به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانش خود را در مورد یونوسفر مریخ، لایه بالایی جو که ذرات باردار تحت تأثیر تابش خورشیدی در آن تشکیل میشوند، گسترش دادهاند. محققان از یک روش مطالعه منحصربهفرد استفاده کردند که به آنها اجازه داد برای اولین بار دادههایی در مورد وضعیت یونوسفر نزدیک به اواسط روز مریخی به دست آورند. این کار در مجله تحقیقات ژئوفیزیکی: سیارات (JGRP) منتشر شد.
کاوشهای رادیویی سنتی مریخ، که در آن یک ماهواره سیگنال رادیویی را به زمین منتقل میکند، به دلیل موقعیت نسبی سیارات و خورشید، نمیتواند زمان حداکثر طول روز را پوشش دهد. محققان به رهبری جیکوب پاروت از روش کاوش رادیویی متقابل استفاده کردند - سیگنال بین دو ماهواره آژانس فضایی اروپا، مارس اکسپرس و مدارگرد ردیابی گاز اگزومارس، که به دور مریخ میچرخند، منتقل شد.
تجزیه و تحلیل ۷۱ اندازهگیری از این دست، که ۳۵ مورد از آنها در طول روز انجام شده است، بینشهای جدیدی در مورد دینامیک یونوسفر ارائه داد. دانشمندان دریافتند که حداکثر چگالی الکترون در لایه بالایی در طول روز بسیار ملایمتر از آنچه قبلاً تصور میشد تغییر میکند. علاوه بر این، کشف شد که لایه پایینی حتی در ظهر نیز پابرجاست و فرضیات قبلی در مورد ناپدید شدن آن را رد میکند.
کشف الگوهای دمایی به ویژه شگفتانگیز بود: حداکثر دمای یونوسفر برخلاف انتظار، نه در ظهر، بلکه نزدیکتر به غروب خورشید در مریخ به دست میآید. مدلهای کامپیوتری نشان دادند که این رفتار با حرکت تودههای هوا و بادها مرتبط است و نه با گرمایش مستقیم خورشید.