنری

به گزارش مجله خبری نگار، تعطیلی یک گالری هنری، یک سالن تئاتر و یک سالن موسیقی در مشهد، به دلیل مشکلات مالی ناشی از تورم شدید قیمت‌ها و پس‌لرزه‌های کرونا، هفته پیش خبرساز شد. اتفاقی که در سال‌های گذشته موارد مشابه آن در سطح کشور نیز به چشم می‌خورد. بی‌تردید این قبیل تعطیلی‌ها زنگ خطری است که به ایجاد بحران عمیق در عرصه فرهنگ و هنر کشور می‌انجامد. یکی از مهم‌ترین دلایل تعطیلی این مراکز فرهنگی، تورم شدید قیمت‌ها در سال‌های اخیر و ناهمخوانی قیمت بلیت‌ها با وضعیت با تورم است. این وضعیت نه‌تن‌ها بر ادامه همکاری هنرمندان و کارکنان این مراکز تأثیر منفی گذاشته، با پایین آمدن قدرت خرید مردم شاهد ریزش شدید مخاطب در کنسرت‌ها، نمایش‌ها و گالری‌های هنری هستیم. درنتیجه، هنرمندان و فعالان فرهنگی با چالشی جدی در تأمین هزینه‌های خود و ادامه فعالیت‌هایشان مواجه شده‌اند.

برای جلوگیری از این روند، نیاز است که دولت و نهاد‌های مرتبط بافرهنگ و هنر، سیاست‌های حمایتی مؤثری را در پیش گیرند تا بتوانند از ادامه فعالیت این مراکز و همچنین ارتقای سطح دسترسی مردم به هنر و فرهنگ اطمینان حاصل کنند.

در ادامه گفت‌وگوی ما با حامد طاهری طهرانیان، رئیس انجمن صنفی هنرمندان موسیقی خراسان رضوی را درباره احتمال وقوع سونامی تعطیلی این مراکز می‌خوانید.

حرکت لاک‌پشتی افزایش نرخ خدمات فرهنگی هنری

رئیس انجمن صنفی هنرمندان موسیقی خراسان رضوی گفت: نرخ فعالیت‌های فرهنگی هنری به‌ویژه از نوع فروش آثار، در ۹ سال گذشته نتوانست خودش را با تورم دیگر قیمت‌ها همگام کند. این موضوع به دلایل مختلفی برمی‌گشت اول اصرار مسئولان دولتی این حوزه بر ثابت ماندن قیمت فروش بلیت، شهریه آموزشگاه‌ها و ... همچنین تمایل نداشتن برخی از اهالی هنر برای افزایش قیمت‌ها. درنتیجه وقتی نرخ تورم در بسیاری از اقلام صد درصد بود نرخ شهریه آموزشگاه‌ها فقط تا ۱۵ درصد افزایش می‌یافت و این موضوع هرسال به میزانی قابل‌توجه شهریه‌ها را نسبت به نرخ تورم عقب انداخت.

شکاف میان نرخ خدمات فرهنگی هنری و تورم

طاهری تهرانیان افزود: هر زمان، اهالی فرهنگ و هنر در طول این سال‌ها می‌خواستند نرخ خدمات را واقعی کنند به دلیل ترس از ریزش مخاطب، این اقدام را به تعویق می‌انداختند. حالا کار به‌جایی رسیده که شکاف میان نرخ خدمات فرهنگی هنری و تورم آن‌قدر زیاد شده که ادامه کار را برای بخش خصوصی که از هیچ حمایتی برخوردار نیست ناممکن کرده است. امروز نرخ تورم در مواردی مانند بلیت تئاتر، کنسرت و آموزش موسیقی از نرخ تورم و عدد واقعی حدود ۶۰ درصد پایین‌تر است. به همین دلایل مدیران آموزشگاه‌ها و سالن‌های نمایش، موسیقی و گالری‌ها امید چندانی به ادامه مسیر ندارند و شاهد این فاجعه فرهنگی هستیم که این سالن‌ها یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن است.

وی خاطرنشان کرد: سرمایه گذران حوزه فرهنگ و هنر به ازای هرروز باز نگه‌داشتن محل فعالیتشان باید هزینه‌های سنگینی را برای اجاره‌بها و حقوق کارکنان بپردازند این هزینه‌ها در حالی صرف می‌شود که مدیران دولتی این حوزه دائم در حال تغییرند. از زمان انتصاب تا شروع به فعالیت هر مدیری که بر سرکار می‌آید حدود یک سال طول می‌کشد. ما در این زمان عملاً در سردرگمی به سر می‌بریم و فعالیت‌هایمان با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود. این موضوع هم از همان دست مواردی است که هزینه‌هایی را بر دوش سرمایه‌گذاران بخش خصوصی می‌گذارد.

فرزندخوانده‌ای به نام موسیقی

نایب رئیس انجمن صنفی مدیران آموزشگاه‌های آزاد هنری گفت: بنده به‌عنوان یک مدیر و سرمایه گذاربخش خصوصی ۷ سال، مرکز پردیس اردیبهشت را در مشهد بدون هیچ کمکی از سوی بخش دولتی اداره کردم. این در حالی است که فرهنگ‌سرا‌های شهرداری با بودجه‌های قابل‌توجه زیان ده شده‌اند پس وای به حال ما. تمام حرف ما این است که اگر در طول این سال‌ها ما را به حال خودمان می‌گذاشتند وضعیت ما بهتر بود.

منبع: خراسان