کد مطلب: ۵۴۴۰۰۶
۲۱ آذر ۱۴۰۲ - ۲۲:۲۹
انگیزه زیاد علی پاکدامن کار خودش را کرد. هرچند کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر در گرندپری فرانسه مدال نگرفت، اما هفتمی‌اش، او را آسانسوری در رنکینگ جهانی چهار پله بالا برد و الان رتبه هشتم رنکینگ جهانی است.

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: انگیزه زیاد علی پاکدامن کار خودش را کرد. هرچند کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر در گرندپری فرانسه مدال نگرفت، اما هفتمی‌اش، او را آسانسوری در رنکینگ جهانی چهار پله بالا برد و الان رتبه هشتم رنکینگ جهانی است. جایی که کاپیتان پاکدامن را خوشحال کرده، اما به قول خودش فقط یک خوشحالی است و بس. حالا آرزوی او رفتن روی سکوی المپیک پاریس است. نتیجه‌ای که حسرت به دلش نگذارد.

تو با هفتمی در گرندپری فرانسه، صعود چهارپله‌ای در رنکینگ جهانی داشتی، این اتفاق خوبی برای تو است، اینطور نیست؟

خدا را شکر، همه هم و غم من این است که بین ۱۶ نفر اول رنکینگ جهانی بمانم و حتی اگر بالاتر هم بروم که چه بهتر، برایم عالی است. البته به رنکینگ فکر نمی‌کنم. به نظر من همه شمشیربازان در رنکینگ جهانی، رقبای المپیکی‌ام هستند و اگر قرار به نتیجه باشد، باید با همه آن‌ها دوئل کنم.

صعود در رنکینگ جهانی، مقدمه است برای نتیجه بهتر در المپیک ۲۰۲۴ پاریس؟

صعودم به جمع ۸ نفر اول رنکینگ جهانی شمشیربازی سابر، خوشحالم کرد. فقط خوشحال، همین. شاید اگر مدال برنز این مسابقه را هم می‌گرفتم خوشحال‌تر از این نمی‌شدم، اما می‌خواهم بهترین عملکردم را در المپیک داشته باشم. تنها حضور صرف در المپیک راضی‌ام نمی‌کند، بلکه دوست دارم این بار به جمع مدال‌آوران المپیک اضافه شوم تا بعد‌ها حسرت چیزی را نخورم. نگویم کاش بیشتر کار می‌کردم، بیشتر تمرین می‌کردم.

تو برای المپیک هم لحظه‌شماری می‌کنی؟

برای المپیک لحظه‌شماری می‌کنم، اما برای اینکه حسرتی نماند باید خیلی جدی‌تر از قبل تمرین کنم. حالا بیشتر از المپیک به مسابقاتی که این چند وقت داریم فکر می‌کنم، چرا که مدال المپیک از همین پیست‌ها می‌گذرد. در واقع اگر قرار به گرفتن مدال المپیک باشد، باید از این پیست‌ها شروع کنم. هدف بلندمدتم موفقیت در پاریس است.

گرندپری فرانسه چطور بود؟

مسابقه خیلی خوبی بود. من خیلی باانگیزه بودم و شمشیربازان فرانسوی را قلع و قمع کردم. نه به خاطر مطالب انتقادآمیزی که برایم منتشر شده، بله می‌خواستم به خودم نشان دهم که چقدر توانمندم. می‌خواستم کارم را به نحو احسن انجام دهم. کاش مدال می‌گرفتم.

چرا نشد؟

من پای مدال ۱۰-۸ جلو بودم، اما وقتی تمرکزم به هم ریخت، باختم. در واقع رقیبم ۴-۳ ضربه به من زد که درست بود و نتوانستم او را مهار کنم، با داور برای آنالیز ضربه‌ها صحبت کردم، در حالی که ۱۰-۸ هنوز بازی به نفع من بود، با یک اشتباه تکنیکی که انجام دادم، رقیبم ۶ ضربه پشت سر هم زد و بازی ۱۴-۱۰ به نفع رقیب شد و امتیاز آخر را هم گرفت و من باختم.

ظاهراً از انتقاداتی که به تو شده خیلی ناراحت شدی؟

من وقتی تافته جدا بافته می‌شوم که کار اضافه‌ای برایم انجام دهند و امتیاز ویژه‌ای به من بدهند. در حالی که شرایط برای من و بقیه بچه‌ها یکسان است.

