به گزارش مجله خبری نگار،بسیاری از پزشکان بیشتر به تغییرات و عوارض فیزیکی دیابت توجه میکنند که هر چند مسئلهی بسیار مهمی است، اما چیزی که اغلب به آن بیتوجهی میشود «سلامت روان» است. برخی از افراد مبتلا به دیابت ممکن است احساس ناامیدی شدیدی را تجربه کنند و از اینکه مجبور هستند روزانه وضعیت خود را مدیریت کنند، احساس خستگی کنند. احتمال ابتلا به افسردگی در افراد مبتلا به دیابت، دو تا سه برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. از طرفی افسردگی خطر و شدت دیابت را افزایش میدهد.
اکثر افراد مبتلا به دیابت افسردگی ندارند. اما مطالعات نشان میدهد افرادی که مبتلا به دیابت هستند، افسردگی را بیش از دیگران تجربه میکنند.
استرس روزانه کنترل دیابت، میتواند باعث افسردگی شود. فرد مبتلا به دلیل کارهای اضافی که باید انجام دهد ممکن است احساس تنهایی یا جدا شدن از دوستان و خانواده خود را داشته باشد. افسردگی میتواند شما را به یک چرخه تکراری دچار کند. این مسئله میتواند انجام مراقبتهای لازم را دچار وقفه سازد. اگر دچار افسردگی باشید و انرژی لازم را نداشته باشید، آزمایشهای قند خون را به طور منظم انجام نخواهید داد. علاوه بر این، هم سطح قند خون بالا و هم پایین بر عملکرد مغز از نظر خلق و خو و توانایی تفکر تأثیر میگذارد. با گذشت زمان، دیابت میتواند ساختار مغز را تغییر دهد و منجر به اختلالات خلقی شود.
داشتن افسردگی میتواند مدیریت دیابت را دشوار کند و حال فرد را بدتر کند. این افراد ممکن است انگیزه کمتری برای انجام فعالیتهای خودمراقبتی داشته باشند. افراد مبتلا به افسردگی بیشتر در معرض کم تحرکی و رژیم غذایی ناسالم هستند که میتواند منجر به افزایش سطح قند خون شود. تحقیقات نشان میدهد که افراد مبتلا به بیماریهای روانی به ویژه افسردگی ممکن است در پیروی از توصیههای درمانی، شرکت در قرار ملاقاتها و پایش قند خون و مراقبت از پا با مشکل بیشتری مواجه شوند.
نشانههای افسردگی
عدم لذت بردن: برای انجام کارهایی که از آنها لذت میبردید، انگیزهای ندارید.
تغییر در الگوی خواب: برای خوابیدن مشکل دارید. اغلب در طول شب بیدار میشوید یا در طول روز بیش از حد میخوابید. شما زودتر از زمان عادی از خواب بیدار میشوید و دیگر نمیتوانید بخوابید.
تغییر در اشتها: بیشتر یا کمتر غذا میخورید، در نتیجه باعث افزایش سریع وزن و یا کاهش آن میشود.
مشکل تمرکز: نمیتوانید برنامه تلویزیونی را تماشا کنید یا مقاله بخوانید، زیرا افکار یا احساساتی دیگر به سراغتان میآید.
کم شدن انرژی: همیشه احساس خستگی و بی ارزشی میکنید.
عصبی بودن: همیشه احساس میکنید، مضطرب هستید و نمیتوانید آرام بشینید.
داشتن احساس گناه: فکر میکنید هیچگاه نمیتوانید کاری را درست انجام دهید و خود را در مشکلات پیش آمده مقصر میدانید. صبحها نسبت به بقیه روز احساس بدتری دارید و ناراحتتر هستید.
اگر بیشتر از سه مورد از این علایم را دارید، وقت آن است که از دیگران بخواهید تا به شما کمک کنند.
چگونه از خود در مواجهه با افسردگی مراقبت کنیم؟
یکی از عوامل مهمی که باید به آن توجه کرد سلامت روانی و حمایت اجتماعی موردنیاز برای رفع چالشهای عاطفی است که میتواند نتایج سلامت این افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
اگر دچار علائم افسردگی هستید، سعی کنید آنها را بشناسید و مدیریت کنید. در ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است یک علت فیزیکی برای افسردگی شما وجود داشته باشد.
کنترل دیابت: کنترل نادرست دیابت میتواند علائمی مانند افسردگی ایجاد کند. کاهش یا افزایش قند خون در طول روز ممکن است باعث خستگی یا اضطراب شما شود. سطح قند خون پایین میتواند منجر به گرسنگی و مصرف بیش از حد مواد غذایی شود. قند خون پایین در طول شب ممکن است خواب شما را مختل کند. قند خون بالا نیز منجر به تکرر ادرار میشود و باعث میشود در طول روز احساس خستگی کنید.
از خوردن و مصرف الکل یا مواد مخدر خودداری کنید.
مشکلات تیروئید خود را بررسی و نسبت به رفع آن اقدام کنید.
عوارض جانبی برخی از داروها را در نظر بگیرید.
احساسات خود را بیان کنید: محققان دریافته اند که بیان احساسات به درمان این افراد کمک میکند. افرادی که احساسات خود را بیان میکنند، نسبت به همتایان خود که در فعالیتهای دیگر مانند ورزش شرکت داشتند، از علائم بالینی افسردگی کمتری رنج میبرند.
اگر پزشک به این نتیجه برسد که افسردگی به دلیل مسائل فیزیکی نیست، به احتمال زیاد شما ممکن است لازم باشد با یک روانپزشک، روانشناس، یا مشاور حرفهای صحبت کنید.
همه متخصصان روانشناختی میتوانند شما را در درمان افسردگی راهنمایی کنند. به طور کلی، دو نوع درمان وجود دارد: