به گزارش مجله خبری نگار، محور نوق را همه میشناسند، آوازه آن بیش از آنکه به جهت وجود درختان طلای سبز و تولید بیشترین پسته ایران بلند باشد، بهدلیل آمار حوادث تلخی که در آن رقم میخورد، بلند است.
رفسنجان شهریست که بیخ گوش بزرگترین ذخایر مس ایران قرار گرفته، اما برای داشتن یک جاده استاندارد باید برای داشتن بودجه زار بزند و هر چند روز یک بار شاهد از دست رفتن عزیزانی در محورهایش باشد.
شروع دوباندهسازی جاده نوق از یک دهه میگذرد و این همه معطلی علیرغم پیگیریهای نمایندگان ادوار مختلف و مسوولان دیگر هیچ توجیهی نمیتواند داشته باشد.
اگرچه خبر فوت و جرح انسانها در این محورها بهویژه جاده نوق روی خروجی خبرگزاریها و پایگاههای خبری میرود و با خبر دیگری آن خبر به فراموشی سپرده میشود، اما داغی که خانوادهها میبینند و نواقصی که برای افراد مصدوم در این جادهها رقم میخورد هرگز فراموش نمیشود، که اگر مسوولان این مساله را بیشتر درک کنند برای گرفتن بودجه بیش از پیش به این در و آن در میزنند تا جلوی تکرار این حوادث تلخ را که بیشترین دلیلش غیراستاندارد بودن جادههاست، بگیرند.
انتظار میرود مسوولان نسبت به استانداردسازی جادهها و یا حداقل تکمیل دوباندهسازی و رفع نقاط حادثهخیز آن تصمیمات عاجل و عملی بگیرند.