قضیه این است که وقتی علی پاکدامن، نفر اول تیم ملی شمشیربازی است، همه از او توقع دارند که همیشه ستاره باشد.

توقع درستی است که وقتی یک ورزشکار در تورنمنتی خوب است، برای مسابقه‌ای دیگر هم همین توقع را داشته باشند، اما نمی‌شود. به هر حال ما ورزشکار حرفه‌ای هستیم و وضعیت ورزشکار حرفه‌ای انفرادی با تیمی فرق دارد. یک شمشیرباز فرصت زیادی برای استراحت و ریکاوری ذهنی ندارد، در حالی که شرایط رشته‌های تیمی متفاوت است. یک فوروارد فوتبالی شاید در مسابقه‌ای روز بدش باشد، اما با زدن یک گل، روز بدش می‌شود روز خوب. یا بازیکنی وقتی یک توپ جلوی پایش می‌افتد با استفاده از فرصت و گلزنی، ستاره می‌شود. رشته‌های انفرادی این‌طور نیست و تعداد مسابقه زیاد است و وقتی همیشه خوب نیستی، هجمه وارد می‌شود. اما من هم آدم هستم. درست است من در جام جهانی الجزایر نتایج خوبی نگرفتم، اما نرمال بودم. چرا باید همه توقع داشته باشند که من همیشه نتیجه خوبی بگیرم؟ اینکه همه می‌گویند علی در انفرادی و تیمی خوب نبود. مگر علی سهمیه‌اش قطعی نشده؟ علی امتیاز رنکینگ انفرادی‌اش را از جایی گرفته که بقیه هم بوده‌اند، رقابت برابر بوده، اما چرا بقیه امتیاز خوب نگرفتند؟ مثلاً همین نیما زاهدی هم می‌توانست امتیاز برای رنکینگ بگیرد، چرا که او فقط در قهرمانی آسیا و جهان نبوده و بقیه مسابقات با ما بود.

اما حقوقم به نسبت نتیجه تیمی نوشته شد. یعنی من که نفر آخر بودم، از نظر حقوقی هم نفر آخرم. من که نفر هشتم رنکینگ جهانی هستم، ۷ میلیون تومــــــــــــــان می‌گیرم، بعــــــــــد می‌گویند تافته جدا بافته‌ام.

باز رسیدیم به دربی و بازی تیم محبوب شما؛ استقلال، پنجشنبه با پرسپولیس بازی دارد. دربی را چطور می‌بینی؟

دست جواد نکونام واقعاً در استقلال خالی است. در این چند سال نتوانست خوب بازیکن بگیرد و قانون سقف قرارداد هم قانون الکی است که اضافه شده. به نظرم استقلال پنجشنبه با دست خالی جلوی پرسپولیس قرار می‌گیرد. شک نکنید تیمی برنده است که شخصیت تیمی‌اش را حفظ کند.

نکونام مربی خوبی برای استقلال است؟

من نکونام را به‌عنوان یک مربی و مدیر خوب قبول دارم. او آدم بزرگی است که پله، پله بالا آمد؛ از نساجی قائمشهر گرفته تا فولاد خوزستان و حالا هم استقلال. او در تیم ملی هم کمک‌مربی بود. به نظرم یحیی گل‌محمدی و جواد نکونام بهترین مربیان فوتبال ایران هستند.

چه نتیجه‌ای برای دربی پیش‌بینی می‌کنی؟

اگر قرار باشد استقلال بازی دربی را ببرد، باید یک – صفر برنده شود. خدا کند ببرد.

تو برای دربی هم به استادیوم می‌روی؟

من همیشه استادیوم می‌رفتم، نمی‌دانم پنجشنبه، برای دربی می‌روم یا نه؟ اگر پدرم بیاید، می‌روم.

تماشای بازی در استادیوم بهتر است یا از تلویزیون؟

استادیوم حال و هوای خاصی دارد. خیلی باحال است. درست است که تلویزیون یکسری تصاویری را نشان می‌دهد که وقتی در استادیوم هستی نمی‌بینی، اما می‌توانی آن‌ها را بعداً در هایلایت‌های صفحات مجازی ببینی.

حالا که زنان هم برای تماشا به استادیوم می‌آیند، با همسرت می‌روی؟

همسرم فوتبالی نیست و بنده خدا با این شرایط اذیت می‌شود.

برچسب ها: شمشیربازی
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر