به گزارش مجله خبری نگار، آیا بیش از حد نگران هستید؟ شاید ناخودآگاه فکر میکنید که اگر «به اندازه کافی نگران باشید» میتوانید از اتفاقات بد جلوگیری کنید، اما واقعیت این است که نگرانی میتواند بدن را به گونهای تحت تاثیر قرار دهد که ممکن است شما را شگفت زده کند. هنگامی که نگرانی شما بیش از حد شود، میتواند منجر به احساس اضطراب شدید و حتی باعث بیماری جسمی شود.
نگرانی احساس ناراحتی یا درگیری ذهنی بیش از حد در مورد یک موقعیت یا مشکل است. با نگرانی بیش از حد، ذهن و بدن شما بیش از حد در حال فعالیت هستند، زیرا دائماً روی "آنچه ممکن است اتفاق بیفتد" تمرکز میکنند.
در میان نگرانی بیش از حد، ممکن است در ساعات بیداری دچار اضطراب شدید (حتی وحشت) شوید. بسیاری از افراد نگران مزمن از احساس عذاب قریب الوقوع یا ترسهای غیرواقعی میگویند که فقط نگرانی آنها را افزایش میدهد. این افراد بیش از حد نسبت به محیط خود و انتقاد دیگران حساس هستند، ممکن است هر چیزی و هر کسی را به عنوان یک تهدید بالقوه ببینند.
نگرانی مزمن میتواند زندگی روزمره شما را به قدری تحت تاثیر قرار دهد که ممکن است در اشتها، عادات سبک زندگی، روابط، خواب و عملکرد شغلی شما اختلال ایجاد کند. بسیاری از افرادی که بیش از حد نگران هستند، آنقدر مضطرب هستند که به دنبال یافتن تسکین، به عادات مضر سبک زندگی مانند پرخوری، سیگار کشیدن یا مصرف الکل و مواد مخدر روی میآورند.
اضطراب یک واکنش طبیعی به استرس است. با این حال، اضطراب مداوم ممکن است نتیجه اختلالی مانند اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس یا اضطراب اجتماعی باشد. اضطراب به طرق مختلف ظاهر میشود و از نظر سن، جنسیت یا نژاد تبعیض قائل نمیشود.
رویدادهای استرس زا مانند یک آزمون یا مصاحبه شغلی میتواند هر کسی را کمی مضطرب کند و گاهی اوقات، کمی نگرانی یا اضطراب مفید است. میتواند به شما کمک کند تا برای یک موقعیت آینده آماده شوید. به عنوان مثال، اگر در حال آماده شدن برای یک مصاحبه شغلی هستید، کمی نگرانی یا اضطراب ممکن است شما را وادار کند تا در مورد موقعیت شغلی بیشتر بدانید. سپس میتوانید خود را حرفه ایتر به کارفرمای احتمالی معرفی کنید. نگرانی در مورد آزمون ممکن است به شما کمک کند تا در روز آزمون بیشتر مطالعه کنید و آمادگی بیشتری داشته باشید.
اما نگرانیهای بیش از حد به این موقعیتها یا محرکهای استرس زا سریع و شدید واکنش نشان میدهند. حتی فکر کردن به موقعیت میتواند باعث ناراحتی و ناتوانی شدید این افراد شود. نگرانی بیش از حد یا ترس یا اضطراب مداوم زمانی مضر است که آنقدر غیرمنطقی شود که نتوانید روی واقعیت تمرکز کنید یا به وضوح فکر کنید. افرادی که اضطراب بالایی دارند در کنترل نگرانیهای خود مشکل دارند و وقتی این اتفاق میافتد، ممکن است علائم فیزیکی واقعی را تجربه کنند.
استرس ناشی از خواستهها و فشارهایی است که هر روز تجربه میکنیم. صفهای طولانی در فروشگاه مواد غذایی، ترافیک ساعت شلوغی، زنگ تلفن یا یک بیماری مزمن همه نمونههایی از مواردی هستند که میتوانند باعث استرس روزانه شوند. هنگامی که نگرانی و اضطراب بیش از حد میشود، این احتمال وجود دارد که پاسخ استرسی را تحریک کند.
