به گزارش مجله خبری نگار، المپیک که به استانداردهای سختگیرانه و منصفانه بودن بازیهایش معروف است، در برخی رشتهها قوانین عجیب و غریبی دارد که ورزشکاران باید از آنها پیروی کنند. این بایدها و نبایدها ممکن است عجیب به نظر برسند، اما اهداف خاصی را دنبال میکنند که اغلب ریشه در ایمنی یا رعایت انصاف دارند. در اینجا برخی از قوانین عجیب المپیک را بررسی میکنیم.
بوکسورها در المپیک باید صورتشان را کاملا اصلاح کنند یا ریشهایشان را در حداقلترین حالت ممکن نگه دارند. دلیل اصلی این کار در درجه اول ایمنی است تا مطمئن شوند بریدگیها و صدمات برای مراقبت و درمان پزشکی فوری به راحتی قابل مشاهده هستند. با این حال سبیل مدادی برای شرکتکنندگان مجاز است.
ژیمناستیککارها با محدودیتهای منحصربهفردی روبهرو هستند: آنها نمیتوانند از لاکهای روشن یا رنگارنگ استفاده کنند و تنها مجاز به استفاده از رنگهای خنثی هستند. این قانون عجیب المپیک به این دلیل وضع شده که داوران بتوانند رنگ طبیعی ناخن ژیمناست را به وضوح مشاهده کنند و از وضعیت سلامت و گردش خون او مطلع شوند.
در مسابقات BMX، ورزشکاران اجازه ندارند پیراهن خود را روی شلوار بگذارند. این قانون برای جلوگیری از گیرکردن لباس ورزشکاران در قسمتهای متحرک دوچرخه طراحی شده که میتواند منجر به تصادف شود.
در حالی که اسلم دانک در بسکتبال المپیک مجاز است، بازیکنان پس از دانک زدن اجازه ندارند از حلقه آویزان شوند. این قانون برای جلوگیری از آسیبدیدگی بازیکنان و آسیب به تجهیزات وضع شده است.
این قانون عجیب المپیک میگوید که اگر یک شناگر در بازیهای المپیک رکوردی جهانی ثبت کرد، باید زمان ثبتشده خود را برای تایید، از طریق «فکس» به فینا، نهاد حاکم بر این ورزش، ارسال کند.
کشتیگیران در بازیهای المپیک ملزم به همراه داشتن یک دستمال در لباس خود هستند. این دستمال برای تمیز کردن خون در طول مسابقه استفاده میشود تا تشک کشتی تمیز و ایمن باقی بماند.
ناخنهای پای ورزشکاران رشته واترپلو قبل از مسابقه توسط داور بررسی میشود. هدف از این کار این است که از کوتاه بودن ناخنهای بازیکنان اطمینان حاصل شود، زیرا ناخن بلند ممکن است باعث خراشیدگی شود.
ورزشکاران رشته کاراته باید قبل از ورود به زمین مسابقه از تمیز بودن موهای خود مطمئن شوند، زیرا داوران این اختیار را دارند که در صورت تشخیص کثیف بودن موها، آنها را محروم کنند. ظاهراً این قانون برای کاهش خطر انتقال عفونت یا بیماریها در نبردهای نزدیک به هم وضع شده است.
در صورتی که دو تیم والیبال ساحلی با لباسهایی به رنگهای یکسان به مصاف هم بروند، از پرتاب سکه برای تعیین اینکه کدام تیم باید لباس خود را تغییر دهد، استفاده میشود.
در دوچرخهسواری المپیک یک قانون عجیب برای پوشش وجود دارد و آن بلندی جوراب است که نمیتواند بیشتر از وسط ساق پا بالا کشیده شود.
این قانون مبتنی بر حفظ ثبات آیرودینامیکی است، زیرا جورابهای بلندتر به طور بالقوه میتوانند کشش را کاهش دهند و مزیتی ناعادلانه به ارمغان بیاورند.
سکوت در مسابقات سوارکاری المپیک یک قانون طلایی است. سوارکاران در طول مسابقه از ایجاد هرگونه صدایی منع میشوند.
در المپیک ۱۹۳۲ یک سوارکار سوئدی به دلیل صدا دادن دهانش جریمه شد. با اینکه این ورزشکار ادعا کرد که صدا مربوط به زین بوده و نه تلاشی برای مهار اسبش، در ردهبندی مسابقات در رده آخر قرار گرفت.
منبع:روزیاتو