به گزارش مجله خبری نگار،زهره گرمترین سیاره در مدار خورشیدی است، این سیاره شامل هواکره میباشد هواکرهای درشت و انبوه که باعث میشود که دیدن روی آن با چشم انسان سخت است. اغلب هواکره آن را دی اکسید کربن ایجاد کرده، و در آن قطرههای کوچک سولفوریک اسید تشکیل شده است. وجود دی اکسید کربن در هواکره این سیاره که گرما را در خود نگه میدارد و دمای آن را بسیار افزایش میدهد. زهره در مقایسه با اغلب سیارهها در منظومه خورشیدی (شمسی) از عبارت زمین کرویتر میباشد، و به خاطر چرخش آرام دور محوری آن حادثه تورفتگی یا هموار شدن جهتها و طلوع کردن یا تورم مناطق استوایی در آن کمتر از بقیه سیارهها اتفاق میافتد. در مدت زمان ۲۴ ساعت در سیاره زهره (ناهید) از یک سال این سیاره کمی طولانیتر است، این سیاره یکی از سیاران سنگی و فشرده و دارای آتش فشان فعال و زلزله میباشد. زهره در خط منظومه شمسی تقریبا دایره واری با معدل فاصله ۱۰۸ میلیون کیلومتر از خورشید به مدار آن میچرخد. در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی کاوشگر ماژلان را به طرف زهره فرستاد، که سیگنالهای آن از ابرهای این سیاره رد شده است. برای اولین بار محققان اطلاعات جالبی درباره سطح زهره به دست آوردند که معلوم میکرد زهره دارای قابلیت حرکت چرخشی در طرف معکوس است، که چرخش آن از شرق به غرب و آفتاب از غرب طلوع و در شرق غروب میکند. ابن سینا در قرن یازدهم میلادی عبور زهره از مقابل خورشید مشاهده کرده است، ابن باجه ستاره شناس در قرن دوازدهم میلادی از نظارت دو سیاره به صورت دو نقطه سیاه بر چهرهی خورشید خبر داد که یک سده بعد از او قطب الدین شیرازی اختر شناس ایرانی در رصد خانه مراغه آن را با عنوان عبور زهره آن را یافت.