به گزارش مجله خبری نگار،چه همیشه دغدغهی ازدواج داشته اید و چه اینکه تا قبل از آشنایی با شریک عاطفی فعلی تان، هرگز به فکر ازدواج نیفتاده بودید، باز هم سخت میشود فهمید که واقعاً چه زمانی آمادگی ازدواج کردن را دارید.
گرچه بعضی روابط عاطفی طوری پیش میروند که طرفین رابطه خیلی زود تصمیم به ازدواج میگیرند، اما در اغلب روابط عاطفی، مدتی طول میکشد تا طرفین رابطه مطمئن شوند که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند.
نشانههایی که در ادامه دربارهی آنها صحبت خواهیم کرد به شما کمک میکنند به جای طولانی کردن رابطهی خود، متوجه شوید که آمادگی ازدواج کردن با شریک عاطفی خود را دارید یا خیر.
اغلب افراد در رابطهی عاطفی خود یک دورهی به اصطلاح «ماه عسل» را تجربه میکنند که میتواند بین چند ماه تا بیش از یک سال به طول انجامد.
حتی اگر بیش از این هم طول کشد، ضروری است تا گذر از این مرحله صبر کنید تا بتوانید شیدایی را از واقعیت، احساسات عمیق عاشقانه و تعهد تشخیص دهید.
یک نشانهی شیدایی این است که احساس کنید نمیتوانید بدون آن شخص زندگی کنید و این مسأله تمام دغدغهی شما شده باشد. ممکن است به خاطر رابطه تان از ارزشها و نیازهای خودتان بگذرید و از همه چیز دست بکشید.
گرچه گذر از مرحلهی «ماه عسل» میتواند ناخوشایند باشد، اما اولین دعواهایتان با یکدیگر اطلاعات مهمی دربارهی اینکه آیندهی مشترک تان میتواند چه شکل و شمایلی داشته باشد، به دست خواهد داد.
معمولاً اولین چالشهایی که در رابطه عاطفی با آنها مواجه میشوید، همان چالشهای دائمیای هستند که هرگز تغییر نمیکنند. در حقیقت، این چالشها را نمیتوان از بین برد، بلکه صرفاً باید آنها را مدیریت کرد.
این همان زمانی است که باید تصمیم بگیرید که آیا میتوانید با وجود این عیب و نقصها و اختلاف نظرها با یکدیگر زندگی کنید یا خیر.
دعوا و مشاجره بخشی اجتناب ناپذیر از رابطه عاطفی است و داشتن پختگی عاطفی نقش بسیار مهمی در مدیریت این تجربهی پر تنش، بدون لطمه خوردن به پیوندی که میان شما برقرار است، دارد.
منظور از پختگی عاطفی این است که بتوانید چیزی که دارد بر شما میگذرد را واقعاً پردازش کنید و بفهمید که محرکهایی که عامل خشم شما هستند، کدام اند.
برای بعضی افراد این فرآیند شامل مرور زخمهای گذشته است تا ببینند که آیا این زخمها بر نحوهی واکنش آنها در دعواها و مشاجرات تأثیر گذاشته است یا خیر. به علاوه، این کار احتمال قهر کردن تان یا اینکه شریک عاطفی تان را مقصر بدانید را کمتر میکند.
آگاهی از محرکهایی که عامل خشم تان هستند، کافی نیست؛ شما باید بتواند آنها را با شریک عاطفی تان هم در میان بگذراید. برای داشتن یک رابطه عاطفی موفق، آسیب پذیری نقش بسیار مهمی دارد، به ویژه برای داشتن یک زندگی مشترک بادوام و شاد.
آیا میتوانید درباره احساس تان با شریک عاطفی تان راحت و صادقانه صحبت کنید یا خیلی زود عصبانی میشوید یا قهر میکنید؟
لازم نیست همیشه در بیان دقیق احساسات تان بی نقص باشید.
حتی اگر اولین واکنش تان قهر کردن باشد هم میتوانید دربارهی این صحبت کنید که چه چیزی باعث میشود تصمیم به قهر کردن بگیرید.
توانایی تشخیص و صحبت دربارهی ناامنیهای روانی عمیقتر خود، به جای اتکا کردن به شیوههای مقابلهای برای محافظت از خود، یکی از نشانههای صمیمیت واقعی است.
حتی اگر از مهارتهای ارتباطی فوق العادهای هم برخوردار باشید هم بعضی چیزها هست که شما و شریک عاطفی تان نمیتوانید دربارهی آنها باهم صحبت کنید، گویی که شما و او خواستههای کاملاً متفاوتی در زندگی دارید.
سازگاری امر بسیار مهمی است؛ باید مطمئن شوید که شما و شریک عاطفی تان ارزش ها، علایق، باورها و سرگرمیهای مشترکی دارید.
گرچه هیچ زوجی پیدا نمیشود که عیناً مانند یکدیگر باشند، اما شما و شریک عاطفی تان باید از نگرش یکسانی دربارهی تصمیمات بزرگ زندگی، مانند داشتن یا نداشتن فرزند، برخوردار باشید و همینطور دربارهی کارهایی که مایل به انجام شان هستید.
تعریف شما و شریک عاطفی تان از خوب و بد چیست؟ برای شما و او چه چیزی در زندگی ارزش محسوب میشود؟ و در نهایت اینکه آیا تناسبی میان پاسخهای شما و شریک عاطفی تان به این سؤالات وجود دارد؟
هیچ کس با آمادگی کامل پا به زندگی مشترک نمیگذارد. در حقیقت، ممکن است کماکان احساس کنید که هنوز کار زیادی مانده تا برای ارتقای شخصیت و روان خود انجام دهید یا کارهای باقیماندهی زیادی در حرفهی خود دارید، امری طبیعی که ایرادی هم ندارد.
مهم، خودآگاهی شما و میل تان به تغییر است.
شاید همه چیز را باهم نداشته باشید، اما میدانید کاستی هایتان از کجا هستند. به علاوه، شما این تمایل را دارید که در ارتباط تان با شریک عاطفی خود، رشد کنید و آن مسائل را حل و فصل کنید.
منبع:روزیاتو