دخترم ۱۰ ساله شد، اما اضطراب جدایی‌اش کم نشد

به گزارش مجله خبری نگار، مادری هستم ۳۳ ساله. دختری دارم ۱۰ ساله. او از کودکی به من خیلی وابسته بود و اضطراب‌جدایی داشت. توقع داشتم وقتی بزرگ‌تر شود، بهتر شود، اما نشد. الان حتی نمی‌گذارد از طبقه دوم بروم پایین و یک بسته از پیک بگیرم و برگردم بالا! می‌گوید من هم باید بیایم و اگر مخالفت کنم، مثل ابر بهاری گریه می‌کند. چه کنم؟

مادر مهربان، گاهی چسبیدن کودک به شما می‌تواند بی‌دلیل رخ دهد، اما در بیشتر مواقع می‌توانید منبع آن را شناسایی کنید. منشأ اضطراب‌جدایی کودک می‌تواند اضطراب خود مادر باشد. مادری که خودش مضطرب است و حمایت و مراقبت افراطی نسبت به کودک دارد، باعث می‌شود احساس امنیت کودک کاهش پیدا کند.

در واقع منشأ اضطراب اغلب کودکان، مادرانی هستند که خودشان به کودک وابسته‌اند و حمایت بی‌اندازه می‌کنند. وقتی کودک وابسته بار بیاید، طبیعی است که اگر قرار باشد برای لحظه‌ای جدا از مادر یا والدین باشد، این جدایی را نپذیرد. دلیل دیگر می‌تواند بی‌اعتمادی دخترتان به شما باشد. مثلا اگر کودک به یکباره از شیر گرفته شده باشد، منجر به بی‌اعتمادی کودک می‌شود، زیرا کودک یکبار ه شیرمادر را از دست داده و ترس دارد که چیز‌های دیگر را هم از دست بدهد. یکی دیگر از عوامل ایجادکننده این شرایط می‌تواند تحولات و تغییرات در شرایط عادی زندگی باشد؛ برای مثال به‌دنیا آمدن یک خواهر یا برادر یا رفتن به یک خانه جدید، عوض‌کردن مهدکودک یا مدرسه و .... اما برای رفع این وابستگی باید چه کرد؟

ترس‌های دخترتان را کشف کنید

زمانی که متوجه شدید کودک‌تان عادت کرده مدام به شما بچسبد، باید سعی کنید درباره این مسئله با او صحبت کنید. به هیچ عنوان احساسات یا ترس‌های او را نادیده نگیرید و با شفقت و محبت با او صحبت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید که اگر بترسد و به پدر یا مادر نیاز داشته باشد، مشکلی پیش نخواهد آمد. سعی کنید از طریق احساساتش، راهکار‌هایی پیشنهاد بدهید تا به او کمک کند؛ برای مثال، اگر از این می‌ترسد که به مکان جدیدی برود، درباره برنامه روزانه با او صحبت کنید و به او بگویید که دقیقا چه زمانی به دنبالش می‌روید. سعی کنید حتما به قولی که می‌دهید، پایبند باشید و راس زمان مقرر به دنبالش بروید تا حس اطمینان را در او تقویت کنید.

برایش سرگرمی ایجاد کنید

شما باید برای دخترتان ابزار سرگرمی ایجاد کنید چراکه بچه‌های بیکار، وابستگی‌شان به پدر و مادر بیشتر است. سرگرمی‌های کودکان می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد؛ مثلاً والدین می‌توانند محوطه‌ای مانند استخر‌های بادی را در خانه آماده و بچه‌ها را سرگرم کنند؛ یا با سه، چهار پشتی، محوطه‌ای مستطیل شکل و حجم‌دار ایجاد کنند و چند توپ در آن محوطه بیندازند تا بچه در همین محوطه محدود، سرگرم شود.

نیاز‌های اولیه‌اش را به او یادآوری نکنید

یک سری نیازها، جزو نیاز‌های اولیه هستند مانند خوردن، آشامیدن، خوابیدن و دفع کردن. نباید این نیاز‌ها را به کودک یادآوری کرد. اگر کودک گرسنه شود، خودش باید غذا بخورد نه این که با روش غلط به زور به او غذا دهیم. وقتی این‌گونه شد و ما مدام به کودک یادآوری کنیم، کودک حتی نیاز‌های اولیه خودش را با زحمت انجام می‌دهد. به شما به عنوان یک مادر توصیه می‌شود بدون آن‌که از خودتان ناآرامی نشان دهید، نیاز‌های دخترتان را با تاخیر جواب دهید. مثلا اگر در آشپزخانه هستید و دخترتان وقتی متوجه می‌شود در کنارش نیستید و با اضطراب شما را صدا می‌کند، در این حالت باید آرامش خود را حفظ کنید و اجازه دهید دخترتان خودش شما را پیدا کند. اگر با این روش‌ها رفتار فرزند نازنین شما تغییر نکرد، از یک روان شناس یا مشاور کودک کمک بگیرید.

منبع: خراسان