به گزارش مجله خبری نگار، هموگلوبین نقش عمدهای در انتقال اکسیژن از ریهها از طریق رگهای خونی به بافتها و اندامهای مختلف بدن دارد.
رنگ مواد شیمیایی که میبینیم بسته به طول موج نوری که چشمان ما منعکس میکند، متفاوت است. به عنوان مثال، هموگلوبین متصل به اکسیژن، نور آبی-سبز را جذب کرده و نور قرمز-نارنجی را منعکس میکند، به همین دلیل است که خون قرمز به نظر میرسد.
بنابراین، خون شریانی و مویرگی که غنی از اکسیژن است، قرمز روشن است، در حالی که خون وریدی که حاوی اکسیژن کمتری است، قرمز تیره است.
رنگ خونی که از بدن خارج میشود، به مرور زمان و با خشک شدن، در نتیجه تجزیه هموگلوبین به متهموگلوبین، تیره میشود. رنگ خون خشک شده نیز همچنان در حال تغییر است و به تدریج به دلیل ترکیب دیگری به نام هموکروماتها تیرهتر میشود.
این تغییرات مداوم رنگ و مواد شیمیایی به دانشمندان پزشکی قانونی اجازه میدهد تا زمان وجود لکههای خون در صحنه جرم را تعیین کنند و به تحقیقات جنایی کمک کنند.
رگها در افراد رنگپریده آبی به نظر میرسند، نه به این دلیل که حاوی خون آبی هستند و نه به این دلیل که خون برگشتی به ریهها حاوی اکسیژن کمی است. خون انسان تحت هیچ شرایطی آبی نمیشود.
رنگ آبی که در رگها میبینیم در واقع یک خطای دید است. این به دلیل نحوه تعامل نور با بافت زیر جلدی است: نور قرمز-نارنجی با طول موج بلندتر، نسبت به نور آبی-سبز، عمیقتر به بافت نفوذ میکند. وقتی نور قرمز به رگها میرسد، توسط هموگلوبین جذب میشود، بنابراین به چشم ما منعکس نمیشود. با این حال، نور آبی به راحتی از سطح پوست منعکس میشود و باعث میشود رگها برای ما آبی به نظر برسند.
جالب است که خون برخی از حیوانات به رنگهای مختلفی مانند آبی، سبز، بیرنگ یا حتی بنفش است. این به دلیل تفاوت در مادهای است که اکسیژن را در بدن آنها حمل میکند. به عنوان مثال، ماهی مرکب و ماهی دم شمشیری خون آبی دارند، زیرا مس عنصری است که وظیفه انتقال اکسیژن را بر عهده دارد، نه آهن، مانند آنچه در خون انسان وجود دارد.