نترسیدیم، بردیم؛ عبور از ربات‌های ژاپنی با چاشنی همدلی

به گزارش مجله خبری نگار، برد شیرین و انرژی‌بخش یوز‌های شایسته فوتبال ایران برابر ربات‌های قدرتمند ژاپنی اگرچه تا قبل از بازی ما مقابل سامورایی‌ها پیش‌بینی‌اش سخت و اندکی دور از ذهن بود، اما یک نکته مهم وکلیدی را ثابت کرد و آن اصل حیاتی این بود که شکست و عبور از سامورایی‌های ژاپنی میسر نبود جز با بهره‌گیری از چاشنی همدلی و بازی کردن شاهزاده‌های پارسی با قلب‌شان.

بازی برای برد تا لحظه آخر

شاید قبل از شروع بازی تیم ملی فوتبال ایران برابر سامورایی‌های فوتبال ژاپن، اگر از علاقه‌مندان و هواداران تیم ملی فوتبال ایران سؤال می‌پرسیدید که چه نتیجه‌ای را در پایان بازی ما مقابل سامورایی‌ها پیش‌بینی می‌کنید، کمتر کسی (حتی مثبت‌اندیش‌ترین هواداران فوتبال ایران) برد مقتدرانه یوز‌های کشورمان را در ۹۰ دقیقه قانونی بازی به سود ما پیش‌بینی می‌کرد. اتفاقی که حتی اکثر کارشناسان فوتبال بلد نیز وقوعش را کمرنگ و بعید تخمین می‌زدند.

اما نهایتاً زیبایی فوتبال و غیرقابل پیش‌بینی بودن این ورزش جذاب و مهیج، بار دیگر در بازی ایران مقابل ژاپن ثابت کرد که بازی فوتبال را هیچ‌وقت نمی‌شود صفر و صدی پیش‌بینی کرد، زیرا همه دیدیم که بر و بچه‌های شایسته فوتبال ایران در زمین بازی برخلاف آنچه که انتظار می‌رفت در هر دو نیمه بازی به قدری زیبا و غیرتمندانه توپ زدند که سامورایی‌ها با همه ادعایی که در فوتبال آسیا و دنیا دارند، توان ایستادگی و مقاوت مقابل ما را نداشتند.

تیم ملی فوتبال ایران در بازی مقابل ژاپن چه در نیمه نخست و چه در نیمه دوم بازی طوری حریف را تحت فشار قرار دادند و توپ و میدان مسابقه را از آن خود کرده بودند که ژاپنی‌ها راهی برای نفوذ به دروازه ایران و عبور از ما نداشتند. بازی غرورآفرین شاگردان امیر قلعه‌نویی مقابل ژاپنی‌ها ثابت کرد سوای داشتن برنامه و استراتژی درست برای بازی مقابل رقبا، وقتی بازیکنان با قلب خود بازی می‌کنند و برای شادی دل مردم خود پا به توپ می‌شوند، قطعاً این انرژی مثبت تبدیل به موتور محرک تیم شده و ناخودآگاه بازیکنان را به جلو برای برد حتی تا لحظه آخر سوق می‌دهد. کاری که ملی‌پوشان فوتبال کشورمان بدرستی آن را در زمین فوتبال پیاده کردند.

درس تاریخی یوز‌ها به ژاپن در اجوکیشن سیتی

بی‌تردید برد شیرین بچه‌های شایسته فوتبال ایران مقابل ژاپن در ورزشگاه زیبای اجوکیشن سیتی شهر دوحه، درس بزرگ و فراموش نشدنی تاریخی بود که ما به سامورایی‌های مغرور دادیم. زیرا شاید همانطوری که ما حریف قدرتمند خود را دست کم نگرفتیم و با برنامه جلوی حریف مدعی خود در زمین مسابقه حاضر شده بودیم، ژاپنی‌ها هم اندکی به تبلیغات زیادی که قبل از بازی برابر ایران، باد زیر پوست‌شان انداخته بود، غره شده و در زمین بازی اسیر غرور کاذب خود شدند. ژاپنی‌ها مطئناً تیمی قدرتمند و پرمهره در فوتبال آسیا به شمار می‌روند که در قدرت و توان‌شان هیچ شک و تردیدی نیست، اما نوع و سبک بازی ژاپنی‌ها مقابل بچه‌های فوتبال ایران از ابتدای بازی بیانگر نکته مهمی بود که شاید از نگاه و چشم بینندگان و مخاطبان این بازی زیبا و حساس دور مانده بود. ملی‌پوشان فوتبال ایران در زمین بازی با این برد شیرین و دلچسب خود یاد دادند که همه چیز در زمین بازی مشخص می‌شود.

اجوکیشن سیتی قطر، مطمئناً تا سال‌ها در یاد و خاطر ژاپنی‌ها و هواداران این تیم خواهند ماند. درس بزرگ و تاریخی که یوز‌های ایرانی به سامورایی‌های مغرور در زمین فوتبال دادند این بود که تکلیف بازی فوتبال فقط در زمین مسابقه مشخص می‌شود. بی شک فوتبال و ستاره‌های ژاپنی در مستطیل سبز قابل احترام و ارزشمند هستند.

اما یک چیز را که احتمالاً ژاپنی‌ها در بازی مقابل یوز‌های ایرانی فراموش کرده بودند، خلاقیت‌های فردی و تا پای جان دویدن و بازی کردن بازیکنان ایرانی برای ایران و ایرانی بود؛ درس تاریخی و بزرگی که ما در اجوکیشن سیتی به ژاپنی‌ها دادیم و قطعاً تا سال‌ها ملکه ذهن آن‌ها خواهد بود.

این تیم یعنی تیم ملی فوتبال ایران مطمئناً با همین سبک و سیاق عطش جام را دارد. پس گزافه نیست اگر یوز‌های ایرانی را از حالا با امید به خدا و دعای خیر ملت ایران، فینالیست جام ملت‌ها بدانیم و احتمالاً قهرمان این جام در دوحه قطر؛ با همدلی و اتحادی که بعد از این برد شیرین و تاریخی به تیم تزریق شد.