دو عنصر در پاسخ به استرس وجود دارد. اولین مورد درک چالش است. دوم یک واکنش فیزیولوژیکی خودکار به نام پاسخ "جنگ یا گریز" است که باعث افزایش آدرنالین میشود و بدن شما را در حالت هشدار قرار میدهد. در گذشته پاسخ "جنگ یا گریز" اجداد ما را از خطراتی مانند حیوانات وحشی که به راحتی میتوانستند آنها را بکشند محافظت میکرد. اگرچه امروزه ما معمولاً با حیوانات وحشی روبرو نمیشویم، اما خطرات هنوز وجود دارند.
نگرانی مزمن و استرس عاطفی میتواند باعث ایجاد یک سری مشکلات سلامتی شود. این مشکل زمانی رخ میدهد که حالت مبارزه یا فرار توسط نگرانی و اضطراب بیش از حد شود. پاسخ مبارزه یا گریز باعث میشود که سیستم عصبی سمپاتیک بدن هورمونهای استرس مانند کورتیزول را ترشح کند. این هورمونها میتوانند سطح قند خون و تری گلیسیرید (چربی خون) را افزایش دهند. هورمونها همچنین باعث واکنشهای فیزیکی میشوند مانند:
مشکل در بلع
سرگیجه
خشکی دهان
ضربان قلب سریع
خستگی
سردرد
ناتوانی در تمرکز
تحریک پذیری
دردهای عضلانی
تنش عضلانی
حالت تهوع
عصبی بودن
تنفس سریع و پی در پی
تنگی نفس
تعریق
لرزش و تکان خوردن
هنگامی که سوخت بیش از حد در خون برای فعالیتهای بدنی استفاده نمیشود، اضطراب مزمن و ترشح هورمونهای استرس میتواند عواقب جسمانی جدی داشته باشد، از جمله:
سرکوب سیستم ایمنی
اختلالات گوارشی
تنش عضلانی
از دست دادن حافظه کوتاه مدت
بیماری عروق کرونر زودرس
حمله قلبی
اگر نگرانی بیش از حد و اضطراب بالا درمان نشود، میتواند منجر به افسردگی و حتی افکار خودکشی شود.
اگرچه این اثرات پاسخی به استرس هستند، استرس به سادگی محرک آن است. اینکه بیمار شوید یا نه بستگی به نحوه مدیریت استرس شما دارد. پاسخهای فیزیکی به استرس شامل سیستم ایمنی، قلب و عروق خونی و نحوه ترشح هورمونها توسط غدد خاصی میشود. این هورمونها به تنظیم عملکردهای مختلف بدن مانند عملکرد مغز و تکانههای عصبی کمک میکنند.
همه این سیستمها با هم تعامل دارند و عمیقاً تحت تأثیر سبک مقابله و وضعیت روانی شما هستند. این استرس نیست که شما را بیمار میکند. در عوض، این واکنشهایی مانند نگرانی و اضطراب بیش از حد بر این سیستمهای تعاملی مختلف است که میتواند باعث بیماری جسمی شود. با این حال، کارهایی وجود دارد که میتوانید انجام دهید، تا از سلامت خود مراقبت کنید از جمله تغییر سبک زندگی.
اگرچه نگرانی بیش از حد و اضطراب زیاد میتواند باعث عدم تعادل در بدن شما شود، گزینههای زیادی وجود دارد که میتواند هماهنگی ذهن، بدن و روح را دوباره برقرار کند.
با پزشک خود صحبت کنید: با صحبت با پزشک خود شروع کنید. یک معاینه فیزیکی کامل انجام دهید تا مطمئن شوید که سایر مشکلات سلامتی به احساس اضطراب شما دامن نمیزند. پزشک ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی را برای کمک به مدیریت اضطراب و نگرانی بیش از حد تجویز کند.
روزانه ورزش کنید: با تایید پزشک، یک برنامه ورزشی منظم را شروع کنید. بدون شک، مواد شیمیایی تولید شده در طول ورزش متوسط میتواند از نظر افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن بسیار مفید باشد. ورزشهای هوازی و تقویتی منظم نیز یک راه بسیار موثر برای آموزش بدن برای مقابله با استرس تحت شرایط کنترل شده است.
یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید: استرس و نگرانی برخی افراد را به خوردن خیلی کم، برخی دیگر بیش از حد یا خوردن غذاهای ناسالم تحریک میکند. وقتی نگرانی شما را به سمت پرخوری سوق میدهد، سلامت خود را در نظر داشته باشید.
کافئین را در حد اعتدال مصرف کنید: کافئین سیستم عصبی را تحریک میکند که میتواند آدرنالین را تحریک کند و باعث ایجاد احساس عصبی و عصبانیت شود.
مراقب نگرانیهای خود باشید: هر روز ۱۵ دقیقه را به خود اختصاص دهید که به خود اجازه دهید روی مشکلات و ترسها تمرکز کنید و سپس عهد کنید که بعد از پایان ۱۵ دقیقه آنها را رها کنید. هر کاری که میتوانید انجام دهید تا به خود یادآوری کنید که روی نگرانیها تمرکز نکنید.
یاد بگیرید که استراحت کنید: تکنیکهای آرامسازی میتوانند واکنش آرامسازی را تحریک کنند که یک حالت فیزیولوژیکی که با احساس گرما و هوشیاری ذهنی آرام مشخص میشود و برعکس پاسخ «جنگ یا گریز» است. تکنیکهای تمدد اعصاب میتوانند پتانسیل واقعی برای کاهش اضطراب و نگرانی ارائه دهند. آنها همچنین میتوانند توانایی شما در مدیریت استرس را افزایش دهند. با آرامش، جریان خون به مغز افزایش مییابد و امواج مغزی از ریتم هوشیار و بتا به ریتم آرام و آلفا تغییر میکنند. تکنیکهای تمدد اعصاب که به طور منظم تمرین میشوند، میتوانند با اثرات ناتوانکننده استرس مقابله کنند. تکنیکهای متداول آرامش شامل تنفس عمیق شکمی، مدیتیشن، گوش دادن به موسیقی آرام بخش و فعالیتهایی مانند یوگا و تای چی است.
مدیتیشن کنید: مدیتیشن روزانه (به جای نگرانی) ممکن است به شما کمک کند از افکار منفی دور شوید و به شما این امکان را میدهد که از نگرانیهایی که بدن شما را در حالت هوشیاری بالا نگه میدارند، خلاص شوید. با مدیتیشن، شما به طور هدفمند به آنچه در لحظه حال اتفاق میافتد توجه میکنید بدون اینکه به گذشته یا آینده فکر کنید. مدیتیشن باعث کاهش هورمونهایی مانند کورتیزول و آدرنالین میشود که در طی "جنگ یا گریز" یا پاسخ استرس ترشح میشوند.
یک شبکه اجتماعی قوی داشته باشید: احساس مزمن تنهایی یا انزوای اجتماعی، مدیریت موثر استرس را دشوارتر میکند. افرادی که ازدواج خوشبختی دارند و یا دوستان زیادی دارند، نه تنها امید به زندگی بیشتری در مقایسه با افرادی که ازدواج نمیکنند، دارند، بلکه تقریباً همه انواع بیماریها را نیز کمتر تجربه میکنند.
با یک درمانگر حرفهای صحبت کنید: مشاوره روانشناختی میتواند به شما کمک کند تا راهبردهای مقابلهای مناسبی را برای مقابله با مسائلی که باعث نگرانی بیش از حد میشوند، ایجاد کنید. مداخله روانشناختی میتواند روشهای مقابلهای را در اختیار شما قرار دهد که میتوانید در داخل یا خارج از سایر برنامههای درمانی از آنها استفاده کنید. درمانگر به شما کمک میکند تا تشخیص دهید که چه نوع افکار و باورهایی باعث اضطراب میشوند و سپس برای کاهش آنها با شما همکاری میکند.
درمانگر میتواند با پیشنهاد راههایی که ممکن است به شما در تغییر کمک کند، به شما کمک کند. اما شما باید کسی باشید که تغییرات را ایجاد میکند. درمان تنها زمانی موفق است که برای بهتر شدن تلاش کنید.